Naar inhoud springen

Anthony Descotte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anthony Descotte
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Anthony Kevin N. Descotte
Geboortedatum 3 augustus 2003
Geboorteplaats Gosselies, Vlag van België België
Lengte 180 cm
Been Rechts
Positie Centrumspits of vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland FC Utrecht
Rugnummer 19
Contract tot 30 juni 2026 (bij Sporting Charleroi)
Verhuurd tot 30 juni 2025 (+ optie tot koop)
Jeugd
2009–2011
2011–2012
2012–2014
2014–2019
2019
2019–2021
Vlag van België JS Taminoise
Vlag van België RJS Heppignies-Lambusart
Vlag van België RAEC Bergen
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van België Standard Luik
Vlag van België Sporting Charleroi
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2019–
2022–
2023–
2023–
Vlag van België Sporting Charleroi
Vlag van België Zébra Elites
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland Jong FC Utrecht
18(0)
2(1)
15(1)
11(5)
Interlands **
2018
2018–2019
2019–2020
2021–2022
2022–2023
2022
Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
Vlag van België België –20
1(0)
6(3)
6(5)
8(4)
4(0)
2(2)

* Bijgewerkt op 9 november 2024
** Bijgewerkt op 9 november 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Anthony Kevin N. Descotte (Gosselies, 3 augustus 2003) is een Belgisch voetballer die doorgaans als centrumspits of vleugelspeler speelt. Hij komt momenteel op huurbasis uit voor FC Utrecht.[1]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Sporting Charleroi

[bewerken | brontekst bewerken]

Descotte verruilde de jeugdopleiding van RSC Anderlecht in 2019 voor die van Standard Luik.[2] Nog in hetzelfde jaar verhuisde hij naar de jeugdopleiding van Sporting Charleroi. In november 2019 ondertekende hij daar zijn eerste semiprofcontract.[3] In januari 2020 mocht hij met het eerste elftal mee op winterstage in het Spaanse El Saler.[4][5]

Op 17 april 2021 maakte hij zijn profdebuut in het shirt van laatstgenoemde club: op de slotspeeldag van de reguliere competitie liet trainer Karim Belhocine hem tegen KAS Eupen (2-3-verlies) na 76 minuten invallen voor Amine Benchaib.[6] Drie maanden later brak de club zijn contract open tot 2025.[7] Onder Belhocines opvolger Edward Still kreeg Descotte in het seizoen 2021/22 pas op de veertiende competitiespeeldag weer speeltijd: in de 4–0 nederlaag tegen Union Sint-Gillis mocht hij in na 65 minuten invallen voor Anass Zaroury. Op de volgende speeldag kreeg hij tegen Cercle Brugge de kans in de basis. Descotte gaf een vroege assist voor Ryota Morioka, waardoor hij ondanks zijn wissel na 54 minuten een aandeel had in de 1–2 zege.[8] Daarna moest Descotte genoegen met (vaak korte) invalbeurten.[9]

Vanaf het seizoen 2022/23 kregen beloftenploegen de mogelijkheid deel te namen aan nationale competities. Hierdoor kreeg Zébra Eiltes, de beloftenploeg van Sporting Charleroi, een plek op het derde niveau van België.[10] Descotte speelde in de eerste helft van dat seizoen twee keer mee en scoorde daarin een keer.[11]

Op 31 januari 2023 werd bekend dat Descotte voor een half seizoen op huurbasis voor FC Utrecht zal gaan spelen. Daarbij heeft de club uit Utrecht de optie om Descotte nog een extra seizoen te huren en is er tevens een optie tot koop bedongen.[12][13] Op 12 februari 2023 maakte hij zijn debuut voor het eerste efltal van FC Utrecht. In de uitwedstrijd tegen Vitesse (2–0 verlies) verving hij na 83 minuten Sander van der Streek.[14] Een dag later startte hij namens Jong FC Utrecht in de thuiswedstrijd tegen Telstar in de basis (0–1 verlies). Na de rust werd hij vervangen voor Lynden Edhart.[15]

Op 19 juni 2023 werd bekend dat de club gebruik zou gaan maken van de extra huuroptie in de overeenkomst. Daarbij bleef een eventuele optie tot koop aan het einde van de termijn eveneens tot de mogelijkheden behoren.[16] Zijn eerste tijd bij FC Utrecht ging gepaard met enkele korte blessures. Na de aanstelling van Ron Jans leek Descotte steeds vaker de voorkeur te krijgen.[17] Begin november 2023 raakte hij echter voor langere tijd geblesseerd aan zijn meniscus.[18][19]

Na zijn blessure maakte Descotte op 8 april 2024 via Jong FC Utrecht tegen Willem II zijn rentree. Na 66 minuten verving hij Jesse van de Haar en in minuut 86 maakte hij de gelijkmakende 1–1, wat tevens de eindstand zou zijn.[20] Daags na zijn rentree volgde op 14 april 2024 tegen Go Ahead Eagles (2–1 winst) zijn terugkeer in het eerste elftal.[21] In het restant van het seizoen zat hij door ziekte niet meer bij een van de wedstrijdselecties.[22] Wel werd op 13 mei 2024 bekend dat FC Utrecht Descotte nog een extra jaar zou huren inclusief optie tot koop. Bij het lichten van de optie zal hij tot medio 2029 aan de Utrechtse club worden verbonden.[23] Op 8 november 2024 stond Descotte tegen Heracles Almelo (1–0 winst) voor het eerst sinds oktober 2023 weer in de basis bij het eerste elftal. Hij kreeg de kans boven David Min en Noa Ohio. Daarbij benadrukte trainer Ron Jans dat Descotte ten opzichte van deze andere twee voetballers extra meevoetballende kwaliteiten in zich zou hebben.[24]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2022/23 Zébra Elites Vlag van België Eerste nationale 2 1 0 0 2 1
Jong FC Utrecht Vlag van Nederland Eerste divisie 6 3 0 0 6 3
2023/24 1 1 0 0 1 1
2024/25 4 1 0 0 4 1
Carrière totaal 13 6 0 0 13 6
Bijgewerkt op 9 november 2024
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europees Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2019/20 Sporting Charleroi Vlag van België Eerste klasse A 0 0 0 0 0 0 0 0
2020/21 1 0 0 0 0 0 1 0
2021/22 8 0 0 0 1 0 9 0
2022/23 9 0 1 0 0 0 10 0
FC Utrecht Vlag van Nederland Eredivisie 6 1 1 0 1 0 8 1
2023/24 6 0 0 0 0 0 6 0
2024/25 3 0 1 0 0 0 4 0
Carrière totaal 33 1 3 0 0 0 2 0 38 1
Bijgewerkt op 9 november 2024

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Descotte speelde meermaals wedstrijden voor de verschillende Belgische jeugdelftallen.[25] Zo maakte hij met België onder 21 in 2023 het EK onder 21 mee.[26]