Przejdź do zawartości

28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1962

Rozformowanie

1983

Tradycje
Kontynuacja

16 Pułk Lotnictwa Specjalnego Marynarki Wojennej

Dowódcy
Pierwszy

kpt. pil. Stanisław Piekara

Ostatni

kmdr por. pil. Mieczysław Pawlicki

Organizacja
Dyslokacja

Darłowo

Rodzaj sił zbrojnych

Marynarka Wojenna

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

SM-1
Mi-4
Mi-14

28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej (28 erMW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1962 roku, na lotnisku w Darłowie, sformowano 28 Eskadrę Ratowniczą Marynarki Wojennej[a]. Etat nr 35/413 przewidywał 121 żołnierzy i 1 pracownika cywilnego[1].

W 1965 roku eskadra została przeformowana na nowy etat nr 35/456, w którym przewidziano 240 żołnierzy i 5 pracowników cywilnych[b]. W tym samym roku w eskadrze utworzono klucz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych[1].

W 1983 roku sformowano trzeci klucz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych[1].

Pod koniec 1983 roku 28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej została przeformowana w 16 Pułk Lotnictwa Specjalnego Marynarki Wojennej[c].

Dowódcy eskadry

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 189.

  • kpt. pil. Stanisław Piekara (1963-1966)
  • kmdr por. pil. Józef Grzanka (1966-1969)
  • kmdr por. pil. Mieczysław Pawlicki (1968-1983)
  1. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0103/Org. z 23 sierpnia 1962 roku
  2. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 058/Org. z 1 lipca 1965 roku
  3. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego WP z 19 lipca 1983 roku

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.