A Salty Dog

A Salty Dog Studioalbum av Procol Harum
Språk	engelsk
Utgjeve	Juni 1969
Innspelt	Mars 1969
Studio	EMI Studios i London
Sjanger	Progressiv rock
Lengd	40:18
Selskap	Regal Zonophone, A&M
Produsent	Matthew Fisher
Procol Harum-kronologi
Shine On Brightly (1968)	A Salty Dog	Home (1970)

A Salty Dog er det tredje studioalbumet til det engelske rockebandet Procol Harum, utgjeve i juni 1969 på selskapa Regal Zonophone og A&M.

Innhald

Albumet har eit maritimt tema, noko som kjem til syne på plateomslaget. Med songar i streit rock, blues og pop var A Salty Dog ei ny retning i høve dei førre albuma til bandet, og var tematisk mindre obskurt. Sjølve tittelsporet var den første songen til Procol Harum der dei nytta lydeffektar og eit orkester. Denne songen vart framført på eit konsertalbum med orkester tre år seinare.

Innspeling

Dei ulike musikalske retningane til gruppa og Robin Trower byrja å kome til syne her og syner at Trower alt var byrja å gå i ei anna retning enn resten av bandet. Likevel er dette albumet meir musikalsk variert enn dei to førre albuma med tre songar med Fisher på vokal og ein av Trower.

Albumet var det første som vart produsert av Matthew Fisher, som slutta i bandet etter albumet kom ut. Det var òg det siste Procol Harum-albumet med bassisten Dave Knights.

A Salty Dog vart spelt inn i mars 1969. Dei musikalske usemjene mellom gruppa og Robin Trower byrja å kome til syne på dette albumet, og sjølv om gitaren hans er ein viktig del av dei fleste spora, synte «Crucifiction Lane» (med Trower for ein sjeldan gong på vokal) seinare at Trwoer alt var på veg i ei anna retning enn resten av bandet. Likevel er dette albumet meir musikalsk variert en dei to føregåande albuma med tre songar med Fisher på vokal og ein av Trower.

Då Gary Brooker først spelte «A Salty Dog» på piano for B.J. Wilson, trefte ei solstråle andletet til Wilson og han fortalte Brooker at han syns det var den vakraste songen han hadde høyrt nokon gong.

Utgjeving

A Salty Dog kom ut i juni 1969 på Regal Zonophone og A&M. Tittelsporet vart gjeven ut på singel med «Long Gone Geek» som B-side og nådde 44. plassen i Storbritannia i 1969, medan sjølve albumet nådde 27. plassen på albumlista.

Songen «A Salty Dog» vart nytta i filmen Purple Haze frå 1983.

Mottaking

John Mendelson skreiv for Rolling Stone at det var «eit forvirrande album. På sitt beste representerer det den største suksessen til gruppa til då med ein type rock som gruppa er kjend for. På sitt verste er det både overraskande middelmåtig og trivielt». Robert Christgau var meir entusiastisk i The Village Voice og gav det ein «A+», sjølv om han seinare sa at det var ein trykkfeil og at det burde ha vore «B+».

I ei seinare melding skreiv Bruce Eder i AllMusic at «dette albumet, det tredje for gruppa, var der dei synte kor langt talentet deira strekte seg over det musikalske landskap, frå blues til R&B til klassisk rock.» Tittelsporet kalla han «ein av dei beste songane til Procol Harum og ein av dei beste progressive rockesongane som finst».

Innhald

Side A

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«A Salty Dog»	Gary Brooker, Keith Reid	4:41
2.	«The Milk of Human Kindness»	Brooker, Reid	3:47
3.	«Too Much Between Us»	Brooker, Robin Trower, Reid	3:45
4.	«The Devil Came from Kansas»	Brooker, Reid	4:38
5.	«Boredom»	Matthew Fisher, Brooker, Reid	4:34

Side B

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
1.	«Juicy John Pink»	Robin Trower, Reid	2:08
2.	«Wreck of the Hesperus»	Fisher, Reid	3:49
3.	«All This and More»	Brooker, Reid	3:52
4.	«Crucifiction Lane»	Robin Trower, Reid	5:03
5.	«Pilgrim's Progress»	Fisher, Reid	4:32

Bonusspor på 1999-utgåva

Nr.	Tittel	Lengd
11.	«Long Gone Geek» (B-side til singelen «A Salty Dog»)
12.	«All This And More»
13.	«The Milk of Human Kindness» (instrumentalversjon)
14.	«Pilgrim's Progress» (instrumentalversjon)
15.	«McGreggor» (tidlegare uutgjeven spor, opphavleg meint for Shine On Brightly)
16.	«Still There'll Be More»

Bonusspor på 2009-utgåva

Nr.	Tittel	Låtskrivar(ar)	Lengd
11.	«Long Gone Geek»	Reid, Brooker, Fisher	3:20
12.	«Goin' Down Slow» (konsertopptak frå USA, april 1969)	James B. Oden	7:56
13.	«Juicy John Pink» (konsertopptak frå USA, april 1969)	Robin Trower, Reid	2:37
14.	«Crucification Lane» (konsertopptak frå USA, april 1969)	Trower, Reid	4:34
15.	«Skip Softly (My Moonbeams) / Also Sprach Zarathustra» (konsertopptak frå USA, april 1969)	Brooker, Reid, Richard Strauss	5:26
16.	«The Milk of Human Kindness» (opptak 1, rå-spor)	Brooker, Reid	3:51

Medverkande

• Gary Brooker – solovokal (1–4, 6, 8), piano, celeste, 3-strengsgitar, bjøller, munnspel, blokkfløyte, tre, orkesterarrangement (1, 8)
• Robin Trower – sologitar, akustisk gitar, solovokal (9), kanebjølle
• Matthew Fisher – orgel, solovokal (5, 7, 10), marimba, rytmegitar, akustisk gitar, piano, blokkfløyte, orkesterarrangement (7), produsent
• Dave Knights – bass
• B. J. Wilson – trommer, congatrommer, tabla
• John «Kellogs» Kalinowski – bosunfløyte, forfriskingar
• Keith Reid – tekstar

Teknisk

• Ken Scott – lydteknikar (1–5, 8–10)
• Ian Stewart – lydteknikar (6)
• Henry Lewy – lydteknikar (7)

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «A Salty Dog» frå Wikipedia på engelsk, den 13. mai 2012.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:

Bakgrunnsstoff

• ProcolHarum.com – ProcolHarum.com om albumet
• [1] – Bonusspor