Przejdź do zawartości

Aleksandr Bogdanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Bogdanow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia?/22 sierpnia 1873
Sokółka, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1928
Moskwa, RFSRR, ZSRR

Zawód, zajęcie

lekarz, pisarz, wykładowca

Narodowość

Rosjanin

Aleksandr Bogdanow (ros. Александр Александрович Богданов, właściwie Aleksandr Malinowski[1], ros. Александр Малиновский; ur. 10 sierpnia?/22 sierpnia 1873 w Sokółce, zm. 7 kwietnia 1928 w Moskwie) – rosyjski[2][3] lekarz, filozof, ekonomista, pisarz science fiction, socjalista i rewolucjonista. Zajmował się m.in. teorią systemów, odwracaniem procesu starzenia człowieka i transfuzjami krwi.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako drugie z sześciorga dzieci wiejskiego nauczyciela A. A. Malinowskiego, pracującego w Sokółce w guberni grodzieńskiej. Rodzina ojca pochodziła z Wołogdy w północnej Rosji[4]. W 1892 roku Bogdanow ukończył gimnazjum w Tule uzyskując złoty medal i rozpoczął studia fizyczno-matematyczne na Uniwersytecie Moskiewskim oraz studia lekarskie na Uniwersytecie Charkowskim, gdzie związał się z Socjaldemokratyczną Partią Robotniczą Rosji. Został aresztowany, osądzony za działalność rewolucyjną i zesłany do Kaługi. Po trzech latach pobytu w Kałudze zesłano go do Wołogdy, gdzie odbywał praktyki lekarskie w miejscowym szpitalu psychiatrycznym.

W 1904 roku nie ukończywszy jeszcze odbywania kary zesłania, opuścił nielegalnie Rosję i wyjechał do Szwajcarii oraz Paryża, gdzie włączył się w działalność bolszewików przebywających na emigracji. W trakcie działalności popadł w konflikt z Włodzimierzem Leninem. Bogdanow wierzył, że kultura socjalistyczna musi być wypracowana przez proletariat, Lenin stał z kolei na stanowisku awangardy socjalistycznej inteligencji przewodzącej klasie robotniczej. Bogdanow przyjął też tezy Ernsta Macha, które Lenin uważał za sprzeczne z marksizmem. Skonfliktowani działacze w kwietniu 1908 roku na krótko udali się na wspólne wakacje do willi Gorkiego na Capri. Bogdanow związał się tam z grupą literacko-edukacyjną Capri, założoną przez Gorkiego[5]. Po powrocie do Paryża konflikt odżył, a Lenin zachęcał bolszewików do wykluczenia Bogdanowa i jego stronników z ruchu, oskarżając go o odejście od doktryny marksistowskiej. W maju 1908 roku Lenin napisał Materializm i empiriokrytycyzm stanowiący atak na Bogdanowa. Atak Lenina na Bogdanowa rozzłościł coraz większą liczbę bolszewików, w tym jego bliskich zwolenników – Aleksieja Rykowa i Lwa Kamieniewa.

W 1913 roku wrócił do Rosji dzięki amnestii ogłoszonej z okazji 300-lecia dynastii Romanowych. W okresie I wojny światowej był lekarzem wojskowym armii rosyjskiej. Po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) zorganizował Socjalistyczną Akademię Nauki, był też profesorem Uniwersytetu Moskiewskiego. 8 września 1923 został aresztowany przez OGPU pod zarzutem przynależności do opozycyjnej grupy lewicowej Rabochaya Pravda. 13 października, po przesłuchaniach, notach wyjaśniających i godzinnej rozmowie z Feliksem Dzierżyńskim, został zwolniony. Zmarł w wyniku jednej z transfuzji przeprowadzanych w instytucie przetaczania krwi, który założył.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Był bardzo płodnym pisarzem. Jego Tektologia została doceniona przez Tadeusza Kotarbińskiego ze szkoły lwowsko-warszawskiej jako przyczynek do prakseologii nauki o organizacji pracy. Jest też znany jako twórca empiriomonizmu. W swoich dziełach integrował refleksję filozoficzną Ernsta Macha, Richarda Avenariusa i innych. Zajmował się też tematem nowej kultury socjalistycznej, która miała zastąpić burżuazyjną – był współzałożycielem powołanej do tego celu organizacji Proletkult, którą po kilku latach istnienia rząd rozwiązał, obawiając się, że stanie się konkurencją dla partii bolszewickiej. W 1908 r. wydał utopijną powieść pt. Czerwona gwiazda (oryg. Красная звезда). Przedstawił w niej komunistyczną społeczność Marsjan szykujących się do podboju Ziemi. Od lat 70. jego teorie zaczęły być ponownie doceniane w historii myśli rosyjskiej. Niektóre z jego dzieł zostały przetłumaczone na francuski i niemiecki.

Utwory

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia, linki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łosski 2000 ↓, s. 425.
  2. Authors : Bogdanov, Alexander : SFE : Science Fiction Encyclopedia [online], www.sf-encyclopedia.com [dostęp 2016-03-23], Cytat: Pseudonym of Russian philosopher, physician, revolutionary figure, and writer Alexander Alexandrovich Malinovsky (1873-1928), a leading member of the Bolshevik party 1903-1909, more radical than his ultimately successful rival, Vladimir Lenin, and the author of a vast treatise, Empiriomonizm: Stat'i po Filosofii ["Empiriomonism: Articles on Philosophy"] (1904-1906 3vols), in which he attempted to ground Marxism in contemporary philosophy.
  3. D.W. Huestis, The life and death of Alexander Bogdanov, physician, „Journal of Medical Biography”, 3, 1996, s. 141–147, ISSN 0967-7720, PMID11616305 [dostęp 2016-03-23], Cytat: Although he clearly fitted the category of the late-nineteenth-century Russian intellectual revolutionary, Bogdanov differed from most of them in being no dilettante.
  4. А. А. BOGDANOV: Biographic essay [online], bogdinst.ru [dostęp 2016-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2002-06-02], Cytat: He was the second of six children in the family of a people’s teacher A.A.Malinovsky, born in an aboriginal family of Vologda.
  5. Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku. Grzegorz Gazda (redaktor). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 72. ISBN 978-83-01-15724-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]