İçeriğe atla

Anjanbuman

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Anjanbuman ya da ulantı, şiirde cümlelerin bir dize ya da beyitte bitmeyip diğer dize, beyit veya bendlere kaymasıdır.[1]

Türk şiirine Fransız şiirinden geçmiştir. Servet-i Fünûn döneminde yaygınlaşmıştır. Şiiri düzyazıya yaklaştırmada kullanılan bir tekniktir.

Geçen akşam eve geldim. Dediler:
Seyfi Baba
Hastalanmış, yatıyormuş.
- Nesi varmış acaba?
- Bilmeyiz, oğlu haber verdi
geçerken bu sabah.
- Keşke ben evde olaydım...
Esef ettim. Vah vah!
Bir fener yok mu, verin...
Nerde sopam?
Kız çabuk ol...
Gecikirsem kalırım beklemeyin.
Zira yol
Hem uzun, hem de bataktır...

Mehmed Âkif Ersoy

Küçük, muttarid, muhteriz darbeler

Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz

Olur dembedem nevha-ger, nagme-saz

Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz

Küçük, muttarid, muhteriz darbeler...

—Tevfik Fikret

  1. ^ "Türk Dil Kurumu | Sözlük". sozluk.gov.tr. 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2024.