Aglauros (córka Kekropsa)
| królewna ateńska | |
| |
| Inne imiona |
Agraulos, Aglaulos, Aglaure, Aglaule |
|---|---|
| Występowanie | |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka |
Aglauros |
| Rodzeństwo |
Herse (córka Kekropsa) |
.jpg?lang=pl)
Aglauros (także Agraulos, Aglaulos, Aglaure, Aglaule) – w mitologii greckiej królewna ateńska, córka Kekropsa i jego żony także imieniem Aglauros, siostra Herse i Pandrosos.
Mitologia
[edytuj | edytuj kod]Istnieje kilka (częściowo ze sobą sprzecznych) mitów z nią związanych:
- Aglauros przedstawiana jest jako kochanka Aresa i matka jego córki Alkippe.
- Aglauros występuje w micie o Erichtoniosie jako jedna z opiekunek tego herosa. Wbrew woli Ateny Herse i Aglauros zajrzały do zamkniętego koszyka, w którym znajdował się Erichtonios. Ujrzawszy dziecko w splotach węża, młode kobiety oszalały ze strachu i rzuciły się ze skał Akropolu. W wersji znanej z Metamorfoz Owidiusza szaleństwo ogarnęło tylko Herse, inicjatorkę złamania rozkazu bogini. Owidiusz przedstawia też Aglauros jako zazdrosną o romans Herse z Hermesem. Usiłowała przeszkadzać bogu i w końcu została przez niego zamieniona w kamień.
- Trzecia, mniej znana wersja mówi, że Aglauros złożyła się w ofierze, aby zakończyć długotrwałą wojnę, gdy dowiedziała się, że wojna skończy się tylko wtedy, jeżeli ktoś z obywateli złoży się w dobrowolnej ofierze. Wówczas Aglauros rzuciła się ze skał Akropolu. Ateńczycy poświęcili jej czci sanktuarium w grocie na zboczu Akropolu, w którym młodzieńcy ateńscy otrzymywali swoją pierwszą zbroję i składali przysięgę na wierność ojczyźnie. Święto i misteria ku czci Aglauros obchodzono w Atenach, a od jej imienia otrzymał nazwę jeden z demów ateńskich. Według Porfiriusza Aglauros czczono także na Krecie, gdzie składano jej ofiary z ludzi.
Aglauros w literaturze antycznej
[edytuj | edytuj kod]- Apollodoros, Biblioteka 14, 2; 14, 6
- Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie I, 18, 2
- Hygin, Fabulae 166
- Owidiusz, Metamorfozy II, 560 i nast.; 710-835
- Księga Suda pod hasłem Agraulos
- Hezychiusz, pod hasłem Agraulos
- Porfiriusz, De abstinentia I, 2
- Plutarch, Alkibiades 15
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wyd. Ossolineum, 1990, s. 12, ISBN 83-04-01069-0.
- R. Graves, Mity greckie, Wyd. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1992, sekcja 25d-f, s. 97-100; ISBN 83-06-02284-X
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. ancientlibrary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-28)].