Naar inhoud springen

Anton van Bourbon (1755-1817)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Portret van prins Anton van Spanje door Francisco Goya, circa 1800.

Anton Pascal Frans Xavier Johan Nepomuk Aniello Raymond Silvester van Spanje (Caserta, 31 december 1755Escorial, San Lorenzo de El Escorial, 30 april 1817) was een Spaanse prins. Hij behoorde tot het Huis Bourbon.

Anton werd geboren in het paleis Acquaviva in Caserta, als vijfde zoon van koning Karel III van Spanje uit diens huwelijk met Maria Amalia van Saksen, dochter van koning August III van Polen. Hij was een humanist die zeer geïnteresseerd was in kunst en leek opvallend veel op zijn oudere broer Karel IV. Nadat zijn oom Ferdinand VI in 1759 overleed, werd zijn vader koning van Spanje en trokken Anton, zijn ouders, broers en zussen naar Madrid. Hij was al 39 jaar toen hij op 25 augustus 1795 huwde met zijn nicht Maria Amalia van Bourbon (1779-1798), een dochter van zijn broer Karel IV. In 1798 overleed Maria Amalia in het kraambed nadat ze een doodgeboren zoon had gebaard.

Anton was een groot tegenstander van Manuel de Godoy en steunde zijn neef, de latere koning Ferdinand VII van Spanje, in diens strijd tegen de invloedrijke Fransgezinde eerste minister. Nadat de troepen van Napoleon Spanje binnenvielen, kwam hij in april 1808 aan het hoofd van de Junta Suprema de Gobierno, die Spanje regeerde in afwezigheid van zowel Karel IV als kroonprins Ferdinand, die in Bayonne aan het onderhandelen waren met Napoleon. Anton bleef dit een maand, toen Karel IV en kroonprins Ferdinand akkoord gingen om hun rechten op de Spaanse troon op te geven. Vervolgens werd Napoleons broer Jozef Bonaparte de nieuwe koning van Spanje, hetgeen resulteerde in de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

Gedurende deze oorlog verbleef Anton met de rest van de koninklijke familie onder huisarrest in het Kasteel van Valençay. Na het einde van de oorlog in 1814 diende hij in verschillende hoge functies. Als fervente voorstander van het absolutisme ondersteunde hij ook het herstel van de absolute monarchie onder de nieuwe koning Ferdinand VII. Anton van Spanje overleed in april 1817 op 62-jarige leeftijd in het klooster van Escorial, waar hij ook werd bijgezet.

Kwartierstaat (voorouders)

[bewerken | brontekst bewerken]

Lodewijk van Frankrijk
(1661-1711)

Maria Anna Victoria van Beieren
(1660-1690)
 

Odoardo Farnese
(1666-1693)

Dorothea Sophia van Palts-Neuburg
(1670-1748)
 

August II van Polen
(1670-1733)

Christiane Eberhardine van Brandenburg-Bayreuth
(1671-1727)
 

Jozef I van Oostenrijk
(1678-1711)

Amalia Wilhelmina van Brunswijk-Lüneburg
(1673-1742)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Filips V van Spanje
(1683–1746)
 
 
 

Elisabetta Farnese
(1692-1766)
 
 
 
 
 

August III van Polen
(1696-1763)
 
 
 

Maria Josepha van Oostenrijk
(1699-1757)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Karel III van Spanje
(1716-1788)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Maria Amalia van Saksen
(1724-1760)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Marie Louise van Bourbon
(1745-1792)
 

Filips Anton van Bourbon
(1747-1777)
 

Karel IV van Spanje
(1748-1819)
 

Ferdinand I der Beide Siciliën
(1751-1825)
 

Gabriël van Bourbon
(1752-1788)
 

Anton van Bourbon
(1755-1817)
 
... + 1 broer en 6 zussen