Przejdź do zawartości

Asłan Karacew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asłan Karacew
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

4 września 1993
Władykaukaz

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2011

Trener

Jahor Jacyk

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

14 (7 lutego 2022)

Australian Open

SF (2021)

Roland Garros

2R (2021, 2023)

Wimbledon

2R (2023)

US Open

3R (2021, 2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

76 (16 maja 2022)

Australian Open

1R (2022, 2023)

Wimbledon

1R (2023)

US Open

2R (2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Igrzyska olimpijskie
srebro Tokio 2020 tenis ziemny
(gra mieszana)
Reprezentacja  Rosja
Uniwersjada
złoto Tajpej 2017 gra podwójna
srebro Gwangju 2015 gra pojedyncza
brąz Gwangju 2015 gra mieszana
brąz Gwangju 2015 gra drużynowa
brąz Tajpej 2017 gra drużynowa
Strona internetowa

Asłan Kazbiekowicz Karacew, ros. Аслан Казбекович Карацев (ur. 4 września 1993 we Władykaukazie) – rosyjski tenisista, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa. Pierwszy tenisista, który osiągnął półfinał w wielkoszlemowym debiucie.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Karacew urodził się we Władykaukazie, ale w wieku trzech lat przeprowadził się z rodzicami do Izraela[1], gdzie również trenował[2]. Jego babka ze strony matki była Żydówką[1]. Prawie dziesięć lat później, z powodu braku wsparcia ze strony Izraelskiego Związku Tenisowego[3], powrócił razem z ojcem do Rosji, natomiast jego matka i siostra pozostały w Izraelu[2]. Przedstawiciele tego związku próbowali potem, choć nieskutecznie, namówić Karacewa do gry dla Izraela na arenie międzynarodowej[3].

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Wygrał trzy turnieje o randze ATP Challenger Tour w grze pojedynczej.

Po raz pierwszy do drabinki głównej rozgrywek Wielkiego Szlema zakwalifikował się podczas Australian Open 2021. W trzeciej rundzie zawodów singlowych pokonał rozstawionego z numerem ósmym Diego Schwartzmana, następnie zaś wygrał z Félixem Augerem-Aliassimem. W ćwierćfinale triumfował nad Grigorem Dimitrowem, a jego przeciwnikiem w meczu o finał okazał się lider rankingu Novak Đoković, z którym Rosjanin przegrał w trzech setach. Karacew był drugim w historii kwalifikantem, który osiągnął półfinał Australian Open, oraz pierwszym zawodnikiem, który osiągnął półfinał w swoim wielkoszlemowym debiucie. Był również najniżej sklasyfikowanym półfinalistą Australian Open od czasów Patricka McEnroe’a w 1991 roku, a także najniżej sklasyfikowanym półfinalistą w Wielkim Szlemie od czasów Gorana Ivaniševicia na Wimbledonie 2001[4].

W cyklu ATP Tour zwyciężył w trzech turniejach w grze pojedynczej oraz w jednym turnieju w grze podwójnej. Ponadto przegrał dwa finały w grze pojedynczej i jeden w grze podwójnej.

W 2021 roku Rosjanin przegrał w finale gry mieszanej podczas French Open, a jego partnerką była Jelena Wiesnina. Razem z Wiesniną zdobyli też srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Tokio w konkurencji gry mieszanej.

W lipcu 2016 zadebiutował w reprezentacji Rosji w Pucharze Davisa. W 2021 roku zwyciężył razem z drużyną w turnieju ATP Cup.

Na Letniej Uniwersjadzie 2015 zdobył srebrny medal w grze pojedynczej oraz brązowe medale w grze mieszanej i w grze drużynowej[5]. Podczas kolejnej uniwersjady zwyciężył w zawodach gry podwójnej oraz ponownie osiągnął trzecie miejsce w grze drużynowej[6].

W rankingu gry pojedynczej Karacew najwyżej był na 14. miejscu (7 lutego 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 76. pozycji (16 maja 2022).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (3–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 20 marca 2021 Dubaj Twarda Południowa Afryka Lloyd Harris 6:3, 6:2
Finalista 1. 25 kwietnia 2021 Belgrad Ceglana Włochy Matteo Berrettini 1:6, 6:3, 6:7(0)
Zwycięzca 2. 24 października 2021 Moskwa Twarda (hala) Chorwacja Marin Čilić 6:2, 6:4
Zwycięzca 3. 15 stycznia 2022 Sydney Twarda Wielka Brytania Andy Murray 6:3, 6:3
Finalista 2. 22 października 2023 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Ben Shelton 5:7, 1:6

Gra podwójna (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 12 marca 2021 Doha Twarda Rosja Andriej Rublow Nowa Zelandia Marcus Daniell
Austria Philipp Oswald
7:5, 6:4
Finalista 1. 16 października 2021 Indian Wells Twarda Rosja Andriej Rublow Australia John Peers
Słowacja Filip Polášek
3:6, 6:7(5)

Gra mieszana (0–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 10 czerwca 2021 French Open, Paryż Ceglana Rosja Jelena Wiesnina Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:2, 4:6, 5–10
Finalista 2. 1 sierpnia 2021 Tokio Twarda Jelena Wiesnina Anastasija Pawluczenkowa
Andriej Rublow
3:6, 7:6(5), 11–13

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adam Zagoria, World No. 1 Novak Djokovic Set To Face Russian Cinderella Story Aslan Karatsev In Australian Open Semis [online], Forbes, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
  2. a b AJN Staff, Russian-Israeli in Australian Open semis [online], The Australian Jewish News, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
  3. a b Emily Burack, Russian-Israeli tennis player Aslan Karatsev makes history at the Australian Open [online], Jewish Telegraphic Agency, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
  4. James Matthey, World stunned as unknown tennis star does the unthinkable [online], news.com.au, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-16] (ang.).
  5. Medallists by event [online], Universiade Gwangju 2015, 12 lipca 2015 [dostęp 2021-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-20] (ang.).
  6. Result book – Tennis [online], Universiade Taipei 2017, 29 sierpnia 2017, s. 17 [dostęp 2021-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]