Przejdź do zawartości

Anrijs Matīss

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anrijs Matīss
Ilustracja
Anrijs Matīss (2014)
Data i miejsce urodzenia

13 września 1973
Ryga

Minister transportu Łotwy
Okres

od 31 marca 2013
do 4 listopada 2015

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Aivis Ronis

Następca

Rihards Kozlovskis (p.o.)

Anrijs Matīss (ur. 13 września 1973 w Rydze) – łotewski inżynier, urzędnik państwowy i polityk, minister komunikacji w rządach Valdisa Dombrovskisa i Laimdoty Straujumy (2013–2015), poseł na Sejm Republiki Łotewskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1991–1996 studiował na Ryskim Uniwersytecie Technicznym, uzyskując kolejno licencjat i magisterium z nauk inżynieryjnych.

W 1993 podjął pracę w Ministerstwie Gospodarki, pracował tam do 2003 jako główny specjalista, dyrektor wydziału, zastępca oraz dyrektor departamentu. Od 2003 do 2004 zasiadał w radzie specjalnej strefy ekonomicznej w Rzeżycy. Był przedstawicielem skarbu państwa w norwesko-łotewskim funduszu rozwoju przedsiębiorczości (2004–2006). Pełnił także obowiązki dyrektora Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju (2006) oraz członka zarządu państwowej agencji „Łotewskie Narodowe Centrum Metrologii” (2006–2008). Wchodził w skład rady do spraw polityki zagranicznej przy MSZ (2005–2007). W 2010 został członkiem zarządu specjalnej strefy ekonomicznej w Lipawie. W 2012 został wybrany w skład zarządu portu w Windawie.

W latach 2003–2008 sprawował funkcję zastępcy sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki ds. przemysłu, przedsiębiorczości oraz rynku wewnętrznego. Od 2008 do 2009 był sekretarzem stanu w tymże ministerstwie. W latach 2009–2013 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu.

1 marca 2013 został wybrany przez Sejm na stanowisko ministra komunikacji w rządzie Valdisa Dombrovskisa, zastępując w tej funkcji Aivisa Ronisa. Za jego powołaniem głosowały wszystkie frakcje sejmowe oprócz narodowców[1]. Funkcję ministra zachował styczniu 2014 w nowym rządzie Laimdoty Straujumy[2]. W lutym 2014 przystąpił do partii Jedność[3]. W wyborach w 2014 uzyskał mandat posła na Sejm XII kadencji listy Jedności[4]. Ponownie w listopadzie tegoż roku objął funkcję ministra transportu w drugim rządzie dotychczasowej premier[5]. W listopadzie 2015 został zdymisjonowany z pełnionej funkcji, odnowił mandat poselski[6][7].

W 2018 związał się z Socjaldemokratyczną Partią „Zgoda”[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, ma dwóch synów i córkę[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matīsu apstiprina satiksmes ministra amatā (plkst.16.30). delfi.lv, 1 marca 2013. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).
  2. Lāsma Grundule: Saeima pauž uzticību Straujumas valdībai. diena.lv, 22 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).
  3. Matīss iestājas Vienotībā. diena.lv, 10 lutego 2014. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).
  4. 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).
  5. Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-16]. (łot.).
  6. Straujuma prasa satiksmes ministra Anrija Matīsa demisiju. tvnet.lv, 4 listopada 2015. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).
  7. Saeima atjauno deputāta mandātu Anrijam Matīsam. saeima.lv, 12 listopada 2015. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).
  8. Tomasz Otocki: Łotewska socjaldemokracja przygotowuje się do wyborów. przegladbaltycki.pl, 28 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-29].
  9. Ministru prezidenta un 13 ministru «bērnu bilance». tvnet.lv, 9 kwietnia 2013. [dostęp 2017-09-19]. (łot.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]