8 Korpus Piechoty
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość |
8 Korpus Piechoty (8 KP) – związek operacyjno-taktyczny Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie
[edytuj | edytuj kod]Korpus sformowano wiosną w 1951 w ramach realizacji Planu rozbudowy WP w latach 1951–1952. Był to korpus typu B zaliczany do jednostek II rzutu operacyjnego. W jego składzie znajdowały się trzy dywizje piechoty typu B „konna mała” posiadające po 3,5 tys. żołnierzy każda. Korpus wchodził w skład Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1952 korpus przemianowano na 8 Korpus Armijny (typu B)
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo i sztab korpusu (Olsztyn)
- 15 Dywizja Piechoty (Olsztyn)
- 18 Dywizja Piechoty (jedynie w pierwszej fazie formowana)[2]
- 21 Dywizja Piechoty (Lidzbark Warmiński)
- 22 Dywizja Piechoty (Giżycko)
- 139 pułk artylerii ciężkiej - Olsztyn
- 50 batalion łączności - Olsztyn
- 61 batalion saperów - Olsztyn
Korpus liczył 11493 żołnierzy. Uzbrojenie stanowiło: 36 dział samobieżnych, 60 armat przeciwpancernych, 182 działa polowe, 165 moździerzy i 36 armat przeciwlotniczych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 150.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.