Przejdź do zawartości

85 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węgierski Pułk Piechoty Nr 85
Ungarisches Infanterieregiment Nr. 85
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1883

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Węgierski

Dowódcy
Pierwszy

płk Johann von Heimerich

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Koszyce, Syhot Marmaroski, Wiedeń, Lewocza

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

27 Dywizja Piechoty

Porucznik IR. 85 w mundurze paradnym
Kurtka munduru kapitana IR. 85

Węgierski Pułk Piechoty Nr 85 (IR. 85) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku w Koszycach (węg. Kassa, niem. Kaschau) z połączenia czterech batalionów, które dotychczas wchodziły w skład pułków piechoty nr: 5, 34, 60 i 65[1][2].

Okręg uzupełnień nr 85 Syhot Marmaroski (węg. Máramarossziget) na terytorium 6 Korpusu[2].

Kolejnymi szefami pułku byli: FZM Georg von Kees (1883 – †9 VII 1906) i generał kawalerii Joseph Gaudernak von Kis-Demeter (od 1906)[2].

Kolory pułkowe: zielony (apfelgrün), guziki złote.

Skład narodowościowy w 1914 roku 28% - Węgrzy, 33% - Rusini, 29% - Rumunii[3].

W 1893 roku komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem została przeniesiona z Wiednia do Koszyc, a 3. batalion z Wiednia do Kalinovik, natomiast 2. batalion pozostał w Syhocie Marmaroskim. Pułk (bez 3. batalionu) został podporządkowany komendantowi 53 Brygady Piechoty należącej do 27 Dywizji Piechoty, a detaszowany 3. batalion wszedł w skład 7 Brygady Górskiej w Sarajewie należącej do 1 Dywizji Piechoty[4]. W 1894 roku 2. batalion został przeniesiony do Koszyc, a do Syhotu Marmaroskiego skierowano 4. batalion[5]. W 1896 roku komenda pułku razem z 1. i 2. batalionem została przeniesiona z Koszyc do Lewoczy (węg. Löcse, niem. Leutschau), 4. batalion pozostał w Syhocie Marmaroskim, a 3. batalion nadal był detaszowany w Kalinoviku. Równocześnie pułk został przeniesiony z 53 do 54 Brygady Piechoty należącej do tej samej dywizji[6]. W następnym roku 3. batalion został przeniesiony z Kalinovika do Lewoczy[7]. W 1898 roku 4. batalion został przeniesiony do Koszyc, a jego miejsce w Syhocie Marmaroskim zajął 2. batalion[8].

W latach 1898–1908 pułk stacjonował w Lewoczy z wyjątkiem 2. batalionu, który załogował w Syhocie Marmaroskim[8]. W 1908 roku 3. batalion został detaszowany do Višegradu[9], a w 1913 roku do Rogaticy[2].

W latach 1896–1914 pułk wchodził w skład 54 Brygady Piechoty należącej do 27 Dywizji Piechoty[10][11], natomiast detaszowany 3. batalion od 1908 roku wchodził w skład 7 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[12][13].

W czasie I wojny światowej, od 26 sierpnia 1914 i na początku 1915 roku, pułk walczył z Rosjanami w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych: nr 71 Łosie, nr 145 Gromnik i w Pawłówce (gm. Rachanie). 3. batalion walczył na froncie bałkańskim w składzie 6 Armii[14].

Żołnierze

[edytuj | edytuj kod]
Komendanci pułku
  • płk Johann von Heimerich (1883[1] – 1887 → komendant 24 Brygady Piechoty[15])
  • płk Eduard Pucherna (1887[16] – 1892 → komendant 5 Brygady Piechoty)
  • płk Eduard von Pohl (1892 – 1895 → komendant 7 Brygady Górskiej[17])
  • płk Emanuel Wawra (1895[18] – 1900 → komendant twierdzy Petrovaradin)
  • płk Anton von Czech (1900 – 1904 → komendant 18 Brygady Piechoty)
  • płk Friedrich Schneller von Mohrthal (1904 – 1907 → komendant 14 Brygady Piechoty)
  • płk Daniel Materinga von Bánya (1907 – 13 XI 1911 → generał major, bez przydziału, 1 I 1913 przeniesiony w stan spoczynku)
  • płk Oskar Bolberitz von Bleybach (1911 – 1914[2] → komendant 50 Brygady Piechoty)
Oficerowie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1887.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
  • Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment von Gaudernak Nr 85