Przejdź do zawartości

Aletris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aletris
Ilustracja
Aletris farinosa
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

pochrzynowce

Rodzina

łomkowate

Rodzaj

Aletris

Nazwa systematyczna
Aletris L.
Sp. Pl.: 319 (1753)
Typ nomenklatoryczny

Aletris farinosa L.[3]

Synonimy
  • Stachyopogon Klotzsch
  • Meta-aletris Masam[4].
Kwiatostan Aletris aurea

Aletris L. – rodzaj wieloletnich, skrytopączkowych roślin zielnych z rodziny łomkowatych (Nartheciaceae), obejmujący 23 gatunki i 1 mieszańca, występujące w Azji, na obszarze od Chin do Japonii i zachodniej Azji Południowo-Wschodniej, oraz we wschodniej Ameryce Północnej i na Bahamach[4].

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckiego słowa αλετρις (aletris), którym określano niewolnice odpowiedzialne za mielenie ziaren zbóż na mąkę, i odnosi się do mączystej tekstury okwiatu[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Podziemne kłącze[5], krótkie, rzadko bulwokształtne[6].
Liście
Liście odziomkowe tworzące różyczkę liściową, o blaszce wąsko równowąskiej do lancetowatej, odwrotnie lancetowatej, lancetowato-eliptycznej lub eliptycznej, płaskie, skórzaste[5].
Kwiaty
Kwiaty 6-pręcikowe, obupłciowe, zebrane w grono wyrastające na głąbiku o długości 20–100 cm[5], zwykle z kilkoma drobnymi podsadkowatymi liśćmi[6]. Kwiaty osadzone na krótkiej szypułce, otoczone przez 2 szydłowate podkwiatki różnej wielkości. Okwiat pojedynczy, 6-listkowy, biały, żółty lub złotopomarańczowy, cylindryczny, dzwonkowaty lub odwrotnie jajowaty, odosiowo szorstki. Pręciki o nitkach przylegających do okwiatu i podługowato-lancetowatych główkach, dłuższych od nitek. Zalążnie trójkomorowe, wielozalążkowe, u nasady zrośnięte z okwiatem, zakończone potrójnie rozgałęzioną szyjką słupka[5].
Owoce
Dzióbkowate torebki. Nasiona bursztynowe, głęboko rowkowane, eliptyczne do jajowatych, o długości 0,5–0,8 mm[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja rodzaju według APW (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj należy do rodziny łomkowatych (Nartheciaceae), w rzędzie pochrzynowców (Dioscoreales) w obrębie kladu jednoliściennych (monocots)[2].
Gatunki[4]
Mieszańce[4]

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Rośliny z gatunku Aletris farinosa znajdują zastosowanie jako rośliny lecznicze. Są bardzo gorzkie. W małych dawkach działają tonizująco, pobudzają czynności wydzielnicze żołądka oraz ułatwiają trawienie. W dużych dawkach wykazują działanie wymiotne i przeczyszczające, a także lekko psychoaktywne. Kłącze tych roślin zawiera saponiny, w tym diosgeninę, olejki eteryczne i żywicę[7]. Zwane „korzeniem jednorożca” (unicorn root) stanowiło istotny składnik popularnego w XIX wieku i stworzonego przez Lydię Pinkham „toniku kobiecego” (women's tonic), używanego w czasie przekwitania i bolesnych menstruacji[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-02-08]. (ang.).
  4. a b c d Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-08]. (ang.).
  5. a b c d e f Flora of North America. Vol. 26: Liliaceae. [dostęp 2011-02-09].
  6. a b Flora of China. Vol. 24: Liliaceae. [dostęp 2011-02-09].
  7. J. K. Crellin, Jane Philpott, A. L. Tommie Bass: Herbal medicine past and present. Durham: Duke University Press, 1990, s. 414. ISBN 978-0-8223-1019-8.
  8. Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 132–133. ISBN 978-1-842466346.