Adolf Panitz
Data i miejsce urodzenia |
8 września 1936 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 listopada 2010 |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
rzeźbiarz, grafik |
Ważne dzieła | |
drzwi z brązu katedry opolskiej |
Adolf Panitz (ur. 8 września 1936 w Zabrzu, zm. 7 listopada 2010 w Opolu) – polski rzeźbiarz i grafik, związany z Górnym Śląskiem[1][2].
Ukończył liceum plastyczne w Bielsku-Białej, po czym od 1957 do 1963 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kończąc ją jako uczeń Jerzego Bandury. Do 1964 uczył na macierzystej uczelni, w tymże roku przeprowadził się do Opola, podejmując tam pracę nauczyciela w miejscowym liceum plastycznym, gdzie uczył do 1993, zaś w latach 1979 - 1982 kierował tą placówką[3].
Specjalizował się w rzeźbiarstwie oraz grafice. Głównym dziełem Panitza są wykonane z brązu drzwi w zachodnim wejściu katedry opolskiej[4].
Jego żoną była artystka Ruta Molin-Panitz, z którą miał syna Jakuba[5].
W 2018 twórczości małżonków Panitz poświęcono wystawę czasową w Muzeum Śląska Opolskiego[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rostropowicz J., 2010: Adolf Gustaw Panitz odszedł. Zeszyty Eichendorffa, 32, s. 4-19. [3]