Asenapina
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C17H16ClNO | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
285,77 g/mol | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży |
kategoria C | ||||||||||||||||||
|
Asenapina – organiczny związek chemiczny z grupy dibenzooksepinopiroli[3]. Stosowana jako lek przeciwpsychotyczny. Strukturalnie zbliżona do mianseryny, leku przeciwdepresyjnego.
Otrzymywanie
[edytuj | edytuj kod]Synteza asenapiny i jej analogów opisana została w roku 1977 przez W.J. van der Burga[4]. W procedurze tej związkiem wyjściowym jest chlorek (5-chloro-2-fenoksyfenylo)acetylu, czyli pochodna eteru difenylowego zawierająca podstawnik chlorowy w pozycji para oraz – w tym samym pierścieniu – resztę chlorku acetylu w pozycji orto w stosunku do grupy eterowej:
Produkt końcowy na schemacie jest jednym z mieszaniny stereoizomerów powstającej podczas finalnej niestereoselektywnej redukcji. Izomery cis i trans (każdy w formie mieszaniny dwóch epimerów) można rozdzielić chromatograficznie[4].
Mechanizm działania
[edytuj | edytuj kod]Asenapina ma złożony mechanizm działania. Jest antagonistą receptorów dopaminergicznych D2 i receptorów serotoninergicznych 5-HT2A. Wykazuje powinowactwo do szeregu innych receptorów. Jest częściowym agonistą receptorów 5-HT1A. Ma silne działanie antagonistyczne wobec receptorów adrenergicznych α2. Asenapina nie ma znaczącego powinowactwa do receptorów muskarynowych, dzięki czemu ma niewielki potencjał antycholinergiczny.
Profil receptorowy asenapiny[5][6]:
- 5-HT1A (Ki = 2,5 nM)
- 5-HT1B (Ki = 4,0 nM)
- 5-HT2A (Ki = 0,06 nM)
- 5-HT2B (Ki = 0,16 nM)
- 5-HT2C (Ki = 0,03 nM)
- 5-HT5A (Ki = 1,6 nM)
- 5-HT6 (Ki = 0,25 nM)
- 5-HT7 (Ki = 0,13 nM)
- M1 (Ki = 8128 nM)
- D1 (Ki = 1,4 nM)
- D2 (Ki = 1,3 nM)
- D3 (Ki = 0,42 nM)
- D4 (Ki = 1,1 nM)
- α1 (Ki = 1,2 nM)
- α2A (Ki = 1,2 nM)
- α2B (Ki = 0,32 nM)
- α2C (Ki = 1,2 nM)
- H1 (Ki = 1,0 nM)
- H2 (Ki = 6,2 nM)
Farmakokinetyka
[edytuj | edytuj kod]Metabolizm zachodzi w wątrobie. Asenapina jest sprzęgana z kwasem glukuronowym przy udziale transferazy glukoronylowej (UGT1A4) i następnie podlega utlenieniu przy udziale izoenzymu cytochromu P450 1A2 (CYP1A2), w mniejszym stopniu 3A4 (CYP3A4) i 2D6 (CYP2D6).
Interakcje
[edytuj | edytuj kod]Asenapina jest słabym inhibitorem izoenzymu CYP2D6.
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są niepokój i senność. Często (1–10%) występują przyrost masy ciała, zwiększony apetyt, objawy pozapiramidowe, zawroty głowy, zaburzenia smaku, niedoczulica w obrębie jamy ustnej, podwyższenie poziomu aminotransferazy alaninowej i uczucie zmęczenia.
Wskazania
[edytuj | edytuj kod]W Stanach Zjednoczonych wskazania do stosowania leku zatwierdzone przez FDA obejmują leczenie objawów w zaostrzeniu schizofrenii i leczenie epizodów maniakalnych lub mieszanych w przebiegu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego typu I[6].
W Australii zatwierdzone wskazania do farmakoterapii asenapiną obejmują schizofrenię, leczenie epizodów maniakalnych lub mieszanych w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym (do pół roku) i leczenie podtrzymujące w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym typu I (w monoterapii)[7].
W krajach Unii Europejskiej asenapina jest wskazana w leczeniu epizodów maniakalnych w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych typu I u osób dorosłych[1][2].
Dawkowanie i preparaty
[edytuj | edytuj kod]Lek stosowany jest w postaci tabletek podjęzykowych, zawierających 5 lub 10 mg asenapiny w postaci maleinianu.
Preparaty handlowe:
- Saphris (MSD) – Australia, USA, Chiny, Japonia
- Sycrest (Organon/Lundbeck) – UE, Wielka Brytania
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Sycrest 5mg and 10mg sublingual tablets – Summary of Product Characteristics (SPC). [dostęp 2014-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
- ↑ a b c d Product information 21/02/2013 Sycrest -EMEA/H/C/001177 -II/0012. European Medicines Agency. N.V. Organon (21.2.2013).
- ↑ Asenapine maleate, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 163091 (ang.).
- ↑ a b Willem J. van der Burg: Patent US4145434: Tetracyclic derivatives and pharmaceutical compositions of matter. Google Patents, 1979. [dostęp 2014-03-30].
- ↑ M. Shahid, G.B. Walker, S.H. Zorn, E.H. Wong. Asenapine: a novel psychopharmacologic agent with a unique human receptor signature. „J Psychopharmacol”. 23 (1), s. 65–73, 2009. DOI: 10.1177/0269881107082944. PMID: 18308814.
- ↑ a b Saphris (asenapine) prescribing information. merck.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)].
- ↑ Rossi S (ed.) Australian Medicines Handbook (2013 ed.). Adelaide: The Australian Medicines Handbook Unit Trust, 2013. ISBN 978-0-9805790-9-3.