Przejdź do zawartości

Aleksandr Sobolew (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Sobolew
Александр Соболев
Ilustracja
Sobolew (2021)
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Siergiejewicz Sobolew

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1997
Barnauł

Obywatelstwo

rosyjskie

Wzrost

191 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Zenit Petersburg

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
Lata Klub
0000–2016 Dinamo Barnauł
2016–2017 Tom Tomsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2016–2017 Tom Tomsk 37 (9)
2018–2020 Krylja Sowietow Samara 42 (19)
2019 → Jenisej Krasnojarsk (wyp.) 10 (3)
2020 → Spartak Moskwa (wyp.) 11 (2)
2020–2024 Spartak Moskwa 102 (41)
2024– Zenit Petersburg 1 (0)
W sumie: 203 (74)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2018  Rosja U-21 4 (0)
2020–  Rosja 14 (6)
W sumie: 18 (6)
  1. ↑ Aktualne na: 16 września 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 14 maja 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Siergiejewicz Sobolew (ros. Александр Сергеевич Соболев; ur. 7 marca 1997 w Barnaule) – rosyjski piłkarz grający na pozycji napastnika w Zenicie Petersburg i reprezentacji Rosji.

Wychowanek Dinama Barnauł. W lidze rosyjskiej debiutował jako zawodnik Tomi Tomsk, następnie był zawodnikiem Kryljew Sowietow Samara, z których był wypożyczany do Jeniseju Krasnojarsk oraz Spartaka Moskwa. Jako zawodnik Kryljew po raz pierwszy został wybrany zawodnikiem miesiąca w lidze rosyjskiej. Ze Spartakiem został wicemistrzem Rosji w sezonie 2020/2021.

Był młodzieżowym reprezentantem Rosji, natomiast w seniorskiej kadrze zadebiutował 8 października 2020 w meczu ze Szwecją. Wraz z kadrą wystąpił na Euro 2020.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery i Tom Tomsk

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Dinama Barnauł[2][3], gdzie rozpoczął treningi w wieku 5[4] lub 7 lat, a jego trenerem był Aleksandr Gorbunow[5]. W 2015 roku występował w rezerwach tego klubu w czwartej lidze[6].

W wieku 16 lat pojechał na testy do Anży Machaczkała, a następnie do Tomi Tomsk, z którą ostatecznie w kwietniu[5] lub maju 2016 roku podpisał kontrakt[4]. Klub zmagał się wówczas z problemami finansowymi i nie było go stać na wypłacenie Dinamu ekwiwalentu za wyszkolenie piłkarza, jednak jego rodzice zapłacili tę kwotę[7]. W pierwszej drużynie tego klubu zadebiutował w meczu z FK Ufa[5] 5 grudnia 2016. Pierwszego gola strzelił 10 kwietnia 2017 w zremisowanym 2:2 meczu z Rubinem Kazań. Łącznie w sezonie 2016/2017 wystąpił w 13 meczach i strzelił 3 gole[8], jednakże Tom zajęła ostatnie miejsce i spadła z ligi[9][10]. W sezonie 2017/2018 rozegrał 24 spotkania w drugiej lidze w barwach Tomi, w których zdobył 6 bramek[11], a także 2 mecze w Pucharze Rosji, w których strzelił 1 gola[8].

Krylja Sowietow Samara

[edytuj | edytuj kod]
Sobolew w barwach Kryljew (2018)

W grudniu 2017 roku podpisał czteroletni kontrakt z innym spadkowiczem, Kryljami Sowietow Samara[12]. W nowym klubie zadebiutował 4 marca 2018 w wygranym 3:1 meczu z Dinamem Petersburg, w którym strzelił gola[13]. 4 kwietnia 2018 wystąpił w przegranym 1:3 meczu ćwierćfinałowym Pucharu Rosji ze Spartakiem Moskwa, w którym strzelił gola[14]. Łącznie do końca sezonu wystąpił w 12 meczach ligowych Kryljew i strzelił 8 goli[11], a klub zakończył rozgrywki na drugim miejscu i awansował do Priemjer-ligi[15].

W sezonie 2018/2019 Sobolew zaczynał większość meczów jako rezerwowy. W rundzie jesiennej rozegrał 12 spotkań w lidze, w których strzelił 1 gola oraz 1 mecz w Pucharze Rosji, w którym również trafił do bramki rywala[8]. W lutym 2019 został wypożyczony do końca sezonu do Jeniseju Krasnojarsk[16]. W klubie z Syberii wystąpił w 10 meczach, w których strzelił 3 gole[8], jednakże Jenisej zajął ostatnie miejsce i spadł z ligi, natomiast Krylja uplasowały się na trzynastej pozycji i grały w barażach o utrzymanie[17][18], które wygrały, pokonując 3:2 w dwumeczu (3:1 i 0:1) FK Niżny Nowogród[19].

W sezonie 2019/2020 Sobolew był podstawowym zawodnikiem Kryljew. Już w pierwszej kolejce strzelił 2 gole w meczu z CSKA Moskwa, dzięki czemu jego drużyna wygrała 2:0[20]. W lipcu 2019 roku został wybrany najlepszym piłkarzem miesiąca w lidze rosyjskiej, otrzymując 38% głosów kibiców[21]. Łącznie w rundzie jesiennej wystąpił w 18 spotkaniach ligowych, w których strzelił 10 goli oraz 1 meczu pucharowym[8].

Spartak Moskwa

[edytuj | edytuj kod]
Sobolew jako zawodnik Spartaka (2020)

W styczniu 2020 roku został wypożyczony do Spartaka Moskwa z możliwością wykupu[22]. 8 lutego wystąpił w wygranym 3:2 meczu towarzyskim z Partizanem Belgrad, w którym strzelił gola[23]. 22 lutego 2020 strzelił gola w wygranym 4:0 sparingu z Paxtakorem Taszkent[24]. Oficjalny debiut w nowym klubie miał miejsce tydzień później w wygranym 2:0 meczu z Dinamem Moskwa, w którym zanotował asystę[25]. W maju 2020 roku Spartak wykupił Sobolewa z Kryljew i podpisał z nim długoterminowy kontrakt[26]. 20 czerwca w wygranym 3:2 spotkaniu z Arsienałem Tuła strzelił pierwszego oficjalnego gola dla Spartaka[27]. Łącznie do końca sezonu 2019/2020 Sobolew wystąpił w 11 meczach ligowych, w których strzelił 2 gole oraz 2 spotkaniach Pucharu Rosji, w których zdobył 1 bramkę[8]. Spartak zakończył rozgrywki na siódmej pozycji, natomiast Krylja zajęły przedostatnie miejsce i spadły z ligi[28][29].

Sezon 2020/2021

[edytuj | edytuj kod]
Sobolew w meczu z FK Rostów, 2021

Sezon 2020/2021 Sobolew zaczął 9 sierpnia od gola strzelonego w zremisowanym 2:2 meczu pierwszej kolejki ligowej z PFK Soczi[30]. Zadedykował go swojej zmarłej kilka dni wcześniej matce, zdejmując koszulkę, pod którą miał założoną kolejną – ze zdjęciem matki. Otrzymał za to żółtą kartkę. Decyzja sędziego została skrytykowana przez jednego z komentatorów i nazwana „bestialstwem”[31]. Sam zawodnik stwierdził jednak, że arbiter postąpił zgodnie z przepisami, a ponadto od razu przeprosił i złożył kondolencje[32]. Kolejną bramkę Sobolew zdobył dwa tygodnie później w wygranym 2:1 spotkaniu z Lokomotiwem Moskwa, w którym wszedł na boisko w drugiej połowie[33]. Sześć dni później, w wygranym 2:1 meczu z Arsienałem Tuła, Sobolew ponownie wpisał się na listę strzelców[34]. 16 września 2020 strzelił gola w wygranym 5:1 meczu Pucharu Rosji z Rodiną Moskwa[35]. 7 listopada 2020 strzelił dwa gole w zremisowanym 2:2 meczu z Urałem Jekaterynburg[36]. 7 marca 2021 ponownie zdobył dwie bramki w wygranym 6:1 spotkaniu z FK Krasnodar[37], pierwszą z nich już w 62. sekundzie pojedynku[38]. Sześć dni później strzelił gola z rzutu karnego i zanotował asystę w meczu derbowym z Dinamem Moskwa[39]. 18 marca ponownie zdobył dwie bramki, dwukrotnie wykorzystując rzuty karne w wygranym 5:1 spotkaniu z Urałem Jekaterynburg[40]. W marcu po raz drugi w karierze został piłkarzem miesiąca w lidze rosyjskiej[41]. Łącznie w sezonie 2020/2021 wystąpił w 22 meczach ligowych, w których strzelił 14 goli oraz 2 spotkaniach Pucharu Rosji, w których strzelił 1 gola[8], a Spartak został wicemistrzem Rosji[42].

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]
Sobolew w meczu z Leicester City, 20.10.2021

Sezon 2021/2022 rozpoczął 24 lipca 2021 od występu w przegranym 0:1 meczu z Rubinem Kazań[43]. Sześć dni później strzelił gola z rzutu karnego w wygranym 1:0 spotkaniu z Kryljami Sowietow Samara[44]. W sierpniu 2021 przedłużył kontrakt z klubem do 2026 roku[45]. Kolejnego gola strzelił 3 października 2021 w wygranym 1:0 meczu z Achmatem Grozny[46]. 20 października strzelił 2 gole w przegranym 3:4 meczu Ligi Europy z Leicester City[47]. Miesiąc później strzelił gola w przegranym 1:2 spotkaniu z FK Krasnodar[48]. 25 listopada strzelił 2 gole w wygranym 2:1 meczu Ligi Europy z SSC Napoli[49]. Spartak wygrał swoją grupę w Lidze Europy i awansował do ⅛ finału tych rozgrywek[50], gdzie miał zmierzyć się z niemieckim RB Leipzig[51][52], jednakże z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę UEFA wykluczyła rosyjskie kluby ze swoich rozgrywek[53][54]. 1 maja 2022 strzelił 2 gole w wygranym 2:1 spotkaniu z Kryljami Sowietow[55]. 29 maja strzelił gola i zanotował asystę w wygranym 2:1 meczu finałowym Pucharu Rosji z Dinamem Moskwa[56]. Łącznie wystąpił w 26 meczach ligowych, w których strzelił 9 goli[8], a także został wybrany najlepszym zawodnikiem sezonu wg kibiców Spartaka[57]. Stołeczny klub zakończył rozgrywki ligowe na dziesiątym miejscu[58].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2022 strzelił gola w każdym z trzech rozegranych spotkań ligowych: przegranych 1:2 z Zenitem Petersburg[59] i 2:4 z FK Rostów[60] oraz wygranym 1:0 z Lokomotiwem Moskwa[61], a także w dwóch meczach Pucharu Rosji: wygranych 3:0 z Fakiełem Woroneż[62] oraz 3:0 z Zenitem[63] i został zawodnikiem miesiąca w lidze rosyjskiej[64]. Serię meczów z golem przedłużył również w październiku, trafiając do bramki rywali w wygranym 5:2 spotkaniu z Kryljami Sowietow[65] oraz zremisowanym 2:2 z CSKA Moskwa, dzięki czemu jako pierwszy piłkarz Spartaka od 1955 roku strzelał gola w 7 meczach z rzędu[66].

8 kwietnia 2023 rozegrał swój setny mecz w barwach Spartaka (wliczając wszystkie rozgrywki), występując w zremisowanym 3:3 spotkaniu z Dinamem Moskwa. W meczu tym strzelił 2 gole[67], z czego pierwszy był jego pięćdziesiątym w rosyjskiej ekstraklasie[68]. 24 kwietnia w wygranym 4:3 spotkaniu z FK Krasnodar ponownie strzelił 2 gole[69]. 13 maja w zremisowanym 1:1 meczu z FK Chimki ponownie trafił do bramki rywala[70], dzięki czemu został czwartym w historii piłkarzem Spartaka, który przez trzy sezony z rzędu strzelał co najmniej 15 goli we wszystkich rozgrywkach[71]. Łącznie w sezonie 2022/2023 wystąpił w 26 meczach ligowych, w których strzelił 13 goli[8], a Spartak zakończył rozgrywki na trzecim miejscu[72].

Zenit Petersburg

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2024 podpisał trzyletni kontrakt z Zenitem Petersburg z możliwością przedłużenia o kolejny rok[73]. Zadebiutował w tym klubie 14 września 2024 w wygranym 1:0 meczu z CSKA Moskwa[74].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacje młodzieżowe

[edytuj | edytuj kod]

17 stycznia 2018 został powołany do reprezentacji Rosji U-21[75]. Na zgrupowaniu w Hiszpanii wystąpił w dwóch spotkaniach – wygranym 5:0 z Tianjin Teda[76] i przegranym 0:2 z Videotonem[77]. 7 września 2018 zagrał w zremisowanym 1:1 meczu z Egiptem[78], a cztery dni później w przegranym 1:2 spotkaniu z Serbią[79]. Rossijskij futbolnyj sojuz uznaje za oficjalne jedynie dwa ostatnie spotkania[80].

Seniorska reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]
Sobolew podczas meczu z Finlandią na Euro 2020

W październiku 2019 roku został powołany do dorosłej reprezentacji na mecze eliminacji do Euro 2020 ze Szkocją i Cyprem w miejsce kontuzjowanego Fiodora Smołowa[81]. Zadebiutował w kadrze 8 października 2020 w przegranym 1:2 meczu towarzyskim ze Szwecją, w którym strzelił gola[82]. Swój drugi mecz w reprezentacji rozegrał sześć dni później z Węgrami (0:0)[83]. 12 listopada 2020 zagrał w bezbramkowym starciu z Mołdawią[84]. Drugiego gola w reprezentacji strzelił 24 marca 2021 w wygranym 3:1 spotkaniu z Maltą[85]. Sześć dni później wystąpił w przegranym 1:2 meczu ze Słowacją[86].

W maju 2021 roku znalazł się w gronie 30 piłkarzy powołanych do szerokiej kadry Rosji na Euro 2020[87]. 2 czerwca znalazł się w ostatecznej, liczącej 26 zawodników, kadrze Rosji na mistrzostwa[88]. Trzy dni później wystąpił w wygranym 1:0 meczu sparingowym z Bułgarią w ramach przygotowania do turnieju, w którym z rzutu karnego strzelił jedynego gola[89]. Na mistrzostwach wystąpił w dwóch spotkaniach: 16 czerwca w wygranym 1:0 meczu z Finlandią[90][91] oraz 21 czerwca w przegranym 1:4 pojedynku z Danią, w którym wywalczył rzut karny, wykorzystany przez Artioma Dziubę. Był to ostatni mecz grupowy, po którym Rosjanie odpadli z mistrzostw, zajmując ostatnie miejsce w grupie[92].

Po mistrzostwach selekcjonerem rosyjskiej kadry został Walerij Karpin[93], który nie powołał Sobolewa na mecze eliminacji do MŚ 2022 z Chorwacją, Cyprem i Maltą[94].

Po inwazji Rosji na Ukrainę, UEFA i FIFA wykluczyły reprezentację z rozgrywek[95], w wyniku czego Rosja nie mogła wystąpić w barażach do mistrzostw świata[96] ani przystąpić do eliminacji Euro 2024[97]. 24 września 2022 Sobolew strzelił gola z rzutu karnego w wygranym 2:1 spotkaniu towarzyskim z Kirgistanem[98]. 20 listopada 2022 wystąpił w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Uzbekistanem[99]. 26 marca 2023 zagrał w wygranym 2:0 sparingu z Irakiem[100].

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]
Sobolew z Pucharem Rosji

Często asystuje przy bramkach, ale sam również wyróżnia się wykończeniem. Dość dobrze drybluje, często gra z pierwszej piłki. Jest często faulowany przez obrońców[101]. Zdaniem Stanisława Czerczesowa dobrze gra głową i jest bardziej mobilny niż Artiom Dziuba, którego dobrze uzupełnia[102]. Również pierwszy trener Sobolewa porównał go do Dziuby, nazywając swojego dawnego podopiecznego jego ulepszoną wersją. Jego zdaniem, Sobolew szczególnie mobilizuje się na ważne mecze i jest bezkompromisowy w walce o piłkę[103]. Sam Sobolew za swój największy atut uważa grę głową, natomiast za największą wadę – powolność[104].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec grał w piłkę nożną na poziomie amatorskim[4] i pracował w fabryce, natomiast matka prowadziła zajęcia z aqua aerobiku[4][7]. Ma również młodszą siostrę[105]. Żonaty z Jeleną, z którą ma syna[106] Siergieja[4][107].

W dzieciństwie jego piłkarskim idolem był Luís Figo[108], a później Didier Drogba oraz Zlatan Ibrahimović[109]. Jest miłośnikiem gier komputerowych, w szczególności serii Counter-Strike[108].

Po inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku, na swoim profilu na Instagramie wypowiedział się przeciwko atakowi, jednakże niedługo później usunął wpis[110].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Puchar Rosji: 2021/2022

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Julija Grigorjewska: Александр Соболев: Хороший друг не поступил бы как Дзюба. Sowietskij sport, 2021-05-17. [dostęp 2021-09-06]. (ros.).
  2. ↑ Александр Соболев: «Японские команды удивили уровнем подготовки». Dinamo Barnauł, 2014-04-09. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  3. ↑ Siergiej Simonow: Воспитанник «Динамо» Александр Соболев возглавил гонку бомбардиров РПЛ и вошел в сборную шестого тура. Dinamo Barnauł, 2019-08-21. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  4. ↑ a b c d e Siergiej Simonow: АЛЕКСАНДР СОБОЛЕВ: ФУТБОЛИСТОМ МЕНЯ СДЕЛАЛИ РОДИТЕЛИ. Tom Tomsk, 2017-11-29. s. 1. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  5. ↑ a b c Kasim Guczew: Соболев: "Забить "Ростову"? На поле бы сначала выйти". Tom Tomsk, 2016-12-28. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  6. ↑ Соболев Александр Сергеевич. Dinamo Barnauł. [dostęp 2021-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-30)]. (ros.).
  7. ↑ a b Соболев – открытие сезона РПЛ. Его родители залезли в долги, чтобы спасти карьеру сына. Biznes Online, 2019-08-26. [dostęp 2021-05-19]. (ros.).
  8. ↑ a b c d e f g h i Соболев Александр Сергеевич. Priemjer-Liga. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  9. ↑ Россия. Тинькофф Премьер-лига 2016-2017, турнирные таблицы. Sport-Express. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  10. ↑ Mike Dryomin: Russia 2016/17. RSSSF. [dostęp 2021-05-31]. (ang.).
  11. ↑ a b Соболев Александр Сергеевич. Pierwyj diwizion. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  12. ↑ Александр Соболев – первый новичок "Крыльев" в зимнее межсезонье. Krylja Sowietow Samara, 2017-12-29. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  13. ↑ Дубль Корниленко и дебютный гол Соболева принесли "Крыльям" победу в Санкт-Петербурге. Krylja Sowietow Samara, 2018-03-04. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  14. ↑ "Крылья" уступили "Спартаку" и завершили выступление в Кубке России. Krylja Sowietow Samara, 2018-04-04. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  15. ↑ Футбольная национальная лига – Турнирная таблица 2017/2018. Pierwyj diwizion. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  16. ↑ "Енисей" объявил о переходе форварда "Крыльев" Соболева на правах аренды. Sport-Express, 2019-02-02. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  17. ↑ Россия. Тинькофф Премьер-лига 2018-2019, турнирные таблицы. Sport-Express. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  18. ↑ Mike Dryomin: Russia 2018/19. RSSSF. [dostęp 2021-05-31]. (ang.).
  19. ↑ «Крылья Советов» продолжат выступать в РПЛ. Priemjer-Liga, 2019-06-02. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  20. ↑ Дубль Соболева принес "Крыльям" победу над ЦСКА в первом матче сезона. Krylja Sowietow Samara, 2019-07-14. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  21. ↑ Александр Соболев – лучший игрок июля в РПЛ. Krylja Sowietow Samara, 2019-08-01. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  22. ↑ Александр Соболев – новый форвард «Спартака». Spartak Moskwa, 2020-01-30. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  23. ↑ «Спартак» – «Партизан»: первый гол Соболева и победа в Кубке Париматч Премьер. Spartak Moskwa, 2020-02-08. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  24. ↑ «Спартак» – «Пахтакор»: наработанные «стандарты» и крупная победа. Spartak Moskwa, 2020-02-22. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  25. ↑ Первая победа на обновленном «Динамо»!. Spartak Moskwa, 2020-02-29. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  26. ↑ Соболев подписал со «Спартаком» долгосрочный контракт. Spartak Moskwa, 2020-05-18. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  27. ↑ Победа в Туле!. Spartak Moskwa, 2020-06-20. [dostęp 2021-05-17]. (ros.).
  28. ↑ Россия. Тинькофф Премьер-лига 2019-2020, турнирные таблицы. Sport-Ekspress. [dostęp 2021-05-31]. (ros.).
  29. ↑ Mike Dryomin: Russia 2019/20. RSSSF. [dostęp 2021-05-31]. (ang.).
  30. ↑ «Спартак» – «Сочи»: украденная победа. Spartak Moskwa, 2020-08-09. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  31. ↑ «Это скотство». Судья наказал футболиста «Спартака» Соболева, посвятившего гол умершей маме. Sport24, 2020-08-10. [dostęp 2021-05-19]. (ros.).
  32. ↑ «Честно — у меня даже его номера не было. Джикия дал». Соболев — о примирении с Дзюбой, дружбе с Кокориным и извинениях Казарцева. Matcz TV, 2020-08-29. [dostęp 2021-05-19]. (ros.).
  33. ↑ Дерби с «Локо»: шикарная волевая победа!. Spartak Moskwa, 2020-08-23. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  34. ↑ «Спартак» – «Арсенал»: победные голы Соболева и Жиго!. Spartak Moskwa, 2020-08-29. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  35. ↑ Крупно обыграли «Родину»! Урунов и Айртон впервые забили за «Спартак». Spartak Moskwa, 2020-09-16. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  36. ↑ Дубль Соболева и ничья в Екатеринбурге. Spartak Moskwa, 2020-11-07. [dostęp 2021-06-29]. (ros.).
  37. ↑ 6:1 — самая крупная победа на «Открытии»! «Спартак» разгромил «Краснодар». Spartak Moskwa, 2021-03-07. [dostęp 2021-06-29]. (ros.).
  38. ↑ «Спартак» обыграл «Краснодар», Соболев забил самый быстрый гол сезона. Priemjer-Liga, 2021-03-07. [dostęp 2021-06-30]. (ros.).
  39. ↑ Волевая победа в дерби: голы Мозеса и Соболева вывели «Спартак» на второе место!. Spartak Moskwa, 2021-03-13. [dostęp 2021-06-25]. (ros.).
  40. ↑ Снова дубли Ларссона и Соболева, снова крупная победа: «Спартак» разгромил «Урал»!. Spartak Moskwa, 2021-03-18. [dostęp 2021-06-29]. (ros.).
  41. ↑ Макаров, Николич и Соболев – лучшие в марте!. Priemjer-Liga, 2021-03-25. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  42. ↑ Серебряный гол Мозеса в Грозном! Ничья принесла «Спартаку» ЛЧ и второе место!. Spartak Moskwa, 2021-05-16. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  43. ↑ Обидное поражение в Казани. Spartak Moskwa, 2021-07-24. [dostęp 2021-07-27]. (ros.).
  44. ↑ Победный пенальти Соболева в Самаре!. Spartak Moskwa, 2021-07-30. [dostęp 2021-08-08]. (ros.).
  45. ↑ Соболев подписал новый контракт со «Спартаком». Spartak Moskwa, 2021-08-13. [dostęp 2021-09-04]. (ros.).
  46. ↑ Гол Соболева принес победу в Грозном!. Spartak Moskwa, 2021-10-03. [dostęp 2021-10-03]. (ros.).
  47. ↑ Дубля Соболева и гола Ларссона оказалось мало. Домашнее поражение от «Лестера» в ярком матче. Spartak Moskwa, 2021-10-20. [dostęp 2021-10-21]. (ros.).
  48. ↑ Поражение в Краснодаре. Spartak Moskwa, 2021-11-20. [dostęp 2021-11-20]. (ros.).
  49. ↑ Дубль Соболева + спасения Селихова! Еще одна победа над «Наполи»!. Spartak Moskwa, 2021-11-24. [dostęp 2021-11-24]. (ros.).
  50. ↑ Гол Бакаева и отраженный пенальти Селихова! Победили в Варшаве и вышли в 1/8 с первого места!. Spartak Moskwa, 2021-12-09. [dostęp 2022-03-01]. (ros.).
  51. ↑ Сыграем с «Лейпцигом» Тедеско в плей-офф Лиги Европы!. Spartak Moskwa, 2022-02-25. [dostęp 2022-03-01]. (ros.).
  52. ↑ UEFA Europa League round of 16 draw. UEFA, 2022-02-25. [dostęp 2022-03-01]. (ang.).
  53. ↑ FIFA/UEFA suspend Russian clubs and national teams from all competitions. UEFA, 2022-02-28. [dostęp 2022-03-01]. (ang.).
  54. ↑ «Спартак» исключен из Лиги Европы и не сыграет с «Лейпцигом». Spartak Moskwa, 2022-02-28. [dostęp 2022-03-01]. (ros.).
  55. ↑ Дубль Соболева принес волевую победу над «Крыльями»!. Spartak Moskwa, 2022-05-01. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  56. ↑ Кубок наш!!! Голы Соболева и Промеса принесли победу над «Динамо» в «Лужниках»!. Spartak Moskwa, 2022-05-29. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  57. ↑ Соболев — Winline лучший игрок сезона-2021/2022 по версии болельщиков. Spartak Moskwa, 2022-06-18. [dostęp 2022-06-29]. (ros.).
  58. ↑ Mike Dryomin: Russia 2021/22. RSSSF. [dostęp 2022-06-29]. (ang.).
  59. ↑ На шедевр Соболева «Зенит» ответил двумя голами. Домашнее поражение. Spartak Moskwa, 2022-09-04. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  60. ↑ Голы Промеса и Соболева не спасли от поражения в Ростове. Spartak Moskwa, 2022-09-11. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  61. ↑ Соболев забил в 4-м матче подряд и принес победу в дерби с «Локо»!. Spartak Moskwa, 2022-09-18. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  62. ↑ Быстрый гол Мелёшина, 90-й мяч Промеса и точка от Соболева! Крупная кубковая победа над «Факелом». Spartak Moskwa, 2022-09-15. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  63. ↑ Дубль Промеса и гол Соболева принесли крупную победу над «Зенитом»!. Spartak Moskwa, 2022-09-29. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  64. ↑ Александр Соболев – Winline лучший игрок сентября!. Priemjer-Liga, 2022-09-29. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  65. ↑ Дубли Соболева и Промеса + гол Литвинова принесли крупную победу над «Крыльями»!. Spartak Moskwa, 2022-10-09. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  66. ↑ Результативная ничья в ярком дерби с ЦСКА. Spartak Moskwa, 2022-10-16. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
  67. ↑ Дубль Соболева и гол Бальде. Ничья с «Динамо». Spartak Moskwa, 2023-04-08. [dostęp 2023-06-17]. (ros.).
  68. ↑ Ajnur Szajmardanow: Александр Соболев забил 50-й гол в РПЛ. Championat, 2023-04-08. [dostęp 2023-06-17]. (ros.).
  69. ↑ Волевая победа над «Краснодаром» 4:3!. Spartak Moskwa, 2023-04-24. [dostęp 2023-06-17]. (ros.).
  70. ↑ Ничья в Химках. Spartak Moskwa, 2023-05-13. [dostęp 2023-06-17]. (ros.).
  71. ↑ Соболев повторил достижение Симоняна, Ярцева и Родионова. Spartak Moskwa, 2023-05-13. [dostęp 2023-06-17]. (ros.).
  72. ↑ Mike Dryomin: Russia 2022/23. RSSSF. [dostęp 2023-06-17]. (ang.).
  73. ↑ Александр Соболев — в «Зените»!. Zenit Petersburg, 2024-08-30. [dostęp 2024-09-03]. (ros.).
  74. ↑ Нервная победа «Зенита» над ЦСКА. Соболев чуть не забил в свои, зато вновь отличился Лусиано. Sport-Express, 2024-09-14. [dostęp 2024-09-16]. (ros.).
  75. ↑ Ланин и Соболев вызваны в молодежную сборную России. Krylja Sowietow Samara, 2018-01-17. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  76. ↑ Молодежная сборная разгромила "Тяньцзинь Тэда". Rossijskij futbolnyj sojuz, 2018-02-03. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  77. ↑ Молодежная сборная уступила "Видеотону". Rossijskij futbolnyj sojuz, 2018-02-06. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  78. ↑ Боевая ничья с Египтом. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2018-09-07. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  79. ↑ Поражение от Сербии в Нижнем Новгороде. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2018-09-11. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  80. ↑ АЛЕКСАНДР СОБОЛЕВ. Rossijskij futbolnyj sojuz. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  81. ↑ Соболев вместо Смолова. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2019-10-06. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  82. ↑ Уступили Швеции. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2020-10-08. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  83. ↑ Сыграли вничью с Венгрией. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2020-10-15. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  84. ↑ Нулевая ничья в Кишиневе. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2020-11-12. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  85. ↑ Победа над Мальтой в Та-Кали. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-03-25. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  86. ↑ Уступили Словакии. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-03-30. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  87. ↑ Расширенный состав сборной России для подготовки к ЕВРО. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-05-11. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  88. ↑ Состав сборной России на ЕВРО-2020. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-06-02. [dostęp 2021-06-02]. (ros.).
  89. ↑ Минимальная победа над Болгарией накануне Евро. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-06-05. [dostęp 2021-06-06]. (ros.).
  90. ↑ Финляндия — Россия: Соболеву разбили нос в концовке второго тайма. Sport-Ekspress, 2021-06-16. [dostęp 2021-06-16]. (ros.).
  91. ↑ Первая победа на ЕВРО. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-06-16. [dostęp 2021-06-16]. (ros.).
  92. ↑ Поражение в Копенгагене. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-06-21. [dostęp 2021-06-21]. (ros.).
  93. ↑ ​Валерий Карпин - новый главный тренер сборной России. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-07-23. [dostęp 2021-09-04]. (ros.).
  94. ↑ Состав на Хорватию, Кипр и Мальту. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-08-16. [dostęp 2021-09-04]. (ros.).
  95. ↑ Rosja wykluczona - wspólna decyzja FIFA i UEFA. Polskie Radio, 2022-02-28. [dostęp 2023-02-21].
  96. ↑ FIFA wykluczyła Rosję! Polska zagra w finale barażu o mundial. Polski Związek Piłki Nożnej, 2022-03-08. [dostęp 2023-02-21].
  97. ↑ Rosja nie pojedzie na Euro 2024. Polska Agencja Prasowa, 2022-09-20. [dostęp 2023-02-21].
  98. ↑ Сборная России обыграла Киргизию со счётом 2:1. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2022-09-24. [dostęp 2022-09-24]. (ros.).
  99. ↑ Сборные Узбекистана и России не забили голов в Ташкенте. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2022-11-20. [dostęp 2023-02-21]. (ros.).
  100. ↑ Сборная России обыграла Ирак в Санкт-Петербурге. Rossijskij futbolnyj sojuz, 2023-03-26. [dostęp 2023-04-26]. (ros.).
  101. ↑ Artiom Tierientjew: Шомуродов и Соболев не забивают уже полтора месяца. Дело не только в невезении. Matcz TV, 2019-11-21. [dostęp 2021-07-07]. (ros.).
  102. ↑ Станислав Черчесов: "В футболе комфортных условий не бывает". Rossijskij futbolnyj sojuz, 2021-05-28. [dostęp 2021-07-07]. (ros.).
  103. ↑ Dienis Romancow: «Соболев — улучшенная версия Дзюбы. Беспокойная натура». Откуда взялся лучший снайпер РПЛ. Matcz TV, 2019-07-25. [dostęp 2021-07-07]. (ros.).
  104. ↑ Александр Соболев: «Я добрый парень, никого никогда не обижу». Rossijskij futbolnyj sojuz, 2022-12-06. [dostęp 2023-02-21]. (ros.).
  105. ↑ Igor Rabinier: «Мы все постоянно говорим Тедеско: «Оставайтесь!» А главное, показываем это своей игрой». Большое интервью «СЭ» Александра Соболева. Sport-Ekspress, 2021-03-23. [dostęp 2021-09-04]. (ros.).
  106. ↑ Она поможет Соболеву поехать на Евро-2020: жена лучшего бомбардира РПЛ в новой рубрике «КП-Самара». Komsomolskaja Prawda – Samara, 2019-11-16. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  107. ↑ Жена Соболева устроила ему романтический сюрприз. Sport-Express, 2020-11-20. [dostęp 2021-05-18]. (ros.).
  108. ↑ a b «Было два варианта в Англии. Не смог получить рабочую визу». Первое интервью Соболева в «Спартаке». Sport24, 2020-02-12. [dostęp 2021-09-04]. (ros.).
  109. ↑ Artur Nanian: Соболев: Промес - отличный парень. "Спартак" очень ждал его. Rossijskaja gazieta, 2021-03-15. [dostęp 2021-09-04]. (ros.).
  110. ↑ Александр Соболев: «Нет войне!!! 🇷🇺❤️🇺🇦». Позднее игрок удалил пост. SportsRU, 2022-02-24. [dostęp 2022-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-01)]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
skład Spartak Moskwa
  • Aktualny na dzień 25 stycznia 2022
Skład reprezentacji Rosji na Euro 2020

Rosja

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandr_Sobolew_(piłkarz)&oldid=74777982”