Alwida Antonina Bajor
.jpg?lang=pl)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 maja 1942 |
|---|---|
| Data śmierci |
23 stycznia 2024 |
| Zawód, zajęcie |
publicystka, dziennikarka, pisarka, tłumaczka, autorka scenariuszy sztuk teatralnych |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Alwida Antonina Bajor (ur. 30 maja 1942 w Wilnie, zm. 23 stycznia 2024[1]) – publicystka, dziennikarka, pisarka, tłumaczka, autorka scenariuszy sztuk teatralnych dla Teatru Polskiego w Wilnie, Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie i Teatru Polskiego w Moskwie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1965 r. ukończyła studia polonistyczne w Wileńskim Instytucie Pedagogicznym. Rok wcześniej podjęła pracę w redakcji polskojęzycznego dziennika Czerwony sztandar (następnie Kurier Wileński), gdzie od 1980 r. do odejścia z gazety w 2000 r. pełniła funkcję kierownika Działu Literatury i Sztuki[2].
W latach 1991–1994 była redaktorem polskojęzycznych audycji i słuchowisk stacji radiowej Vilniaus varpas (Dzwon Wileński).
Autorka ponad 2 tys. publikacji m.in. w „Kinas”, „Kwartalnik Filmowy”, „Zesłaniec”, „Spotkania Lwowskie”, „Magazyn Wileński”, „Veidas”, polskich i japońskich pismach akademickich[3].
Laureatka literackich nagród – Czesława Miłosza (1992), im. Witolda Hulewicza (2007).
Przez wiele lat współpracowała z Polskim Studiem Teatralnym w Wilnie[4].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Virsmas. Rozmowy z Jonasem Vaitkusem (wyd. Biuro Kongresowe Urzędu Miasta Krakowa, Kraków, 1991)
- Piorun, Jezioro Czerwone (Wydawnictwo Polskie w Wilnie, 1995)
- Druskieniki i okolice (wyd. Šviesa, Kowno, 1998)
- Mickiewicza młodości kraje (Wydawnictwo Polskie w Wilnie, 1998)
- Album "Polskie Studio Teatralne w Wilnie 1960-2010" (Warszawa, 2012)
- Szlakiem bohaterów Potopu Henryka Sienkiewicza (wyd. Narodowe Centrum Kultury, 2016)
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda Literacka Czesława Miłosza (1992)
- Nagroda Literacka im. Witolda Hulewicza (2007)
- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2018)[5]
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2022)[6][7]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Jackiewicz, "Polacy na Litwie 1918-2000", Warszawa 2003, s. 15
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zmarła Alwida Antonina Bajori [online], wilnoteka.lt, 23 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ Ilona Lewandowska, Alwida Bajor odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej – Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt, 3 czerwca 2022 [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ 80. urodziny Alwidy Bajor. wilno.tvp.pl, 31 maja 2022. [dostęp 2022-06-05].
- ↑ Ilona Lewandowska, Alwida Bajor odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej – Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt, 3 czerwca 2022 [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 382
- ↑ Alwida Bajor odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.kurierwilenski.lt [dostęp 2022-06-04].
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 189