İçeriğe atla

Attila (opera)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Attila

Atilla, Hunlar Kralı
MüzikGiuseppe Verdi
LibrettoAntonio Piazza ve Temistocle Solera
Gala17 Kasım,1839
İlk gösterim yeriFenice Tiyatrosu, Venedik, İtalya
Oyuncular
  • Attila: Hunlar Kralı - bas
  • Uldino: Attila'nın Breton asıllı kölesi - tenör
  • Odabella, Aquileia hükümdarının kızı - soprano
  • Ezio, Romalı bir general - bariton
  • Foresto, Aquileia'lı bir şövalye - tenör
  • Leone ( Papa I. Leo. Partitur notalarında "San Leo".</ref> - baş
  • Hunların subayları, yüksek idarecileri ve askerleri, Rahibeleri, Aquileia'ılar, Romalı askerler, Romalı halk


Attila, İtalyan opera bestecisi Giuseppe Verdi'nin bestelediği bir prolog ve üç perdeden oluşan bir opera eseridir. İtalyanca libretto "Temistocle Solera" tarafından, 1809'da "Zacharias Werner" tarafından hazırlanmış olan Almanca "König der Hunnen" isimli bir tiyatro oyunundan uyarlanarak hazırlanmıştır. Bu opera eserinin prömiyer temsili 17 Mart 1846'da Venedik Fenice Tiyatrosu'nda verilmiştir.

Roller

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rol Ses tipi Prömiyerde Roller, 17 Mart 1846
(Orkestra şefi: Eugenio Cavallini)[1]
Attila, Hunlar Krali bas Ignazio Marini
Uldino, Attila'nin bir Breton asıllı kölesi tenör Ettore Profili
Odabella, Aquileia valisinin kızı soprano Sophie Löwe
Ezio, Romalı bir general bariton Natale Costantini
Foresto, Aquileialı bir şövalye tenör Carlo Guasco
Leone, Papa I. Leo.] [2] bas Giuseppe Romanelli
Hunların subayları, yüksek idarecileri ve askerleri, Rahibeleri, Aquileia'ılar, Romalı askerler, Romalı halk'

Konu özeti [1]

[değiştir | kaynağı değiştir]
Zaman: 5. yüzyıl ortaları
Mekân: Aquileia; Adriyatik Denizi kıyısında sığ ve batak bir göl; Roma civarı

Prolog

[değiştir | kaynağı değiştir]

1. Sahne: Yakıp yıkılmış Aquileia şehrinde:

Attila ve muzaffer Hun ordusu, savaş esiri oldukları için öldürülmemiş bir grup Romalı kadını görünce şaşırırlar. Kadınların lideri olan Odabella, Hunlu kadınların niçin evde kaldıklarını sorar. (arya:Allor che ı forti corrono). Attila kadının cesaretinden etkilenir ve ona kendisinden ne türlü bir lütuf istediğini sorar. Odebella da ondan kılıcını ister. Kadının niyeti bu kılıçla Attila'nın kendi elleriyle öldürdüğü babasının öcünü almaktır. (arya:Da te questo or m'è cöncesso). Roma elçisi Ezio Attila'nın huzuruna kabul edilmek diler. Bu görüşmede Ezio Attila'ya Roma İmparatorluğu'nu kendisiyle bölüşmesini ve bu bölüşme sonunda İtalya'nın kendi elinde kalmasını teklif eder.<arya:Avrai tu l'universo, Resti l'İtalia a me. Attila bu teklifi onu küçük görür edayla reddeder ve Ezio'ya ülkesine ihanet eden bir vatan haini olduğunu bildirir. .

2. Sahne: Sığ ve bataklık bir sahil gölü. Geleceğin Venedik şehri mevkii:

Foresto ve muharebeden kendini kurtaran diğer Romalılar bir kayık ile gelirler. Foresto esir olmuş Odabella'yı düşünür (arya:Ella in poter del barbaro). Ama sonradan bu bataklıkta barınmaya uygun yeni bir şehir inşa etmeye koyulurlar (arya: Cara patria già madre e reina).

I. Perde

[değiştir | kaynağı değiştir]

1. Sahne: Attila'nın çadırlı ordugahı yakınında bir koruluk:

Odabella ölmüş olduklarına inandığı babası ve Foresto'nun yasını tutmaktadır. (arya:Oh! Nel fuggente nuvolo). Ama birden Foresto oraya gelir. Odabella, kendini savunan bir tavır takınıp tüm ihaneti inkâr eder bir şekilde, ona İncil´deki Judith hikâyesini hatırlatır. Çift tekrar birlikte olurlar. (arya: Oh, t'inebria nell'amplesso).

2. Sahne:Attila'nın çadırı::

Attila uyanır ve Uldino'ya o gece gördüğü rüyayı anlatır Bu rüyasında yaşlı bir adam onu Roma'nın kapılarında durdurmuş ve geri dönmesi için onu ikaz etmiştir. (arya:(Mentre gonfiarsi l'anima parea). Attila gün ışığında yine cesaretini toplamıştır ve ordusuna Roma'ya doğru yürüyüşe geçmelerini emreder. (arya:Altre quel limite, t'attendo, o spettro) Ancak, Veni Creator Spiritus ilahisini söyleyen bir beyazlar giyinmiş genç kız grubunun yaklaştığı görülür. Attila bu grubun başında olan Roma piskoposu Papa Leo´nun rüyasında gördüğü yaşlı adam olduğunu tanır. Attila korku içinde yere yığılır.

II. Perde

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ezio'nun kampı:

Ezio Attila ile bir barış antlaşması imzalandıktan sonra Roma'ya geri çağrılmıştır. Ezio Roma'nın geçmiş zaferleri ile şimdiki çocuk imparator olan Valentin'i altındaki durumunu karşılaştırır. (arya:Dagl'immortalı vertici) Atilla'nın şerefine verilmekte olan bir ziyafet davetlileri arasında kıyafet değiştirmiş Foresto'yu tanır. Ona Attila'ya karşı güçlerini birleştirmeyi teklif eder. Bu teklifi kabul edilir (arya:E' gettata la mia sorte ) Foresto's planı Uldino'nun eli ile Attila'nın bu ziyafette zehirlenmesidir. Ama Attila'dan kendi intikamını kendisi almak isteyen Odebella bu komplonun başarısız kalmasına neden olur. Odebella'ya minettar olan Atilla Odabella'nın karısı olacağını ilan eder. Komplosu ortaya çıkan Foresto'yi da Odabella'nın gözetimine verir.

III. Perde

[değiştir | kaynağı değiştir]

Orman:

Uldino, Odabella ve Atilla'nın düğün planları hakkında Foresto'ya bilgi verir. Foresto, Odabella'nın apaçık ihaneti karşısında acıya boğulur. (Arya:Che non avrebbe il misero) Ezio, Hunları tuzağa düşürecek bir planla gelir. Odabella Foresto'nun yanına geldiğinde Foresto onu ihaneti yüzünden suçlar ancak Odabella ona kendine güvenmesi için yalvarır. Attila üçünü bir arada bulur ve kendisine ihanet edildiğini anlar. Romalı askerler yaklaşırlarken Odabella kendisine Atilla tarafından verilen kılıçla Attila'yı kılıç darbeleri ile öldürür. Üç komplocu Romalı halkın intikamının alındığını bağırarak ilan ederler.

Seçilmiş müziksel parçalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Prolog

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Prelud
  • Odabello - kavatina - Santo di patria indefinito amor
  • Attila ve Ezio - duet - Tardo per gli anni e tremulo
  • Foresto - kavatina - Ella in poter del barbaro

I. Perde

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Odabello - omanza - Oh nel fuggente nuvolo,
  • Attila - arya - Mentre gonfiarsi l'anima

II. Perde

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ezio - arya - Dagli immortali vertici

III. Perde

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Foresto - romanza - Che non avrebbe il misero,

Seçilmiş ses ve video kayıtları [3]

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Roller
(Attila,
Foresto,
Odabella,
Ezio) 		Orkestra şefi,
Opera Evi, Orkestra ve koro 		Marka
1970 Ruggero Raimondi,
Antonietta Stella,
Gianfranco Cecchele,
Giangiacomo Guelfi 		Riccardo Muti
RAI Roma Orkestrası ve Korosu 		CD-Live: Memories
1972 Nicolai Ghiaurov,
Leyla Gencer,
Veriano Luchetti,
Norman Mittelmann 		Riccardo Muti
Teatro Comunale di Firenze orkestrası ve Korosu 		CD-Live:Foyer
1972 Ruggero Raimondi,
Cristina Deutekom,
Carlo Bergonzi,
Sherrill Milnes 		Lamberto Gardelli
Royal Filarmonik Orkestra ve Ambrosian Singers 		CD-Studio : Philips 412-875-2
1980 Nicolai Ghiaurov,
Mara Zampieri,
Piero Visconti,
Piero Cappuccilli 		Giuseppe Sinopoli
Wiener Staatsoper Orkestrası ve Korosu 		CD-Live:Orfeo
1985 Nicolai Ghiuselev,
Marie Krikorian,
Boiko Zvetanov,
Lubomir Videnov 		Vladimir Ghiaurov
Sofya Devlet Filarmonik Orkestrası ve Sofya Milli Opera Korosu 		CD-Studio : LC Classics
1985 Evgenij Nesterenko,
Maria Chiara,
Veriano Luchetti,
Silvano Carroli 		Nello Santi
Arena di Verona Orkestrasi ve Korosu 		DVD: NVC ARTS
1986 Evgenij Nesterenko,
Sylvia Sass,
Janos Nagy,
Lajos Miller 		Lamberto Gardelli
Macar Devlet Orkestrası ve Radyo ve TV Korosu 		CD-Studio : Hungaroton
1987 Samuel Ramey,
Linda Roark-Strummer,
Veriano Luchetti,
William Stone 		Gabriele Ferro
Teatro la Fenice di Venezia Orkestrası ve Korosu 		CD-Live:Gala
1989 Samuel Ramey,
Cheryl Studer,
Neil Shicoff,
Giorgio Zancanaro 		Riccardo Muti
Teatro alla Scala Orkestra ve Korosu 		CD-Studio: EMI
1991 Samuel Ramey,
Cheryl Studer,
Kaludi Kaludov,
Giorgio Zancanaro 		Riccardo Muti
Teatro alla Scala Orkestra ve Korosu 		DVD: Image Entertainment 4360PUDVD
2001 Ferruccio Furlanetto,
Carlo Ventre,
Dimitra Theodossiou,
Alberto Gazale
Trieste Teatro Giuseppe Verdi Orkestra ve korosu 		CD: Dynamic CDS 372/1-2

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Listenin kaynağı: Budden, Julian, (1974) The Operas of Verdi, say.244, Londra:Cassell.
  2. ^ Partitür notalarında "San Leo".
  3. ^ "Recordings on operadis-opera-discography.org.uk". 30 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2014. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Attila_(opera)&oldid=32724119" sayfasından alınmıştır