Alkazar Królewski
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, II, III, VI |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1987 |
Położenie na mapie Hiszpanii | |
Położenie na mapie Andaluzji | |
Położenie na mapie Sewilli | |
37°23′02″N 5°59′29″W/37,383889 -5,991389 | |
Alkazar Królewski albo Alkazar Królewski w Sewilli[1] (hiszp. Real Alcázar de Sevilla) – pałac królewski, którego początki sięgają XI w., kiedy rezydowali tutaj przedstawiciele kalifatu kordobańskiego. Rozbudowany w latach 1350–1369 przez Piotra I Okrutnego w stylu mudéjar. Późniejsi królowie kontynuowali rozbudowę, przystosowując rezydencję do własnych potrzeb. Tutaj podejmowano decyzje o wysłaniu ekspedycji, m.in. Ferdynanda Magellana, tutaj Krzysztof Kolumb został przyjęty przez Izabelę Kastylijską i Ferdynanda Aragońskiego po podróży do Ameryki. Budowla zawiera wiele sal, patios oraz ogrody pałacowe.
Alkazar w 1987 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polskie egzonimy przyjęte na 120. posiedzeniu KSNG.
- ↑ Alkazar (Alcázar) w Sewilli – zwiedzanie, historia, ciekawostki. podrozepoeuropie.pl, 2022-12-18. [dostęp 2023-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-22)].