İçeriğe atla

Antony Blinken

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Antony Blinken
Resmi portre, 2021
71. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı
Görevde
Makama geliş
26 Ocak 2021
Başkan Joe Biden
Yardımcı Wendy Sherman
Victoria Nuland (vekâleten)
Kurt M. Campbell
Yerine geldiği Mike Pompeo
18. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakan Yardımcısı
Görev süresi
9 Ocak 2015 - 20 Ocak 2017
Başkan Barack Obama
Yerine geldiği William Joseph Burns
Yerine gelen John J. Sullivan
26. Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Güvenlik Danışmanı Yardımcısı
Görev süresi
20 Ocak 2013 - 9 Ocak 2015
Başkan Barack Obama
Lider Susan Rice
Yerine geldiği Denis McDonough
Yerine gelen Avril Haines
Amerika Birleşik Devletleri Başkan Yardımcısı Danışmanı
Ulusal Güvenlik Danışmanı
Görev süresi
20 Ocak 2009 - 20 Ocak 2013
Başkan Yardımcısı Joe Biden
Yerine geldiği John P. Hannah
Yerine gelen Jake Sullivan
Kişisel bilgiler
Doğum 16 Nisan 1962 (62 yaşında)
Yonkers, New York, ABD
Milliyeti  ABD
Evlilik(ler)
Evan Ryan (e. 2002)
Akraba(lar) Meir Blinken (büyük-büyükbaba)
Alan Blinken (amca)
Samuel Pisar (üvey baba)
Ebeveyn(ler) Donald M. Blinken (babası)
Yaşadığı yer Washington, DC, ABD
Bitirdiği okul Harvard Üniversitesi
Columbia Üniversitesi
Mesleği Diplomat, avukat, gazeteci
Dini Yahudilik

Antony John Blinken (d. 16 Nisan 1962), 26 Ocak 2021'den bu yana 71. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı olarak görev yapan bir Amerikan hükûmet yetkilisi ve diplomattır. Daha önce Başkan Barack Obama döneminde 2013-2015 yılları arasında Ulusal Güvenlik Danışmanı Yardımcısı ve 2015-2017 yılları arasında Dışişleri Bakan Yardımcısı olarak görev yaptı.[1]

Blinken, Clinton yönetimi sırasında 1994-2001 yılları arasında Dışişleri Bakanlığı'nda ve Ulusal Güvenlik Konseyi'nde üst düzey görevlerde bulundu. 2001-2002 yılları arasında Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi'nde kıdemli araştırmacı olarak görev yaptı. 2002-2008 yılları arasında Senato Dış İlişkiler Komitesi'nin Demokrat personel direktörü olarak görev yaparken 2003 Irak işgalini savundu.[2] Obama-Biden başkanlık geçiş sürecine danışmanlık yapmadan önce Joe Biden'ın 2008 başkanlık kampanyasında dış politika danışmanlığı yaptı.

Blinken, 2009-2013 yılları arasında Başkan Yardımcısının Ulusal Güvenlik Danışmanı olarak görev yaptı. Obama yönetimindeki görev süresi boyunca ABD'nin Afganistan, Pakistan ve İran'ın nükleer programına ilişkin politikalarının oluşturulmasına yardımcı oldu.[3][4] Devlet hizmetinden ayrıldıktan sonra özel sektöre geçen Blinken, bir danışmanlık firması olan WestExec Advisors'ın kurucu ortağı oldu. Blinken, önce Biden'ın 2020 başkanlık kampanyasında dış politika danışmanı olarak, ardından da Biden'ın dışişleri bakanı olarak seçtiği ve Senatonun 26 Ocak 2021'de onayladığı bir pozisyon olarak hükûmete geri döndü.

İlk yılları ve eğitim hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken, 16 Nisan 1962'de Yonkers, New York'ta Yahudi ebeveynler Judith (Frehm) ve daha sonra ABD'nin Macaristan Büyükelçisi olarak görev yapan Donald M. Blinken'in çocuğu olarak dünyaya geldi.[5][6][7] Anne tarafından büyükannesi ve dedesi Macar Yahudisiydi.[8] Blinken'in amcası Alan Blinken, ABD'nin Belçika Büyükelçisi olarak görev yaptı.[9][10] Baba tarafından dedesi Maurice Henry Blinken, İsrail'in ekonomik açıdan yaşayabilirliğini araştıran ilk destekçilerden biriydi[11] ve büyük büyükbabası Yidiş yazarı Meir Blinken'di.[12]

Blinken, 1971 yılına kadar New York'taki Dalton Okulu'na devam etti.[6] Daha sonra annesi Judith ve Blinken'den boşandıktan sonra evlendiği Samuel Pisar ile birlikte Paris'e taşındı. Onay duruşmasında Blinken, Polonya'daki okulunda 900 çocuk arasında Holokost'tan kurtulan tek kişi olan üvey babasının hikâyesini anlattı. Pisar, bir Nazi ölüm yürüyüşü sırasında ormana kaçtıktan sonra bir ABD tankına sığınmıştı.[13] Blinken, Paris'teki École Jeannine Manuel'de okudu.[14]

Blinken, 1980'den 1984'e kadar Harvard Üniversitesi'nde okudu, burada sosyal bilimler alanında uzmanlaştı.[15] Harvard'ın günlük öğrenci gazetesi The Harvard Crimson'ın editörlüğünü yaptı[16] ve güncel olaylar üzerine bir dizi makale yazdı.[17] Harvard'dan mezun olduktan sonra Blinken, yaklaşık bir yıl boyunca The New Republic'te stajyer olarak çalıştı.[15] 1988 yılında Columbia Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden J.D. derecesi aldı.[18][19] New York'ta ve Paris'te avukatlık yaptı.[20] Blinken, 1988 Amerika Birleşik Devletleri başkanlık seçimlerinde Demokratların adayı olan Michael Dukakis için bağış toplamak üzere babasıyla birlikte çalıştı.[5]

Müttefik Müttefike Karşı: Amerika, Avrupa ve Sibirya Boru Hattı Krizi (1987) adlı monografisinde Blinken, Sibirya boru hattı krizi sırasında Sovyetler Birliği'ne diplomatik baskı uygulamanın Amerikan çıkarları açısından ABD ile Avrupa arasındaki güçlü ilişkileri sürdürmekten daha az önemli olduğunu savundu.[21] Müttefik Müttefike Karşı, Blinken'in Henry Kissinger ile röportaj yaptığı lisans tezine dayanıyordu.[16][22]

Kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Clinton ve Bush yönetimleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken, yirmi yıl boyunca iki yönetimde de üst düzey dış politika pozisyonlarında bulundu.[5] 1994-2001 yılları arasında Milli Güvenlik Kurulu (MGK) kadrosunda yer aldı.[23] 1994-1998 yılları arasında Blinken, Başkan'ın özel asistanı ve stratejik planlamadan sorumlu kıdemli direktör ve NSC'nin konuşma yazımından sorumlu kıdemli direktörü olarak görev yaptı.[24] 1999'dan 2001'e kadar Başkan'ın özel asistanı ve Avrupa ve Kanada işlerinden sorumlu kıdemli direktör olarak görev yaptı.[25] Blinken, 2003 yılında ABD öncülüğündeki Irak işgalini destekledi.[2][26] 2002 yılında Senato Dış İlişkiler Komitesi'ne personel direktörü olarak atandı ve bu görevi 2008 yılına kadar sürdürdü.[23] Blinken, o zamanki Senato Dış İlişkiler Komitesi Başkanı Senatör Joe Biden'a, Biden'ın ABD'nin Irak işgaline verdiği desteği formüle etmede yardımcı oldu ve Blinken, Irak işgali için verilen oyu "sert diplomasi için bir oy" olarak nitelendirdi.[27]

ABD'nin Irak'ı işgalini takip eden yıllarda Blinken, Senatoda Irak'ta etnik veya mezhepsel hatlara göre bölünmüş üç bağımsız bölge kurulması önerisinin formüle edilmesinde Biden'a yardımcı oldu: güneyde bir "Şiastan", kuzeyde bir "Sünnistan" ve Irak Kürdistanı. Bu öneri hem ülke içinde hem de başbakanın bölünme planına karşı çıktığı Irak'ta ezici çoğunlukla reddedildi.[28] Ayrıca Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi'nde kıdemli araştırmacı olarak görev yaptı. Blinken 2008 yılında Joe Biden'ın başkanlık kampanyası için çalıştı ve Obama-Biden başkanlık geçiş ekibinin bir üyesiydi.[29]

Obama yönetimi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Usame Bin Ladin baskını sırasında Beyaz Saray Durum Odası'nda göz kırpan göz (odanın arkası, mavi gömlek, eğilmiş), Durum Odası adlı fotoğrafta görüldüğü gibi

Blinken, 2009'dan 2013'e kadar, Başkan yardımcısının yardımcısı ve ulusal güvenlik danışmanı olarak görev yaptı. Bu pozisyonda, ABD'nin Afganistan, Pakistan ve İran'ın nükleer programına ilişkin politikalarının oluşturulmasına yardımcı oldu.[3][4] Blinken, 20 Ocak 2013 tarihinde Denis McDonough'un yerine ulusal güvenlik danışman yardımcısı olarak yemin etti.[30]

7 Kasım 2014 tarihinde Başkan Obama, Blinken'i emekli olan William J. Burns'ün yerine bakan yardımcılığı görevine aday göstereceğini açıkladı.[31] 16 Aralık 2014 tarihinde Blinken, 55'e karşı 38 oyla Senato tarafından Dışişleri Bakan Yardımcısı olarak onaylandı.[32]

Blinken, Obama'nın 2011 yılında Usame bin Ladin'i öldürme kararı için "Bir lider tarafından verilen daha cesur bir karar görmedim" dedi.[33] Blinken, Suriye politikasının hazırlanmasında hükûmetin kilit oyuncularından biri olarak tanımlandı[5] ve bunda kamuoyunun yüzü olarak görev yaptı.[34] 2014 Ukrayna devriminin ardından Blinken, Obama yönetiminin Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından ilhakına tepkisinin formüle edilmesinde etkili oldu.[35][36]

Blinken, 2011'de Libya'ya yapılan askeri müdahaleyi[34] ve Suriyeli isyancılara silah tedarikini destekledi.[37] 2016'daki Türk darbe girişimini kınadı ve demokratik yollarla seçilmiş Türk hükûmetine ve kurumlarına desteğini ifade etti, ancak Türkiye'de 2016'dan bu yana yaşanan tasfiyeleri de eleştirdi.[38] Nisan 2015'te Blinken, Suudi Arabistan öncülüğünde Yemen'e yapılan müdahaleye desteğini dile getirdi.[39] "Bu çabanın bir parçası olarak silah teslimatlarını hızlandırdık, istihbarat paylaşımımızı arttırdık ve Suudi operasyon merkezinde ortak bir koordinasyon planlama hücresi kurduk." dedi.[40]

Başkan Obama, Oval Ofis'te Başkan Yardımcısı Joe Biden, Thomas E. Donilon ve Blinken ile konuşuyor

Blinken, 2014 İsrail-Gazze çatışması sırasında İsrail'in Demir Kubbe önleme füzeleri cephaneliğini yenilemek için Amerikan parası taleplerinde Biden ile birlikte çalıştı.[41] Mayıs 2015'te Blinken, Myanmar'daki Müslümanlara yönelik zulmü eleştirdi ve Myanmar liderlerini Müslüman karşıtı yasaların tehlikeleri konusunda uyardı,[42] Rohingya Müslümanlarının "vatandaşlığa giden bir yolu olması gerektiğini söyledi.[43]

Haziran 2015'te Blinken, ABD liderliğindeki koalisyonun dokuz ay önce İslam Devleti'ne karşı başlattığı harekâttan bu yana, ABD liderliğindeki hava saldırılarında on binden fazla IŞİD savaşçısının öldürüldüğünü iddia etti.[44]

Pensilvanya Üniversitesi'ndeki Penn Biden Merkezi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken, 2017'den 2019'a kadar Pensilvanya Üniversitesi'ne bağlı bir düşünce kuruluşu olan Penn Biden Merkezi'nin genel müdürü olarak görev yaptı.[45] Bu süre zarfında dış politika ve Trump yönetimi üzerine çeşitli makaleler yayınladı.

Özel sektör

[değiştir | kaynağı değiştir]

WestExec Danışmanlık

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken, 2017 yılında Michèle Flournoy, Sergio Aguirre ve Nitin Chadda ile birlikte siyasi strateji danışmanlık firması olan WestExec Danışmalık'ı kurdu.[46][47] WestExec'in müşterileri arasında Google'ın Jigsaw şirketi, İsrailli yapay zeka şirketi Windward, Hava Kuvvetleri ile 7.2 milyon dolarlık bir sözleşme imzalayan gözetleme drone'u üreticisi Shield AI yer almaktadır.[48] Foreign Policy'e göre, firmanın müşterileri arasında "savunma sanayi, özel sermaye firmaları ve hedge fonları" bulunmaktadır.[49] Blinken, WestExec'ten yaklaşık 1,2 milyon dolar tutarında ödeme aldı.[50]

Pine Island sermaye ortaklığı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken ve diğer Biden geçiş ekibi üyeleri eski Pentagon danışmanı Michele Flournoy ve Savunma Bakanı Lloyd Austin, WestExec'in stratejik ortağı olan özel sermaye şirketi Pine Island Capital Partners'ın ortaklarıdır.[51][52] Pine Island'ın başkanı, Merrill Lynch'in Bank of America'ya satılmadan önceki son başkanı John Thain'dir.[53] Blinken, Biden kampanyasına kıdemli dış politika danışmanı olarak katılmak üzere Ağustos 2020'de Pine Island'dan ayrıldı.[54] Biden yönetiminde bir pozisyon için onaylanırsa Pine Island'daki hisselerini elden çıkaracağını söyledi.[51]

Dışişleri Bakanı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aday gösterilmesi ve onaylanması

[değiştir | kaynağı değiştir]
Blinken, 26 Ocak 2021'de ABD Dışişleri Bakanlığı'nda Dışişleri Bakanı olarak yemin ediyor.
Blinken, AB Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell ile Brüksel'de görüştü, 7 Nisan 2022

Blinken, Biden'ın 2020 başkanlık kampanyası için dış politika danışmanlığı yaptı.[55] 22 Kasım 2020'de Bloomberg News, Biden'ın dışişleri bakanı adayı olarak Blinken'ı seçtiğini bildirdi.[56] Bu raporlar daha sonra The New York Times ve diğer yayın organları tarafından doğrulandı.[28][57] 24 Kasım'da Biden'ın dışişleri bakanı adayı olarak açıklandıktan sonra Blinken, "Dünyanın tüm sorunlarını tek başımıza çözemeyiz, diğer ülkelerle birlikte çalışmamız gerekiyor." dedi.[58] Daha önce de Eylül 2020'de Associated Press'e verdiği bir mülakatta "demokrasi dünya çapında geri çekiliyor ve ne yazık ki Başkan'ın her gün kurumlarına, değerlerine ve insanlarına vurması nedeniyle kendi ülkemizde de geri çekiliyor" demişti.[59]

Blinken'in Senato Dış İlişkiler Komitesi önündeki onay görüşmesi 19 Ocak 2021'de başladı. Adaylığı 25 Ocak'ta komite tarafından 15-3 oyla onaylandı.[60] 26 Ocak'ta Blinken, Senatonun tamamında 78-22 oyla onaylandı.[1] Blinken, aynı günün ilerleyen saatlerinde dışişleri bakanlığı yeminini etti.[61] Böylece, sırasıyla 1992 ve 1993'te Lawrence Eagleburger ve Warren Christopher'dan sonra Dışişleri Bakanı olarak görev yapan üçüncü eski dışişleri bakan yardımcısı oldu.[62][63]

Görev süresi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Myanmar

[değiştir | kaynağı değiştir]

31 Ocak 2021'de Blinken, 2021 Myanmar darbesini kınadı ve hükûmet yetkilileri ile sivil toplum liderlerinin gözaltına alınmasına ilişkin ciddi endişelerini dile getirerek derhal serbest bırakılmaları çağrısında bulundu.[64] Blinken, "ABD, demokratik olarak seçilmiş hükümetin yeniden kurulmasını talep ederek Burma halkına şiddet uygulayanlara karşı sert önlemler almaya devam edecektir" dedi.[65]

Afganistan

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubat 2021'de Cumhurbaşkanı Eşref Gani ile görüşen Blinken, Taliban İslamcı isyancılarıyla Afgan barış müzakerelerine destek verdi ve ABD'nin "adil ve kalıcı bir siyasi çözüm ile kalıcı ve kapsamlı bir ateşkes" içeren bir barış anlaşmasına olan bağlılığını yineledi.[66]

ABD birliklerinin çekilmesini görüşmek üzere Afganistan Devlet Başkanı Eşref Gani ile Blinken'in görüşmesi

Blinken, Biden yönetiminin ABD askerlerinin 2021'de Afganistan'dan çekileceğini açıklamasının ardından 15 Nisan'da Kabil'e habersiz bir ziyaret gerçekleştirerek, ABD askeri ve diplomatik personeliyle bir araya geldi.[67] Afganistan'dan çekilme kararının nedenini, Çin'e ve COVID-19 salgınına odaklanmak olduğunu söyledi.[68] ABD'nin Afganistan'dan çekilmesinin ardından dışişleri bakanlığından istifa etmesi çağrılarıyla karşılaştı.[69][70][71][72]

Ağustos 2021'de Blinken, ABD ve koalisyon askerî güçlerinin Afganistan'dan çekilmeye başlamasının ardından Mayıs 2021'de başlayan Taliban saldırısı nedeniyle Afganistan'da kötüleşen durum ile Amerika'nın 1975'te Saygon'dan kaotik bir şekilde ayrılması arasındaki karşılaştırmaları reddederek "20 yıl önce Afganistan'a tek bir görevle gittik ve bu görev 11 Eylül'de bize saldıranlarla başa çıkmaktı ve bu görevde başarılı olduk." dedi.[73]

Afrika

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kenya Devlet Başkanı William Ruto ile Blinken'in görüşmesi, 21 Eylül 2022.

Şubat 2021'de Blinken, Kuzey Etiyopya'nın Tigray bölgesindeki etnik temizliği kınadı ve Eritreli güçlerin ve diğer savaşçıların derhal geri çekilmesi çağrısında bulundu.[74][75]

Biden yönetiminin Fas ve İsrail arasında bir önceki yönetim döneminde yürürlüğe giren normalleşme anlaşmasını gözden geçirmeye devam ettiği bir dönemde Blinken, 1975 yılında Fas tarafından ilhak edilen tartışmalı Batı Sahra toprakları üzerinde Fas'ın egemenliğinin tanınmasının yakın zamanda geri alınmayacağını savundu. İç tartışmalar sırasında, iki ülke arasındaki ilişkilerin geliştirilmesini destekledi ve Batı Sahra'ya bir Birleşmiş Milletler elçisi atanmasının aciliyetini dile getirdi.[76][77]

Mart 2023'te, Etiyopya hükûmeti ile Tigray isyancıları arasındaki Tigray Savaşı nedeniyle gerilen Amerika Birleşik Devletleri ile Etiyopya arasındaki ilişkileri normalleştirmek için Addis Ababa'da Etiyopya Başbakanı Abiy Ahmed ile bir araya geldi.[78]

Güney Amerika

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken, Biden yönetiminin Nicolás Maduro'yu değil, ülkenin devlet başkanı olarak tanımaya devam edeceği Venezuela'nın geçici başkanı Juan Guaidó ile görüştü.[79]

Asya

[değiştir | kaynağı değiştir]
6 Ağustos 2022'de Manila'da Filipin Devlet Başkanı Bongbong Marcos ile görüştü.

Blinken, Savunma Bakanı Lloyd Austin ile birlikte ilk uluslararası seyahatini 15 Mart'ta Tokyo ve Seul'e yaparak Çin'i baskı ve saldırganlığa karşı uyardı.[80][81] Ayrıca Çin hükûmetini etnik Uygurlara karşı soykırım uyguladığı için kınadı.[82]

Temmuz 2021'de Biden yönetimi, Çin'i küresel bir siber casusluk faaliyetiyle ilgili suçladı ve Blinken bunun "ekonomik ve ulusal güvenliğimiz için büyük bir tehdit" oluşturduğunu söyledi.[83]

Nisan 2021'in sonlarında Blinken, Hong Konglu demokrasi yanlısı aktivistler Jimmy Lai, Albert Ho ve Lee Cheuk-yan'ın 2019 Hong Kong protestolarındaki rolleri nedeniyle cezalandırılmasını kınadı ve bunu "siyasi amaçlı" bir karar olarak nitelendirdi.[84]

Mayıs 2022'de Blinken, "Çin'in farklı bir uluslararası düzen vizyonunu ilerletmek için ekonomik, teknolojik, askeri ve diplomatik araçların yanı sıra niyete de sahip tek ülke olduğunu" belirtti.[85] Çin'in Rusya-Ukrayna Savaşı'nda tarafsız olduğu iddialarını reddetti ve Çin'i Rusya'yı desteklemekle suçladı.[86]

G7 Toplantısı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, 9 Temmuz 2022'de Endonezya'nın Bali kentinde Çin Devlet Müşaviri ve Dışişleri Bakanı Wang Yi ile bir araya geldi.

Mayıs 2021'de Blinken, G7 Dışişleri ve Kalkınma Bakanları toplantısı ve Arktik Konseyi Bakanlar toplantısı için sırasıyla Londra ve Reykjavik'e gitti.[87][88] Kiev'de Devlet Başkanı Volodimir Zelenski ve Dışişleri Bakanı Dmitro Kuleba ile bir araya gelen Blinken, Rusya saldırılarına karşı Ukrayna'nın toprak bütünlüğüne desteğini yineledi.[89] Devam eden İsrail-Filistin çatışması sırasında Blinken, İsrail'in kendini savunma hakkına destek verdiğini ifade etti ancak Filistinli ailelerin Doğu Kudüs'teki evlerinden tahliye edilmesinin şiddet ve misilleme olaylarını daha da artırabilecek eylemler arasında olduğu konusunda uyardı.[90][91] Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi ile birlikte ateşkese tam olarak uyulması çağrısında bulundu ve Filistinli siviller için acil insani yardım ihtiyacını vurgularken iki devletli bir çözüme duyulan ihtiyacı yineledi.[92] Ateşkesin ardından ve aynı zamana denk gelen Blinken'in 25 Mayıs'ta Kudüs'e yaptığı ziyaretle birlikte, Birleşmiş Milletler ve İnsan Hakları Doktorları, yardım görevlileri ve gazeteciler tarafından sağlanan gıda ve tıbbi malzemelerin Gazze Şeridi'ne taşınmasına izin verildi.[93]

Avrupa

[değiştir | kaynağı değiştir]
Blinken, Almanya Dışişleri Bakanı Maas, Türkiye Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu, İngiltere Dışişleri Bakanı Raab, İtalya Dışişleri Bakanı Di Maio, NATO Genel Sekreteri Stoltenberg ve ABD Savunma Bakanı Austin ile grup toplantısında, Nisan 2021

Nord Stream 2 doğal gaz boru hattının tamamlanmasının ardından Nord Stream AG ve CEO'su Matthias Warnig'e yönelik yaptırımlardan feragat etme kararı, kongrede eleştirilere yol açtı.[94] Blinken, bu eylemin ABD çıkarları açısından pragmatik ve pratik olduğunu savundu ve aksi yönde hareket etmenin Avrupa ilişkilerinde ters etki yaratacağını belirtti. Haziran 2021'de Blinken, Cornwall'daki 47. G7 zirvesine, Brüksel'deki 31. NATO zirvesine ve Başkan Vladimir Putin ile Cenevre'deki zirve toplantısına katılmak üzere Biden ile birlikte seyahat etti.[95] Blinken ve Biden, ABD ile Rusya arasındaki ilişkilerin en düşük noktada olduğunu ve daha öngörülebilir bir ilişkinin temel öncelik olmaya devam ettiğini kabul etti.[96] Bununla birlikte, Rus hükûmetinin 2020 başkanlık seçimlerine müdahale, SolarWinds siber saldırısı veya Aleksey Navalni'nin açıkça zehirlenmesi ve hapsedilmesi gibi düşmanca faaliyetlere devam etmeyi seçmesi halinde daha fazla cezalandırıcı eylemin uygulanacağının sinyalini verdi. Blinken, yönetimin zirve sonrasında ortak basın toplantısından vazgeçme kararının "en etkili yol" olduğunu ve "ender bir uygulama olmadığını" açıkladı.[97]

Aynı ayın ilerleyen günlerinde Blinken, Biden yönetiminin transatlantik ittifakları güçlendirme kararlılığının altını çizmek üzere Avrupa Birliği mevkidaşlarıyla birlikte NATO Bakanlar Toplantısı için Brüksel'e gitti.

Rusya-Ukrayna Savaşı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kiev'deki Blinken, Donbas'taki savaş sırasında öldürülen Ukraynalı askerlerin hatıralarını anıyor, 6 Mayıs 2021
Blinken, 2022'de Kiev'de Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenski ile bir araya geldi. Dışişleri Bakanı olarak Blinken, Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline karşı Amerika'nın tepkisinde derinden yer aldı.

Ocak 2022'de Blinken, Rusya ile sınır gerilimlerinin ortasında Doğu Avrupa ülkesini desteklemek için Ukrayna'ya silah tedarikine izin verdi.[98][99] 11 Şubat'ta Blinken, 2022 Kış Olimpiyatları sona ermeden Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etme olasılığı konusunda kamuoyuna uyarıda bulundu.[100] 13 Şubat'ta Blinken, işgal riskinin "yeterince yüksek ve tehdidin yeterince yakın" olduğunu ve çoğu personelin ABD'nin Kiev Büyükelçiliği'nden tahliye edilmesinin "yapılacak en ihtiyatlı şey" olduğunu söyledi.[101] Eylül 2022'de Blinken, ABD'nin Ukrayna ordusunun Rus işgali altındaki Ukrayna topraklarını geri almasına yardım edeceği sözünü verdi.[102] Vladimir Putin'in nükleer silah kullanma tehditlerini eleştirerek, "Rusya'nın içinde bulunduğu karmaşaya girmesinin nedeni, otokratik sistemde Putin'e yanlış yaptığını etkili bir şekilde söyleyecek kimsenin olmamasıdır" dedi.[103]

Rusya ve Ukrayna arasındaki savaşta tarafsız kalmaya karar veren ülkelerle ilgili olarak Blinken şunları söyledi: "Bu saldırganlık söz konusu olduğunda tarafsız olmak oldukça zor. Açık bir saldırgan var. Açık bir kurban var."[104]

2022 Rusya seferberliği hakkında konuşan Blinken, seferber edilen Rus sivillere "Putin'in savaşa atmaya çalıştığı top yemi" muamelesi yapıldığını söyledi. 21 Ekim 2022'de Blinken, ABD'nin girişimlerine rağmen Rusya'nın Ukrayna'daki savaşı diplomatik yollarla sona erdirme konusunda istekli olmadığını söyledi.[105] Blinken, Çin'in barış önerisini sorgulayarak "dünya, Çin veya başka bir ülke tarafından desteklenen Rusya'nın savaşı kendi şartlarına göre dondurmaya yönelik herhangi bir taktiksel hamlesine kanmamalıdır" dedi.[106] Haziran 2023'te "mevcut hatları yerinde donduran herhangi bir ateşkesi" reddetti.[107] Temmuz 2023'te Biden'ın Ukrayna'ya misket bombası tedarik etme kararını savundu.[108]

Dış politika pozisyonları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Blinken and Biden on a trip to Kosovo in 2009
Blinken ve Biden, Kosova gezisinde, 22 Mayıs 2009
Blinken, 2022 FIFA Dünya Kupası'nda Muhammed bin Abdulrahman bin Jassim Al Thani ile buluştu.
Myanmar'ın lideri Aung San Suu Kyi ile toplantıda, 18 Ocak 2016
İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu ile Kudüs'te buluştu, 25 Mayıs 2021

2020 Demokrat Başkan adayı Joe Biden'ın dış politika danışmanı olarak Blinken, New York Times tarafından "politik konularda Biden'ın kulağı" olarak tanımlandı.[109] Dış politika pozisyonları şahin olarak tanımlandı.[110] Blinken, Trump yönetiminin İsrail ile Bahreyn ve Birleşik Arap Emirlikleri arasında imzaladığı normalleşme anlaşmalarını övdü.[111][112] 28 Ekim 2020'de Blinken, Biden yönetiminin ABD ile Suudi Arabistan arasındaki ilişkiyi stratejik olarak gözden geçireceğini ve ABD'nin çıkarlarını ve değerlerini ilerletmesini sağlayacağını yeniden doğruladı.[113] Ocak 2021'de Blinken, Biden yönetiminin İsrail'deki Amerikan büyükelçiliğini Kudüs'te tutacağını ve İsrail-Filistin çatışmasına iki devletli bir çözüm arayacağını belirtti.[114] Blinken, İran'a karşı nükleer olmayan yaptırımların devam etmesinden yana ve bunu "İran'ın diğer alanlardaki kötü davranışlarına karşı güçlü bir önlem" olarak nitelendirdi.[111] Eski başkan Trump'ın ABD'yi İran'la yapılan uluslararası nükleer anlaşmadan çekmesini eleştirdi ve "daha uzun ve daha güçlü" bir nükleer anlaşmayı desteklediğini ifade etti.[115][116] Blinken, İran'ın nükleer silah elde etmesini engellemek için askeri müdahaleyi göz ardı etmedi.[117][118]

Blinken, Trump yönetiminin Çin'in kendi temel stratejik hedeflerini ilerletmesine yardımcı olmasını eleştirdi. Bu konu hakkında şöyle dedi: "Trump, Amerikan ittifaklarını zayıflattı, dünyada Çin'in doldurması için bir boşluk bıraktı, değerlerimizi terk etti ve Çin'e Sincan'dan Hong Kong'a kadar insan haklarını ve demokrasiyi çiğnemesi için yeşil ışık yaktı."[119] Bununla birlikte, eski başkanın yönetimini agresif yaklaşımı için takdir etti ve Çin'i dünya hakimiyeti peşinde koşan bir "tekno-otokrasi" olarak nitelendirdi.[120][121] Hong Kong'dan siyasi mültecileri karşılama arzusunu dile getirdi ve Biden yönetiminin Tayvan'ın savunmasına olan bağlılığının "kesinlikle süreceğini" ve Çin'in Tayvan'a karşı askerî güç kullanmasının "kendileri açısından vahim bir hata olacağını" belirtti.[121] Blinken ayrıca Çin'in kuzeybatıdaki Sincan bölgesinde, Uygur Müslümanlarına ve diğer etnik azınlıklara karşı soykırım ve insanlığa karşı suç işlediğini ifade etti.[122] Blinken, eski başkan Trump'ın Çin ile yaptığı Birinci Aşama ticaret anlaşmasını "fiyasko" olarak nitelendirdi.[123] Çin'den "tamamen ayrılmanın" gerçekçi olmadığını söyledi ve "Tayvan ile daha güçlü ekonomik bağları" desteklediğini ifade etti.[123][124]

Blinken, 2022'de Finlandiya Dışişleri Bakanı Pekka Haavisto ile bir araya geldi.

Blinken, Doğu Akdeniz Güvenlik ve Enerji Ortaklığı Yasası ile ilgili olarak Amerika'nın kendisi, Yunanistan, İsrail ve Kıbrıs arasındaki güçlü bağlara ilgi duyduğunu belirtti ve "müttefik gibi davranmayan" yayılmacı Türkiye'nin oluşturduğu tehditleri kabul etti.[125] Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın "Kıbrıs'ta iki devletli çözüm" çağrısına karşı çıkarak Biden yönetiminin Kıbrıs'ın yeniden birleştirilmesini desteklediğini söyledi.[126] Blinken ayrıca Erdoğan yönetimine yaptırım uygulamayı düşünebileceğini de öne sürdü.[127] Blinken, NATO'nun Kafkasya'daki bir ülke olan Gürcistan'a kapısını açık tutmasını desteklediğini yineledi ve NATO üyesi ülkelerin "Rus saldırganlığına" karşı daha etkili bir şekilde korunduğu argümanını gündeme getirdi.

Blinken, konuşlandırılmış stratejik nükleer savaş başlıklarının sayısını sınırlamak için Rusya ile Yeni Stratejik Silahların Azaltılması Anlaşmasının uzatılmasını desteklediğini ifade etti.[128] Ayrıca Biden yönetiminin, Azerbaycan ile Ermenistan arasındaki Dağlık Karabağ sorununda ve ardından gerçekleşen Dağlık Karabağ Savaşı'nda, Azerbaycan'a verilen güvenlik yardımını "gözden geçireceğini" söyledi ve "Ermenistan'a güvenlik yardımı sağlanmasını" desteklediğini dile getirdi.[129]

Blinken, Birleşik Krallık'ın Avrupa Birliği'nden ayrılmasına karşı çıktı ve bunun ABD'nin çıkarlarına ters sonuçlar doğuracak "tam bir karmaşa" olarak nitelendirdi.[130][131] Blinken, Abdülfettah es-Sisi başkanlığındaki Mısır'da insan hakları ihlalleri yaşandığına dair endişelerini dile getirdi.[132] Mısır Kişisel Haklar İnisiyatifi örgütünün üç çalışanının tutuklanmasını kınayarak "yabancı diplomatlarla görüşmek suç değildir. Barışçıl bir şekilde insan haklarını savunmak da öyle" dedi.[133] Taliban'ın 2021'de Kabil'i ele geçirmesinin ardından yeniden ilan ettiği Afganistan İslam Emirliği'ne atıfta bulunan Blinken, ABD'nin terörist grupları barındıran veya temel insan haklarını desteklemeyen hiçbir hükûmeti tanımayacağını ifade etti.[134]

Hamas'ın İsrail'e yönelik saldırısının ardından Tel Aviv'e yaptığı bir ziyaret sırasında Blinken, "bugün sadece ABD Dışişleri Bakanı olarak değil, bir Yahudi olarak da buradayım." dedi. İsrail'e yardım etmek için binlerce yedek askerin seferber edildiğini söyledi ve İsrail halkını "cesaretinden dolayı" tebrik etti. Ayrıca "ABD var olduğu sürece" İsrail'in savunulmasına yardımcı olacağının sözünü verdi.[135] Blinken, "İsrail'in kendini savunma ve bunun bir daha asla yaşanmamasını sağlama hakkı, hatta yükümlülüğü olduğunu" söyledi.[136]

Kişisel yaşamı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Blinken bir Yahudidir.[137] 2002 yılında Blinken ve Evan Ryan, Washington, D.C.'deki Holy Trinity Katolik Kilisesi'nde bir haham ve bir rahip tarafından yönetilen dinler arası bir törenle evlendiler.[5][18] Çiftin iki çocukları vardır.[138] Blinken, Fransızca bilmektedir.[139] Gitar çalmaktadır ve Spotify'da "Ablinken" takma adıyla üç şarkısı bulunmaktadır.[140]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b "Senate confirms Antony Blinken as 71st secretary of state". AP NEWS. 26 Ocak 2021. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2021. 
  2. ^ a b Katie Glueck, Thomas Kaplan (12 Ocak 2020). "Joe Biden's Vote for War". The New York Times. 18 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  3. ^ a b "Senate Confirms Antony "Tony" Blinken '88 as Secretary of State". Columbia Law School. 17 Aralık 2014. 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  4. ^ a b David E. Sanger (7 Kasım 2014). "Obama Makes His Choice for No. 2 Post at State Department". The New York Times. 20 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2015. 
  5. ^ a b c d e Jason Horowitz (20 Eylül 2013). "Antony Blinken steps into the spotlight with Obama administration role". The Washington Post. s. C1. ProQuest 1432540846. 16 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2013. 
  6. ^ a b "Antony 'Tony' Blinken". Jewish Virtual Library. 2013. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2015. 
  7. ^ "Frehm – Blinken". The New York Times. 7 Aralık 1957. 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  8. ^ Andriotakis, Pamela (25 Ağustos 1980). "Sam and Judith Pisar Meld the Disparate Worlds of Cage and Kissinger in Their Marriage". People. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  9. ^ Betsy Z. Russell (23 Kasım 2020). "Why Biden's pick for Secretary of State has a name that's familiar in Idaho politics ..." Idaho Press (İngilizce). 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2020. 
  10. ^ Conor Finnegan (24 Kasım 2020). "Who is Tony Blinken? Biden taps close confidante, longtime aide for secretary of state". ABC News (İngilizce). 2 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2020. 
  11. ^ "Maurice Blinken, 86; Early Backer of Israel". The New York Times (İngilizce). 15 Temmuz 1986. ISSN 0362-4331. 30 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  12. ^ Briman, Shimon (30 Kasım 2020). "Yiddish and the Ukrainian–Jewish roots of the new U.S. Secretary of State". Ukrainian Jewish Encounter. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2021. 
  13. ^ Wisse, Ruth R. (Şubat 2021). "A Tale of Five Blinkens". Commentary. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  14. ^ Bezioua, Céline. "Venue d'Antony Blinken à l'école" (Fransızca). École Jeannine Manuel. 20 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2020. 
  15. ^ a b Rodríguez, Jesús (11 Ocak 2021). "The World According to Tony Blinken – in the 1980s". Politico (İngilizce). 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2021. 
  16. ^ a b Uribe, Raquel Coronell; Griffin, Kelsey J. (7 Aralık 2020). "President-elect Joe Biden Nominates Harvard Affiliates to Top Executive Positions". The Harvard Crimson. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020. 
  17. ^ Nick Paumgarten (7 Aralık 2020). "A Dad-Rocker in the State Department". The New Yorker (İngilizce). 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  18. ^ a b "WEDDINGS; Evan Ryan, Antony Blinken". The New York Times. 3 Mart 2002. 7 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2013. 
  19. ^ "Deputy Secretary of State Antony Blinken '88 Speaks at Annual D.C. Alumni Dinner" (İngilizce). Columbia Law School. 30 Nisan 2015. 18 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  20. ^ Sorcher, Sara (17 Temmuz 2013). "Antony Blinken, Deputy National Security Adviser". National Journal. 14 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ Miller, Chris (3 Aralık 2020). "The Ghost of Blinken Past". Foreign Policy (İngilizce). 6 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  22. ^ Guyer, Jonathan (8 Haziran 2023). "I Crashed Henry Kissinger's 100th-Birthday Party". Intelligencer (İngilizce). 8 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2023. 
  23. ^ a b Gaouette, Nicole; Hansler, Jennifer; Atwood, Kylie (24 Kasım 2020). "Biden picks loyal lieutenant to lead mission to restore US reputation on world stage". CNN. 25 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  24. ^ "Antony J. Blinken". United States Department of State. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  25. ^ Gallucci, Robert (2009). Instruments and Institutions of American Purpose. United States: Aspen Institute. s. 112. ISBN 9780898435016. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2015. 
  26. ^ Fordham, Evie (23 Kasım 2020). "Biden secretary of state pick Blinken criticized over Iraq War, consulting work". Fox News. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  27. ^ Johnson, Jake (27 Kasım 2020). "As Biden taps Blinken as Secretary of State, critics denounce support for invasions of Iraq, Libya". Salon (İngilizce). 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  28. ^ a b Jakes, Lara; Crowley, Michael; Sanger, David E. (23 Kasım 2020). "Biden Chooses Antony Blinken, Defender of Global Alliances, as Secretary of State". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  29. ^ LaMonica, Gabe (17 Aralık 2014). "Blinken confirmed by Senate as Kerry's deputy at State". CNN. 20 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2015. 
  30. ^ Nakamura, David; Horwitz, Sari (25 Ocak 2013). "Obama taps McDonough as chief of staff, says goodbye to longtime adviser Plouffe". The Washington Post. 8 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2021. 
  31. ^ "Obama nominates his adviser Tony Blinken as Deputy Secretary of State". Reuters. 8 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2014. 
  32. ^ "U.S. Senate: U.S. Senate Roll Call Votes 113th Congress – 2nd Session". senate.gov. 25 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2019. 
  33. ^ Mann, Jim (2012). The Obamians: The Struggle Inside the White House to Redefine American Power (İngilizce). New York: Viking Press. s. 313. ISBN 9780670023769. OCLC 1150993166. 
  34. ^ a b Allen, Jonathan (16 Eylül 2013). "Tony Blinken's star turn". Politico (İngilizce). 28 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  35. ^ Gramer, Robbie; Detsch, Jack (23 Kasım 2020). "Biden's Secretary of State Pick Bodes Return to Normalcy for Weary Diplomats". Foreign Policy (İngilizce). 25 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  36. ^ Zeleny, Jeff; Merica, Dan; Atwood, Kylie (22 Kasım 2020). "Biden poised to nominate Antony Blinken as secretary of state". CNN. 25 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  37. ^ "W.H. defends plan to arm Syrian rebels". CNN. 18 Eylül 2014. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  38. ^ "ABD yönetimine Türkiye açısından kritik isimler". Deutsche Welle. 23 Kasım 2020. 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2020. 
  39. ^ "Yemen conflict: US boosts arms supplies for Saudi-led coalition". BBC News. 7 Nisan 2015. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  40. ^ "US steps up arms for Saudi campaign in Yemen". Al Jazeera. 8 Nisan 2015. 13 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  41. ^ Magid, Jacob (24 Kasım 2020). "In tapping Blinken, Biden will be served by confidant with deep Jewish roots". The Times of Israel. 30 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2020. 
  42. ^ "Myanmar population control bill signed into law despite concerns it could be used to persecute minorities". ABC News. 24 Mayıs 2015. 12 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  43. ^ "Myanmar should share responsibility for Rohingya crisis: US". Business Standard. 23 Mayıs 2015. 19 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  44. ^ Mroue, Bassem (3 Haziran 2015). "U.S. official: Airstrikes killed 10,000 Islamic State fighters". USA Today. 6 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2020. 
  45. ^ Associated Press (29 Ocak 2023). "Classified docs probe pushes Biden think tank into spotlight". AP News. 8 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2023. 
  46. ^ "Michèle Flournoy" (İngilizce). WestExec Advisors. 19 Ekim 2017. 15 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020. 
  47. ^ "Our Team" (İngilizce). WestExec Advisors. 11 Ocak 2016. 10 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020. 
  48. ^ Lipton, Eric; Vogel, Kenneth P. (28 Kasım 2020). "Biden Aides' Ties to Consulting and Investment Firms Pose Ethics Test". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020. 
  49. ^ Detsch, Jack; Gramer, Robbie (23 Kasım 2020). "Biden's Likely Defense Secretary Pick Flournoy Faces Progressive Pushback". Foreign Policy. 25 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  50. ^ Vogel, Kenneth P.; Lipton, Eric (2 Ocak 2021). "Washington Has Been Lucrative for Some on Biden's Team". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 12 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  51. ^ a b "The Revolving Door: Biden's National Security Nominees Cashed In on Government Service – and Now They're Back". Common Dreams (İngilizce). 28 Kasım 2020. 29 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2020. 
  52. ^ "Antony Blinken" (İngilizce). Pine Island Capital Partners. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020. 
  53. ^ "Team" (İngilizce). Pine Island Capital Partners. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020. 
  54. ^ Ackerman, Spencer; Markay, Lachlan; Schactman, Noah (8 Aralık 2020). "Firm Tied to Team Biden Looks to Cash In On COVID Response". The Daily Beast (İngilizce). 12 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020. 
  55. ^ Hook, Janet; Wilkinson, Tracy (23 Kasım 2020). "Biden's longtime advisor Antony Blinken emerges as his pick for secretary of State". Los Angeles Times (İngilizce). 2 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2020. 
  56. ^ Pager, Tyler; Epstein, Jennifer; Mohsin, Saleha (22 Kasım 2020). "Biden to Name Longtime Aide Blinken as Secretary of State". Bloomberg News. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2020. 
  57. ^ Herszenhorn, David M.; Momtaz, Rym (23 Kasım 2020). "9 things to know about Antony Blinken, the next US secretary of state". Politico (İngilizce). 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  58. ^ Smith, David (24 Kasım 2020). "'A cabinet that looks like America': Harris hails Biden's diverse picks". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  59. ^ Lee, Matthew (22 Kasım 2020). "Biden expected to nominate Blinken as secretary of state". AP News. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2020. 
  60. ^ Zengerle, Patricia; Pamuk, Humeyra (26 Ocak 2021). "U.S. Senate expected to confirm Blinken as Secretary of State on Tuesday". Reuters (İngilizce). 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2021. 
  61. ^ Hansler, Jennifer (26 Ocak 2021). "Antony Blinken sworn in as Biden's secretary of state". CNN. 11 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2021. 
  62. ^ "Biographies of the Secretaries of State: Warren Minor Christopher (1925–2011)". U.S. Department of State. n.d. 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  63. ^ "Biographies of the Secretaries of State: Lawrence Sidney Eagleburger (1930–2011)". U.S. Department of State. n.d. 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2021. 
  64. ^ "Top U.S. diplomat Blinken calls on Myanmar military leaders to release Suu Kyi, others". Reuters. 1 Şubat 2021. 8 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2021. 
  65. ^ "U.S.'s Blinken vows 'firm action' against Myanmar military". Reuters. 4 Şubat 2021. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  66. ^ "Blinken tells Ghani U.S. supports Afghanistan peace process – statement". Reuters. 18 Şubat 2021. 18 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2021. 
  67. ^ Hansler, Jennifer (15 Nisan 2021). "Secretary of State Blinken visits Afghanistan day after US announces plans for withdrawal". CNN. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  68. ^ "U.S. Focus Shifting to China From Afghanistan, Blinken Says". Bloomberg. 18 Nisan 2021. 18 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  69. ^ "Secretary of State Antony Blinken needs to resign". New York Post (İngilizce). 20 Ağustos 2021. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  70. ^ "Blinken must resign". The Washington Times (İngilizce). 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  71. ^ Chasmar, Jessica (13 Eylül 2021). "Multiple GOP congressmen tell Blinken to resign during heated Afghanistan hearing". Fox News (İngilizce). 14 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  72. ^ ""Fatally Flawed": GOP congressman tells Blinken to resign as Afghanistan hearing heats up". Newsweek (İngilizce). 13 Eylül 2021. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  73. ^ Choi, Joseph (15 Ağustos 2021). "Blinken on Afghanistan: 'This is not Saigon'". The Hill. 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2021. 
  74. ^ "Top US diplomat decries 'ethnic cleansing' in Ethiopia's Tigray". Al Jazeera. 10 Mart 2021. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  75. ^ "The World's Deadliest War Isn't in Ukraine, But in Ethiopia". The Washington Post. 23 Mart 2022. 10 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  76. ^ "Scoop: Biden won't reverse Trump's Western Sahara move, U.S. tells Morocco". Axios. 30 Nisan 2021. 3 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  77. ^ "Why Biden's Western Sahara policy remains under review". Al-Jazeera. 13 Haziran 2021. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  78. ^ "Blinken praises Ethiopia on Tigray peace, no return to trade programme yet". Reuters. 15 Mart 2023. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2023. 
  79. ^ "Secretary Blinken's Call with Venezuelan Interim President Guaidó" (İngilizce). United States Department of State. 20 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2021. 
  80. ^ Nunley, Christian (10 Mart 2021). "Pentagon chief, secretary of State announce first trips abroad as Biden looks to reset global relations". CNBC (İngilizce). 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2021. 
  81. ^ Pamuk, Humeyra; Takenaka, Kiyoshi; Park, Ju-min (17 Mart 2021). "Blinken warns China against 'coercion and aggression' on first Asia trip". Reuters (İngilizce). 14 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021. 
  82. ^ Toosi, Nahal (22 Mart 2021). "U.S., allies announce sanctions on China over Uyghur 'genocide'". Politico. 29 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2021. 
  83. ^ "U.S. and allies accuse China of global hacking spree". Reuters. 19 Temmuz 2021. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  84. ^ Cheung, Eric (1 Nisan 2021). "Hong Kong court convicts media tycoon Jimmy Lai and other activists over peaceful protest". CNN. 1 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  85. ^ "Blinken warns China threat greater than Russia long term". Deutsche Welle. 26 Mayıs 2022. 3 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  86. ^ "US's Blinken raises China's 'alignment with Russia' on Ukraine". Al Jazeera. 9 Temmuz 2022. 20 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  87. ^ "Travel to United Kingdom and Ukraine, May 3–6, 2021". United States Department of State. 1 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2021. 
  88. ^ "Travel to Denmark, Iceland, and Greenland, May 16–20, 2021". United States Department of State. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021. 
  89. ^ Hansler, Jennifer (6 Mayıs 2021). "Blinken says US 'actively looking' at boosting security cooperation with Ukraine during trip to Kiev". CNN. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  90. ^ "The Latest: Netanyahu raps 'anarchy' of Jewish-Arab fighting". Associated Press. 13 Mayıs 2021. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  91. ^ Tidman, Zoe (28 Mayıs 2021). "US 'warns Israeli leaders evicting Palestinians could spark war'". The Independent. Londra. 30 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2021. 
  92. ^ "Egyptian mediators try to build on Israel-Hamas ceasefire". Reuters. 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021. 
  93. ^ Graham-Harrison, Emma; Borger, Julian (25 Mayıs 2021). "'US to reopen Palestinian diplomatic mission in Jerusalem". The Guardian. 26 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2021. 
  94. ^ Zengerle, Patricia (7 Haziran 2021). "Blinken: U.S. able to mitigate Nord Stream 2 pipeline effects". Reuters. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2021. 
  95. ^ Price, Ned (9 Haziran 2021). "Travel to the United Kingdom, Belgium, and Switzerland, June 9–15, 2021". 12 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2021. 
  96. ^ Clark, Joseph (13 Haziran 2021). "Blinken says U.S.-Russia relations at a low point going into summit". The Washington Times. 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  97. ^ Price, Ned (13 Haziran 2021). "Secretary Antony J. Blinken with Chris Wallace of Fox News Sunday". 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  98. ^ "Blinken Authorizes Baltic Countries to Send US Weapons to Ukraine". VOA (İngilizce). 22 Ocak 2022. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2022. 
  99. ^ "US sends first military aid shipment to Ukraine amid Russia standoff". euronews (İngilizce). 22 Ocak 2022. 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2022. 
  100. ^ "Blinken says Russia could invade Ukraine during Olympics". ABC News. 11 Şubat 2022. 25 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  101. ^ "Ukraine tensions: US defends evacuating embassy as Zelensky urges calm". BBC News. 13 Şubat 2022. 13 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  102. ^ "Blinken, in Kyiv, pledges to support Ukraine 'for as long as it takes'". The Washington Post. 8 Eylül 2022. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  103. ^ "Blinken: US has told Russia to 'stop the loose talk' on nuclear weapons". The Hill. 25 Eylül 2022. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  104. ^ "Antony Blinken Tried to Convince China to Reject Russia. It Went About as Well as You'd Expect". Mother Jones. 9 Temmuz 2022. 21 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  105. ^ "U.S. sees no evidence Russia is interested in ending Ukraine aggression - Blinken". Reuters (İngilizce). 21 Ekim 2022. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2022. 
  106. ^ "Putin welcomes China's controversial proposals for peace in Ukraine". The Guardian. 21 Mart 2023. 12 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  107. ^ "Blinken says no Ukraine cease-fire without a peace deal that includes Russia's withdrawal". CNBC. 3 Haziran 2023. 15 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2023. 
  108. ^ "Ukraine says cluster munitions will be 'game changer' against Russia". Politico. 11 Temmuz 2023. 1 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2023. 
  109. ^ Kaplan, Thomas (30 Ekim 2020). "Who Has Biden's Ear on Policy Issues? A Largely Familiar Inner Circle". The New York Times. s. A23. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2020. 
  110. ^ "Biden's Foreign Policy Picks Are from the Hawkish National Security Blob. That is a Bad Sign". 23 Kasım 2020. 11 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2023. 
  111. ^ a b Kornbluh, Jacob (28 Ekim 2020). "Tony Blinken's Biden spiel". Jewish Insider. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  112. ^ Lacy, Akela (18 Kasım 2020). "On Arms Sales to Dictators and the Yemen War, Progressives See a Way In With Biden". The Intercept. 22 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  113. ^ Magid, Jacob (29 Ekim 2020). "Top Biden foreign policy adviser 'concerned' over planned F-35 sale to UAE". The Times of Israel. 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  114. ^ "Biden's State pick backs two-state solution, says US embassy stays in Jerusalem". The Times of Israel (İngilizce). Agence France-Presse. 19 Ocak 2021. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  115. ^ "Biden to nominate Antony Blinken as US secretary of state". Al Jazeera. 23 Kasım 2020. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  116. ^ Lake, Eli (22 Ocak 2021). "Biden's First Foreign Policy Blunder Could Be on Iran". Bloomberg. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  117. ^ "Backing 'every' option against Iran, Blinken appears to nod at military action". The Times of Israel. 14 Ekim 2021. 15 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  118. ^ "Blinken Declines to Rule Out Military Option Should Iran Nuclear Talks Fail". Haaretz. 31 Ekim 2021. 15 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  119. ^ Galloway, Anthony (23 Kasım 2020). "Biden's pick for the next secretary of state is Australia's choice too". Brisbane Times. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  120. ^ Barnes, Julian E.; Jakes, Lara; Steinhauer, Jennifer (20 Ocak 2021). "In Confirmation Hearings, Biden Aides Indicate Tough Approach on China". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  121. ^ a b Fromer, Jacob (20 Ocak 2021). "Top US diplomat nominee says Trump's China approach was right, tactics wrong". South China Morning Post (İngilizce). 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  122. ^ "U.S. secretary of state nominee Blinken sees strong foundation for bipartisan China policy". Reuters. 19 Ocak 2021. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  123. ^ a b Shalal, Andrea (22 Eylül 2020). "Biden adviser says unrealistic to 'fully decouple' from China". Reuters (İngilizce). 25 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  124. ^ Thomas, Ken (23 Kasım 2020). "Joe Biden Picks Antony Blinken for Secretary of State". The Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. ProQuest 2462827440. 26 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020. 
  125. ^ "US-Greece security relationship key to American interests in East Med, says Blinken". Kathimerini (İngilizce). 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  126. ^ @ABlinken (27 Ekim 2020). "We regret calls by Turkish President Erdogan and Turkish Cypriot leader Tatar for a two-state solution in Cyprus. Joe Biden has long expressed support for a bizonal, bicommunal federation that ensures peace and prosperity for all Cypriots" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  127. ^ "US secretary of state nominee Blinken says Turkey not acting like an ally". Kathimerini. 20 Ocak 2021. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  128. ^ Pifer, Steven (1 Aralık 2020). "Reviving nuclear arms control under Biden". Brookings Institution. 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2020. 
  129. ^ "Incoming US Secretary of State Antony Blinken voices support for Armenia and Republic of Artsakh". Public Radio of Armenia. 22 Ocak 2021. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2021. 
  130. ^ Borger, Julian (23 Kasım 2020). "Antony Blinken: Biden's secretary of state nominee is sharp break with Trump era". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  131. ^ Colson, Thomas (3 Kasım 2020). "Joe Biden's Secretary of State pick Tony Blinken said Brexit was like a dog being run over by a car and a 'total mess'". Business Insider. 14 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  132. ^ Dettmer, Jamie (24 Kasım 2020). "Egyptian Suspects in Murder of Italian Student Likely to Face In-Absentia Trial". Voice of America. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  133. ^ "Biden aide Blinken voices concern about rights group in Egypt". Reuters. 20 Kasım 2020. 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2020. 
  134. ^ Iqbal, Anwar (16 Ağustos 2021). "US to recognise Taliban only if they respect basic rights, says Blinken". DAWN.COM (İngilizce). 16 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2021. 
  135. ^ "Blinken: Bir Yahudi olarak buradayım". TRT Haber. 12 Ekim 2023. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2023. 
  136. ^ Hansler, Jennifer (12 Ekim 2023). "Blinken pledges US will never falter from supporting Israel as he likens Hamas' crimes to ISIS | CNN Politics". CNN (İngilizce). 15 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2023. 
  137. ^ Kaplan, Allison (22 Kasım 2020). "Long-time Biden aide Blinken most likely choice for secretary of state". Haaretz (İngilizce). 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  138. ^ Herszenhorn, David (23 Kasım 2020). "Nine things to know about Antony Blinken". Politico. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  139. ^ Sevastopulo, Demetri (23 Kasım 2020). "Biden's 'alter ego' Antony Blinken tipped for top foreign policy job". Financial Times. 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2020. 
  140. ^ "Music Review: Secretary of State Pick Antony Blinken". NPR.org. 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2021. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Antony_Blinken&oldid=33325527" sayfasından alınmıştır