Przejdź do zawartości

Aleksander Iwanow (szachista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Iwanow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1956
Omsk

Obywatelstwo

ZSRR
Stany Zjednoczone

Tytuł szachowy

arcymistrz (1991)

Ranking FIDE

2448 (01.07.2022)

Ranking krajowy FIDE

59[1]

Aleksander Iwanow (ros. Александр Владимирович Иванов, ang. Alexander Ivanov; ur. 1 maja 1956 w Omsku) – amerykański szachista pochodzenia rosyjskiego, arcymistrz od 1991 roku.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie 1974 i 1975 reprezentował Związek Radziecki na rozegranych w Groningen mistrzostwach Europy do 20 lat, zajmując I m. w finale B (11. miejsce w końcowej klasyfikacji)[2]. W 1978 podzielił II m. (Wilno, za Aleksandrem Panczenko, wspólnie z Siergiejem Dołmatowem i Wiktorem Gawrikowem) a w 1980 podzielił I m. (Ryga, wspólnie z Edvinsem Kengisem) w młodzieżowych (do 26 lat) mistrzostwach ZSRR. Dwukrotnie wystąpił w reprezentacji kraju na drużynowych młodzieżowych (do 26 lat) mistrzostwach świata, w 1978 zdobywając srebrny, a w 1980 – złoty medal. W latach 1982 (Parnawa, samodzielnie) oraz 1987 (Kuldīga, wspólnie z Lembitem Ollem i Leonidem Basinem) zwyciężył w mistrzostwach państw bałtyckich(inne języki).

W 1988 wyemigrował wspólnie ze swoją żoną[3], mistrzynią międzynarodową Esther Epstein, do Stanów Zjednoczonych. W 1989 podzielił I m. w turniejach American Open (w Los Angeles) i World Open (w Filadelfii), w 1991 podzielił II m. (za Edvinsem Kengisem, wspólnie z Thomasem Ernstem i Vlastimilem Jansą) w otwartym turnieju w Gausdal, w 1995 zwyciężył (wspólnie z Nickiem de Firmianem i Patrickiem Wolffem) w finale indywidualnych mistrzostw Stanów Zjednoczonych, natomiast w 1998 zajął I m. w turnieju Pan American Chess Championship w San Felipe. W 2002 jedyny raz w karierze wystąpił w reprezentacji USA na rozegranej w Bledzie szachowej olimpiadzie, zdobywając 6½ pkt w 11 partiach[4]. W 2004 podzielił dz. II m. w Filadelfii (turniej World Open, za Warużanem Akobianem, z Hikaru Nakamurą, Jewgienijem Najerem, Jaanem Ehlvestem, Ilią Smirinem, Igorem Nowikowem, Jiřím Štočkiem, Aleksandrem Oniszczukiem i Abhijitem Kunte)[5], a w 2006 w tym samym turnieju podzielił I m. (wspólnie z Ildarem Ibragimowem, Wadimem Miłowem, Joelem Benjaminem i Gatą Kamskim). Dwukrotnie (2007, 2008) zdobył srebrne medale mistrzostw Ameryki. W 2008 zwyciężył (wspólnie z Jurijem Szulmanem, Aleksandrem Szabałowem, Robertem Hessem i Julio Becerrą) w Mashantucket.

Aleksander Iwanow czterokrotnie uczestniczył w pucharowych turniejach o mistrzostwo świata oraz dwukrotnie w Pucharach Świata, osiągając następujące rezultaty[6]:

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 2006, z wynikiem 2606 punktów zajmował wówczas 6. miejsce wśród amerykańskich szachistów[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Period: July 2022. Rank United States of America. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 lipca 2022. [dostęp 2022-06-30].
  2. "Szachy" nr 3/1975, str. 74
  3. Relatives and Spouses of Chess Masters. [dostęp 2014-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-03)].
  4. OlimpBase. [dostęp 2009-06-12].
  5. World Open, Open Section. [dostęp 2008-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-12)].
  6. World Chess Championship: Ivanov A. [dostęp 2009-06-12].
  7. Rating Progress Chart: Ivanov, Alexander. [dostęp 2009-06-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]