Almeida Faria

Almeida Faria

Biografía
Nacemento	(pt) Benigno José Mira de Almeida Faria 6 de maio de 1943 (81 anos) Montemor-o-Novo, Portugal
Educación	Universidade de Lisboa
Actividade
Ocupación	escritor, novelista, poeta, tradutor, escritor de contos
Xénero artístico	Teatro

Benigno José Mira de Almeida Faría, máis coñecido como Almeida Faría, nado en Montemor-o-Novo o 6 de maio de 1943, é un escritor portugués.

Traxectoria

Estudou nas Facultades de Dereito (interrompida pola súa presenza nas revoltas de estudantes) e de Letras da Universidade de Lisboa, sendo licenciado en Filosofía.

Viviu como escritor residente (1968-1969) nos Estados Unidos (International Writing Program, Iowa City) e en Berlín, onde formou parte do Berliner Künstlerprogramm no cal participaron, entre outros, Witold Gombrowicz, Michel Butor, Michel Foucault, Peter Handke e Mario Vargas Llosa.

Ten colaborado en diversas publicacións colectivas, especialmente en revistas alemás, brasileiras, francesas, holandesas, italianas, suecas e norteamericanas. O seu nome encóntrase na lista de colaboradores da publicación académica Quadrante (1958-1962) publicada pola Asociación Académica da Facultade de Dereito de Lisboa. As súas novelas foron obxecto de varias teses universitarias na Italia, Holanda, Brasil, Francia e Portugal.

Foi profesor de Estética, Teoría da Arte, Psicoloxía da Arte e Teoría da Literatura na Universidade Nova de Lisboa.

Foi o primeiro presidente do PEN Clube Portugués.

De acordo con Álvaro Cardoso Gomes, na obra de Almeida Faria poden ser distinguidas algunhas fases: a primeira é a da novela de estrea, Rumor Branco; a segunda é a da Tetralogia Lusitana e a terceira é a de O conquistador. A súa produción está marcada por narrativas con forte carga simbólica e alegórica. Son visibles a influencia do noveau roman en Rumor Branco e o carácter fragmentario e polifónico que está desenvolvido na Tetralogia Lusitana, serie novelesca significativa sobre Portugal, que vai de antes da Revolução dos Cravos de 1974 até ao 25 de novembro de 1975. O conquistador é unha novela construída sobre a idea do mito sebastianista, nunha revisión donjuanesca da figura de Dom Sebastião.

Obra

Con corenta anos

Novela

• Rumor Branco (1962). Lisboa, Portugália. Con prefacio de Vergílio Ferreira (que foi profesor seu no instituto). 5.ª ed.: Lisboa, Assírio & Alvim, 2012
• Tetralogia Lusitana
  • A Paixão (1965). Lisboa, Portugália. 12.ª ed.: Lisboa, Assírio & Alvim, prefacio de Óscar Lopes, 2013. Traducida a sete idiomas.
  • Cortes (1978). Lisboa, Don Quixote. 5ª ed.: Lisboa, Assírio & Alvim, prefacio de Manuel Gusmão, 2013. Traducida a catro idiomas.
  • Lusitânia (1980). Lisboa, Edicións 70. 7.ª ed.: Lisboa, Assírio & Alvim, prefacio de Luís de Sousa Rebelo, 2014. Traducida a sete idiomas.
  • Cavaleiro Andante (1983). Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda. 6.ª ed.: Lisboa, Assírio & Alvim, prefacio de Eduardo Lourenço, 2015. Traducida a dúas linguas.
• O Conquistador (1990). Lisboa, Editorial Caminho. 4.ª ed.: Lisboa, Assírio & Alvim, prefacio de Pedro Eiras, 2017. Traducida a sete idiomas.

Narrativa de viaxe

• O Murmúrio do Mundo (A Índia Revisitada) (2012). Lisboa, Tinta-da-China. Prefacio de Eduardo Lourenço. 4.ª ed.: ibidem, 2019.

Teatro

• A Reviravolta (1999). Lisboa, Caminho.
• Voces da Paixão (1998). Lisboa, Caminho.
• À Hora do Fecho (2000). in Retratos de Eça de Queirós, Porto, Campo das Letras.

Contos

• Os Passeios do Sonhador Solitário (1982). Lisboa, Contexto Editora. Sobre este conto escribiu o libreto da cantata de Luis Tinoco. Ediciónão con conto e libreto: Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 2011. Traducido a sete idiomas.
• Um Cão chamado Bolotas (1984).
• Vanitas: 51 Avenue D'Iéna (1996). in Colóquio/Letras, n.º 140/141, Lisboa, Fundação Calouste Gulbenkian, abril 1996. 2.ª ed., aumentada: Lisboa, Fundação Calouste Gulbenkian, prefacio de Eduardo Lourenço, 2007. Traducido a sete idiomas.

Ensaio

• Do Poeta-Pintor ao Pintor-Poeta (1988). in Mário Botas, Spleen, Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda. Traducida ao francés.

Traducións

• Seleccionou e traduciu Poemas Políticos de Hans Magnus Enzensberger. Lisboa, D. Quixote, (1975)

Traducións das súas obras

• Os seus libros están traducidos a varias linguas.

Premios

• 1962: Prémio Revelação de Romance da Sociedade Portuguesa de Escritores coa obra Rumor Branco.
• 1978: Prémio Aquilino Ribeiro da Academia das Ciências de Lisboa coa obra Cortes.
• 1980: Prémio Dom Dinis da Fundação da Casa de Mateus coa obra Lusitânia.
• 1983: Prémio Originais de Ficção da Associação Portuguesa de Escritores coa obra Cavaleiro Andante.
• 2000: Prémio Vergílio Ferreira da Universidade de Évora.
• 2010: Prémio Universidade de Coimbra.
• 2012: Prémio Fundação Inês de Castro.

Véxase tamén

Bibliografía

• Gomes, Álvaro Cardoso (1993). A voz itinerante. Ensaio sobre o romance português contemporâneo. São Paulo: Editora da Universidade de São Paulo.
• Jacoto, Lilian. 2005. Da Saga à Andança Solitária: a crise da autoridade na Tetralogia Lusitana de Almeida Faria. São Caetano do Sul: Yêndis.
• Oliveira, Cristina Robalo Cordeiro. 1980. “A Paixão” de Almeida Faria. Coimbra: Instituto Nacional de Investigação Científica, Centro de Literatura da Universidade de Coimbra.
• Simoes, Maria de Lourdes Netto. 1998. As Razões do Imaginário. Comunicar em Tempo de Revolução 1960-1990. A Ficção de Almeida Faria. Salvador – Bahia: Fundação Casa de Jorge Amado e Editus/Editora da Universidade Estadual.
• Teixeia, Eliane de Alcântara. 2007. Almeida Faria e a revisão do mito sebástico. São Paulo: Editora Marco.