Przejdź do zawartości

Antoni Wiktor Habsburg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Wiktor Habsburg
Wielki mistrz
Ilustracja
Arcyksiążę Antoni Wiktor
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1779
Florencja

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1835
Wiedeń

Miejsce pochówku

Krypta Kapucyńska w Wiedniu

Wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres sprawowania

1804–1835

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

OT

Śluby zakonne

28 sierpnia 1801

Antoni Wiktor Habsburg (niem. Erzherzog Anton Viktor Joseph Johann Raimund von Österreich, ur. 31 sierpnia 1779 we Florencji, zm. 2 kwietnia 1835 w Wiedniu) – arcyksiążę, wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1804–1835, wicekról lombardzko-wenecki w latach 1816–1818.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Florencji. Był ósmym synem cesarza Leopolda II Habsburga i Marii Ludwiki Burbon, księżniczki hiszpańskiej. Od młodych lat przygotowywany do kariery wojskowej, z której zrezygnował w 1801 roku dla stanu duchownego. W latach 1801–1803 był biskupem w Münster i arcybiskupem w Kolonii. W 1803 roku został wyznaczony przez starszego brata Karola Ludwika Habsburga koadiutorem wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. 1 lipca 1804 roku bez większych przeszkód objął zwierzchnictwo nad tą kongregacją. Powiadomił o tym wydarzeniu wszystkich znaczących monarchów europejskich[1].

Czas urzędowania Antoniego Wiktora Habsburga na stanowisku wielkiego mistrza nie był najszczęśliwszy dla Zakonu krzyżackiego. Organizacja ta nieodwracalnie utraciła w czasie wojen napoleońskich większość swoich posiadłości w Niemczech i stała się całkowicie uzależniona od Domu Habsbursko-Lotaryńskiego[1]. W 1817 roku po zakończeniu Kongresu wiedeńskiego zwrócono Krzyżakom część ich dóbr w południowym Tyrolu. Liczba członków zgromadzenia była niewielka. Brak utraconych seminariów nie sprzyjał wzrostowi powołań.

Wielki mistrz prawie wcale nie zajmował się sprawami zakonu, którego centrala od 1804 roku mieściła się w Wiedniu. Poświęcał się natomiast działalności w instytucjach gospodarczych i związkach kulturalnych. Był członkiem Towarzystwa Rolniczego i Towarzystwa Miłośników Muzyki. Interesował się botaniką. Zainicjował powstanie wielu ogrodów botanicznych.

Pochowany jest w kościele Kapucynów w Wiedniu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Pizuński 2003 ↓, s. 241.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Johannes Ressel. Kirchen und Kapellen, religiöse Gedenksäulen und Wegzeichen in Baden bei Wien. Ein Beitrag zur Geschichte, Heimatkunde und Kunstgeschichte. 2., verbesserte und erweiterte Auflage. Grasl, Baden 1982, ISBN 3-85098-131-2.
  • Paweł Pizuński: Poczet wielkich mistrzów krzyżackich 1198-2000. Gdańsk: 2003. ISBN 83-909057-7-9.