Przejdź do zawartości

André-Pierre Gignac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
André-Pierre Gignac
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

André-Pierre Christian Gignac

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1985
Martigues

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Tigres UANL

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1990–1995 Fos-sur-Mer
1995–2002 Martigues
2002–2004 Lorient
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2007 Lorient 51 (11)
2005–2006 Pau (wyp.) 18 (8)
2007–2010 Toulouse 100 (35)
2010–2015 Olympique Marsylia 155 (59)
2015– Tigres UANL 318 (180)
W sumie: 642 (293)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2020  Francja IO 3 (4)
2009–2016  Francja 36 (7)
W sumie: 39 (11)
  1. Aktualne na: 4 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 4 marca 2024.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsce Francja 2016 piłka nożna

André-Pierre Christian Gignac (wym. [ɑ̃dʁe pjɛʁ ʒiɲak]; ur. 5 grudnia 1985 w Martigues) – francuski piłkarz występujący na pozycji napastnika w meksykańskim klubie Tigres UANL. W latach 2009–2016 reprezentant Francji.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny romskiej[1]. Karierę piłkarską zaczynał w juniorach klubu FC Lorient. W 2004 został włączony do kadry pierwszego zespołu i 13 sierpnia zadebiutował w jego barwach w rozgrywkach francuskiej Ligue 2, w wygranym 2:1 domowym meczu z LB Châteauroux. W 78. minucie tego meczu zmienił Luisa Robsona i po kilkudziesięciu sekundach wpisał się na listę strzelców. Do końca sezonu rozegrał jeszcze 12 meczów i zdobył jednego gola. Jednak w sezonie 2005/2006 rozegrał zaledwie jedno spotkanie w drugiej lidze, a następnie został wypożyczony do trzecioligowego Pau FC. W międzyczasie Lorient awansował do pierwszej ligi. W niej zdobył 9 bramek i był najlepszym strzelcem zespołu.

Postawa Gignaca w Lorient zaowocowała latem 2007 transferem do Toulouse FC, do którego przeszedł za 4,5 miliona euro. W nowym zespole po raz pierwszy wystąpił 4 sierpnia w przegranym 1:3 spotkaniu z Valenciennes FC. W całym sezonie zdobył tylko 2 gole i walczył o miejsce w składzie ze Szwedem Johanem Elmanderem i Gwinejczykiem Fodé Mansaré. Po odejściu Elmandera latem 2008 do Boltonu Wanderers stał się liderem ataku drużyny z Tuluzy. W sezonie 2008/2009 strzelił dla Toulouse 24 gole i został królem strzelców francuskiej ligi. Z Toulouse zajął 4. miejsce w Ligue 1.

W sezonie 2010/2011 został zawodnikiem Olympique Marsylia.

W czerwcu 2015 na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do meksykańskiego Tigres UANL[2]. W tym samym roku doszedł z Tigres do finału Copa Libertadores, a w jesiennym sezonie Apertura 2015 zdobył mistrzostwo Meksyku, zostając wybranym w oficjalnym plebiscycie najlepszym piłkarzem ligi[3].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki kontynentalne Mecze Bramki
2004/05 FC Lorient Francja  Ligue 2 13 2
2005/06 1 0
2005/06 Pau FC National 20 8
2006/07 FC Lorient Ligue 1 37 9
2007/08 Toulouse FC 28 2 kw. do Ligi Mistrzów
Puchar UEFA
2
5
0
1
2008/09 38 24
2009/10 31 8 Liga Europy 5 3
2010/11 1 0
2010/11 Olympique Marsylia 30 8 Liga Mistrzów 5 3
2011/12 21 1 Liga Mistrzów 4 0
2012/13 31 13 Liga Europy 6 3
2013/14 35 16 Liga Mistrzów 5 0
2014/15 38 21
2015/16 Tigres UANL Meksyk  Liga MX 39 28 Copa Libertadores
Liga Mistrzów
4
7
1
4
2016/17 43 25 Liga Mistrzów 6 1
2017/18 40 16 Liga Mistrzów 2 2
2018/19 36 23 Liga Mistrzów 2 1

Stan na: 1 stycznia 2016 r.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Francji Gignac zadebiutował 30 marca 2009 roku w wygranym 1:0 spotkaniu eliminacji do Mistrzostw Świata 2010 z Litwą. 12 sierpnia zdobył bramkę w wygranym 1:0 meczu z Wyspami Owczymi. W rewanżu rozegranym 10 października w Guingamp strzelił 2 gole, a Francja zwyciężyła 5:0. Jest pierwszym zawodnikiem grającym poza Europą, który został powołany do seniorskiej reprezentacji Francji.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Gignac jest kuzynem byłego obróncy Jacquesa Abardonado, ale również Yohana Mollo, który występuje na pozycji pomocnika[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael Walker, Beware the Bull: France ready to unleash Gypsy king Andre-Pierre Gignac on Irish defence, „Daily Mail”, www.dailymail.co.uk, 13 listopada 2009 [dostęp 11 czerwca 2010].
  2. Gignac será Tigre. deportes.televisa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-18)]., Televisa Deportes, www.deportes.televisa.com, 17 czerwca 2015 [dostęp 24 grudnia 2015].
  3. Mark Rodden, France’s Andre-Pierre Gignac named Liga MX MVP, ESPN, www.espnfc.com, 17 grudnia 2015 [dostęp 24 grudnia 2015].
  4. Mollo parle du „cousin Gignac”. maxifoot, 2009-03-12. [dostęp 2009-03-12]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]