Naar inhoud springen

Americium

Koppelingen bewerken
Zoek dit woord op in WikiWoordenboek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Americium
1 18
1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He
2 Li Be B C N O F Ne
3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar
4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba ↓ Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Americium
Americium
Algemeen
Naam Americium
Symbool Am
Atoomnummer 95
Groep Scandiumgroep
Periode Periode 7
Blok F-blok
Reeks Actiniden
Kleur Zilverwit
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u) 241,06
Elektronenconfiguratie [Rn]5f7 7s2
Oxidatietoestanden +3, +4, +5, +6
Elektronegativiteit (Pauling) 1,3
Atoomstraal (pm) 173
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 576,39
Fysische eigenschappen
Dichtheid (kg·m−3) 13670
Smeltpunt (K) 1449
Kookpunt (K) 2284
Aggregatietoestand Vast
Smeltwarmte (kJ·mol−1) 14,4
Verdampingswarmte (kJ·mol−1) 238,5
Kristalstructuur Hex
Molair volume (m3·mol−1) 17,78 · 10−6
Specifieke warmte (J·kg−1·K−1) 110
Elektrische weerstand (μΩ·cm) 68
Warmtegeleiding (W·m−1·K−1) 10
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Americium is een scheikundig element met als symbool Am en atoomnummer 95. Het is een zilverwit actinide.

Ontdekking

[bewerken | brontekst bewerken]

Americium is voor het eerst gesynthetiseerd in 1944 door Glenn Seaborg, Leon O. Morgan, Ralph James en Albert Ghiorso in het Argonne National Laboratory. Zij waren in staat om 241Am te produceren door plutonium in een kernreactor te bombarderen met neutronen.

De naam "americium" is afgeleid van het continent Amerika, waar het element ontdekt is, naar analogie met europium.

Toepassingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Americium is redelijk eenvoudig in grote hoeveelheden te produceren en wordt daarom relatief vaak voor industriële en huishoudelijke toepassingen gebruikt.

Opmerkelijke eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

In zuivere vorm heeft americium een zilverkleurige glans die bij kamertemperatuur en droge atmosfeer langzaam verandert in een bruine oxidelaag. De alfa-emissie van americium is ongeveer driemaal zo krachtig als van radium. Daarnaast zendt americium krachtige gammastraling uit.

Het element kan een aantal oxidatietoestanden aannemen. In de eerste plaats is er +3-toestand zoals die gebruikelijk is voor de lanthaniden, en een lagere +2 evenals bij europium, maar hogere valenties (+4, +5 en +6) komen ook voor doordat de 5f-elektronen van de actiniden in tegenstelling tot de 4f van de lanthaniden zich niet als een binnenschil gedragen.

Verschijning

[bewerken | brontekst bewerken]

Op aarde komt americium niet in de natuur voor. Het wordt geproduceerd in kernreactors.

Isotopen

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Isotopen van americium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Stabielste isotopen
Iso RA (%) Halveringstijd VV VE (MeV) VP
240Am syn 50,8 u α 1,379 236Np
241Am syn 432,2 j α 5,638 237Np
243Am syn 7370 j α 5,438 239Np

Er zijn 18 radioactieve americiumisotopen bekend. 243Am is met een halfwaardetijd van 7370 jaar het stabielst. 241Am heeft een halfwaardetijd van 432 jaar. De overige isotopen hebben halfwaardetijden van minder dan 51 uur.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

In de biologie speelt americium geen rol. De krachtige straling is in staat genetische schade aan te richten, hetgeen tot kanker kan leiden.

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Americium van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Americium&oldid=58365137"