Aegidae
| Aegidae | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Illustratie van een jonge Aega psora, door James Henry Emerton | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Familie | |||||||||||||
| Aegidae White, 1850 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Aegidae op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
Aegidae zijn een familie van pissebedden. De volwassenen zijn tijdelijke parasieten van vissen, die zich voeden met het bloed van hun gastheer voordat ze hun gastheer loslaten om de maaltijd te verteren.[1] Ze verschillen van leden van de familie Cirolanidae doordat ze slechts drie paar haakachtige pereiopoden hebben, terwijl bij Cirolanidae alle zeven paar pereiopoden haken hebben.[2]
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]De familie bevat de volgende geslachten:[3]
- Aega Leach, 1815
- Aegapheles Bruce, 2009
- Aegiochus Bovallius, 1885
- Alitropus H. Milne-Edwards, 1840
- Epulaega Bruce, 2009
- Rocinela Leach, 1818
- Syscenus Harger, 1880
- Xenuraega Tattersall, 1909
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Richard C. Brusca, Vánia R. Coelho & Stefano Taiti (2007). The Light and Smith Manual: Intertidal Invertebrates from Central California to Oregon, 4e druk. University of California Press, "Isopoda", 503–542. ISBN 9780520239395.
- ↑ (en) Roger Tory Peterson (1999). A Field Guide to the Atlantic Seashore: from the Bay of Fundy to Cape Hatteras. Houghton Mifflin Harcourt, pp. 225. ISBN 9780618002092. Gearchiveerd op 12 december 2021.
- ↑ (en) Boyko, C.B.; Bruce, N.L.; Hadfield, K.A.; Merrin, K.L.; Ota, Y.; Poore, G.C.B.; Taiti, S.; Schotte, M.; Wilson, G.D.F. (Eds), Aegidae White, 1850. WoRMS - World Register of Marine Species (24 juni 2019). Gearchiveerd op 5 juni 2020. Geraadpleegd op 9 juni 2020.