Naar inhoud springen

Aart Jan de Geus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aart Jan de Geus
Aart Jan de Geus
Algemeen
Geboren 28 juli 1955
Geboorteplaats Doorn
Functie Voorzitter van de Goldschmeding Foundation voor Mens, Werk en Economie
Partij CDA
Titulatuur Mr.
Functies
2002-2003 Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
2002-2007 Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
2007-2011 Plaatsvervangend secretaris-generaal OESO
2011 Lid College van Bestuur van de Bertelsmann Stiftung
2012-2019 Voorzitter College van Bestuur van de Bertelsmann Stiftung
2023-heden Bestuursvoorzitter van het Wetenschappelijk Instituut CDA.
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Aart Jan de Geus (Doorn, 28 juli 1955) is een Nederlands voormalig politicus en bestuurder. Sinds januari 2023 is hij Kroonlid in het College van Toezicht op de Advocatuur en voorzitter van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Voorheen was hij bestuursvoorzitter van de Goldschmeding Foundation voor Mens, Werk en Economie[1] (2020-2023) en voorzitter van het college van bestuur van de Bertelsmann Stiftung (2012-2019). Hiervoor was hij plaatsvervangend secretaris-generaal van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) in Parijs.[2] In het verleden was hij namens het CDA minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in de kabinetten Balkenende I, Balkenende II en Balkenende III.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

De Geus behaalde in 1975 zijn propedeuse NIVRa (accountancy) en studeerde aan de Erasmus Universiteit in 1980 af in Nederlands recht. In 1981 rondde hij de postdoctorale opleiding arbeidsrecht af aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Van 1974 tot 1975 was hij assistent-accountant en projectleider bij Pelser Hamelberg, Van Til en Co., Accountants. Vervolgens werkte hij drie jaar als parttime boekhouder bij Wijers adviesbureau, financieringen, belastingzaken en administratie voor artsen.

Vanaf 1980 werkte De Geus bij de Industriebond CNV. Hij begon als assistent-bestuurder, werd daarna juridisch beleidsmedewerker en was de laatste jaren lid van het dagelijks bestuur van de vakbond. In 1988 stapte hij over naar de Vakcentrale CNV, waar hij in 1993 vicevoorzitter werd met in zijn portefeuille de sociale zekerheid, pensioenen, volksgezondheid en arbeidsvoorziening. In deze hoedanigheid was hij lid van het bestuur van de Stichting van de Arbeid en van de Sociaal-Economische Raad.

In 1998 werd hij partner bij adviesbureau Boer & Croon. Hij deed opdrachten in de sfeer van de verzorgingsstaat, zowel voor publieke instellingen als voor private partijen.

De Geus was lid van de raad van toezicht van het Academisch Ziekenhuis Maastricht, lid van de raad van advies van Zorgverzekeraars Nederland, lid van de sectie Sociale vragen van de Raad van Kerken en voorzitter van de verenigingsraad van VluchtelingenWerk Nederland.

Hij was vanaf 22 juli 2002 minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het kabinet-Balkenende I. Vanaf 16 oktober 2002 was hij tevens Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. De Geus werd op 27 mei 2003 opnieuw benoemd tot minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, in het tweede kabinet-Balkenende.

in 2003 kreeg hij van het bestuur van de JOVD de titel Liberaal van het Jaar voor de hervormingen van de sociale zekerheid. Hij weigerde echter de bijbehorende prijs in ontvangst te nemen.

In oktober 2004 lanceerden de coalitiefracties een plan om het minimumloon voor langdurig werklozen die instromen op de arbeidsmarkt met 20% te verlagen. Toen De Geus daar, in de ogen van de oppositie, te weinig afstand van nam, dienden PvdA, SP en GroenLinks een motie van wantrouwen tegen hem in. Deze werd verworpen.

In 2007 verliet De Geus de politiek en ging hij werken als plaatsvervangend secretaris-generaal van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Hij was daar verantwoordelijk voor het sociaal-economisch beleid en hervormingen, alsmede de voorbereiding van de ministeriële bijeenkomsten en speciale zittingen van de Uitvoerende Raad. Per september 2011 vond hij een baan als bestuurslid bij de Bertelsmann Stiftung, waar hij in 2012 werd gekozen tot bestuursvoorzitter.

In 2011-2012 was De Geus tevens voorzitter van het strategisch beraad CDA, een functie waarvoor hij gevraagd was door partijvoorzitter Ruth Peetoom. Namens het strategisch beraad presenteerde hij het rapport "Kiezen en Verbinden" op 21 januari 2012 aan de partijraad.

Eind mei 2014 trad Aart Jan de Geus aan als voorzitter van de raad van commissarissen van Triodos Bank, voor een periode van vier jaar.[3][4] Hij bleef bij die bank tot 2022.


Sinds 2023 is hij Kroonlid van het College van Toezicht Advocatuur, en bestuursvoorzitter van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. De Geus geeft sinds 2022 les aan de Paris School of International Affairs en is sinds 2024 board member van Conclave for Europe, EuropaNova en Reimagine Europe.

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

De Geus is gehuwd, heeft drie kinderen en was lid van de Christelijke Gereformeerde Kerken, totdat hij in 2004 overging naar de PKN.

Voorganger:
? 		Plaatsvervangend Secretaris generaal OESO
2007-2010 		Opvolger:
Yves Leterme
Voorganger:
W.A.F.G. Vermeend 		Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
2002-2007 		Opvolger:
Piet Hein Donner
Voorganger:
E.J. Bomhoff 		Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
2002-2003 		Opvolger:
J.F. Hoogervorst
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aart_Jan_de_Geus&oldid=68123170"