Aszur-rabi I

Aszur-rabi I – władca Asyrii (XV w. p.n.e.), syn Enlil-nasira I; doszedł do władzy usuwając z tronu swego bratanka Aszur-szaduni; był ojcem dwóch kolejnych królów asyryjskich: Aszur-nadin-ahhe I i Enlil-nasira II. Wiadomo, że prowadził prace budowlane przy świątyni boga Enlila w Aszur.

Imię

Akadyjskie imię tego władcy, brzmiące Aššur-rabi, znaczy „Aszur jest wielki”. W transliteracji z pisma klinowego zapisywane jest ono w formie ^da-šùr-GAL (w jego własnej inskrypcji i inskrypcji jego wnuka Aszur-rem-niszeszu) bądź ^maš-šur-GAL-bi (w kopiach Asyryjskiej listy królów).

Tytulatura

W swej własnej inskrypcji z miasta Aszur władca ten nosi tytuł „zarządcy/namiestnika (boga) Aszura” (ÉNSI ^da-šùr).

Pochodzenie i rodzina

Asyryjska lista królów przedstawia Aszur-rabi I jako syna króla Enlil-nasira I, co zgadza się z informacjami zawartymi w inskrypcji samego Aszur-rabi I, w której król ten nazywa siebie „synem Enlil-nasira” ([mār ^de]n-líl-na-ṣir). Zgodnie z Asyryjską listą królów Aszur-rabi I dojść miał do władzy w wyniku przewrotu pałacowego, usuwając z tronu króla Aszur-szaduni, syna swego brata Nur-ili. To samo źródło podaje też, że Aszur-rabi I pozostawił tron swemu synowi Aszur-nadin-ahhe I, którego z kolei usunął z tronu jego brat Enlil-nasir II.

Panowanie

W żadnej ze znanych kopii Asyryjskiej listy królów nie zachowała się informacja o długości jego rządów, które umieszczane są przez uczonych w XV w. p.n.e.. Z Asyryjskiej listy królów wiadomo jedynie, iż doszedł on do władzy usuwając z tronu swego bratanka Aszur-szaduni. Aszur-rabi I przypisywana jest jedna, mocno uszkodzona inskrypcja umieszczona na fragmencie glinianego stożka (IM 75179) znalezionego w trakcie wykopalisk w Aszur, która wydaje się opisywać wczesną przebudowę świątyni boga Enlila w tym mieście.

Bibliografia

• Grayson A.K., Assyrian Rulers of the Third and Second Millennia BC (to 1115 BC), tom I z serii The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods (RIMA 1), University of Toronto Press 2002.
• Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.
• Leick G., Who's Who in the Ancient Near East, hasło Ashur-rabi I, London and New York 2002, s. 31.
• Radner K., Aššur-rabi (1), w: Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/I (A), 1998, s. 209.