Abadía de Iona
Abadía de Iona | |
---|---|
País | Reino Unido |
Localización | Argyll and Bute e Kilfinichen and Kilvickeon |
Coordenadas | 56°20′06″N 6°23′29″O / 56.334996, -6.391384 |
Páxina web | http://www.ionahistory.org.uk e https://www.historicenvironment.scot/visit-a-place/places/iona-abbey-and-nunnery/ |
[ editar datos en Wikidata ] |
A Abadía de Iona é un dos centros relixiosos máis antigos e significativos de Europa Occidental, xa que está considerado como o punto desde o que Columba de Iona comezou a expansión do cristianismo por Escocia. Atópase nas Hébridas, concretamente na illa de Iona, na costa oeste de Escocia.
Historia
[editar | editar a fonte]No ano 563, san Columba -tamén coñecido como Colm Cille- chegou a Iona desde Irlanda, onde fundou un mosteiro que pronto se converteu nun dos centros relixiosos e culturais máis importantes de Europa naquela época. Monxes de Iona estableceron outros centros similares por toda Escocia, norte de Inglaterra e en lugares tan afastados como a actual Suíza, ou a abadía de Bobbio, en Italia, que é a máis afastada dende a orixe.
O Libro de Kells, un famoso manuscrito ilustrado, foi producido polos monxes de Iona nos últimos anos do século VIII, do mesmo xeito que a Crónica de Irlanda, que tamén foi composta aquí cara ao ano 740
A Abadía sufriu continuos saqueos a mans do viquingos (795, 802) pero o máis importante foi un saqueo a comezos do século IX, en 806, cando todos os monxes foron atopados mortos econ posterioridade foi saqueada noutras tres ocasións. Porén subsistiu até o século XI. Ao comezar o século XIII, Iona converteuse nun mosteiro de Bieitos, quen tamén fundaron outra institución, coñecida como Iona Nunnery ("Convento de monxas de Iona"). Coa chegada da Reforma Protestante, Iona, xunto con moitas outras abadías ao longo e ancho de Escocia, Inglaterra e Irlanda, foi pechada, e os seus edificios demolidos.
No século XIX, Iona foi adxudicada á Igrexa de Escocia, que levou a cabo unha restauración extensiva do lugar. En 1938, o reverendo George MacLeod, cura da Igrexa de Escocia en Glasgow, dirixiu ao grupo que reconstruíu a abadía e fundou a Comunidade de Iona (Iona Community), unha comunidade ecuménica cristiá que aínda segue existindo en Iona. Entre os seus obxectivos está recuperar a forma celta do cristianismo (cristianismo celta).
Aspectos de interese
[editar | editar a fonte]Moitos dos xefes e reis de Escocia, así como de Irlanda, Noruega e Francia están enterrados no cemiterio da abadía, até un total, segundo crese, de 48 tumbas de monarcas. Entre os máis importantes atópanse os reis de Dalriada como Duncan I de Escocia (asasinado por Macbeth de Escocia en 1040, que se converteu en famoso a partir do drama de Shakespeare). A abadía de Iona era moi admirada polo político John Smith, líder do Partido Laborista, de modo que á súa morte en 1994 foi enterrado na abadía.
Na illa de Iona xunto á abadía, poden verse tamén numerosas cruces celtas. A Cruz de San Martiño, datada no século VIII, aínda se ergue xunto ao camiño. Unha réplica da Cruz de San Xoán áchase tamén xunto á entrada da abadía, mentres que o orixinal, restaurado, atópase no museo no interior.
O escultor contemporáneo Christopher Hall traballou durante moitos anos con tallas no claustro da abadía, que representan animais, paxaros ou plantas. Máis recentemente, Christopher Hall foi o encargado de esculpir a tumba do político John Smith.
Galería
[editar | editar a fonte]-
Vista panorámica da Abadía de Iona
-
Interior da igrexa da Abadía
-
Exterior da abadía
-
Claustro da abadía
-
Altar
-
Cruz de San Martiño
-
Cruz de San Xoan, noi Museo de Iona
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Abadía de Iona |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- A Abadía de Iona Arquivado 27 de marzo de 2008 en Wayback Machine. en Historic Scotland Arquivado 26 de abril de 2009 en Wayback Machine.
- Páxina da Comunidade de Iona
- Páxina da Abadía de Iona