Przejdź do zawartości

Audrey Tautou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Audrey Tautou
Ilustracja
Audrey Tatou (2016)
Imię i nazwisko

Audrey Justine Tautou

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1976
Beaumont

Zawód

aktorka, modelka

Lata aktywności

od 1996

Audrey Tautou (Cannes 2006)
Audrey Tautou (Cannes 2013)

Audrey Justine Tautou (wym. [odʁɛ ʒystin totu], ur. 9 sierpnia 1976 w Beaumont) – francuska aktorka i modelka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Beaumont, w departamencie Puy-de-Dôme, jako córka Evelyne Marie Laure (z domu Nuret), nauczycielki, i Bernarda Tautou, stomatologa[1]. Jej imię zostało wybrane na cześć aktorki Audrey Hepburn[2]. Dorastała w Montluçon. Po ukończeniu Collège Jules Ferry de Montluçon z wyróżnieniem, uczęszczała do prywatnej szkoły teatralnej Cours Florent w Paryżu[3]. Tam nauczyła się angielskiego i włoskiego. Studiowała w Paryskim Instytucie Katolickim[4]. W młodości uczęszczała do kościoła i stwierdziła, że ​​„oficjalnie nie jest” katoliczką[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 zadebiutowała na telewizyjnym ekranie w filmie kryminalnym Główny cel (Coeur de cible) z Francisem Husterem. Po występach w filmach krótkometrażowych i francuskich serialach telewizyjnych, przyjęła rolę Marie w komediodramacie Tonie Marshall Salon piękności Venus (Vénus beauté (institut), 1999), za którą otrzymała Cezara jako najbardziej obiecująca aktorka[6]. W 2000 otrzymała francuską nagrodę Prix Suzanne Bianchetti dla najbardziej obiecującej aktorki. Następnie została obsadzona w tytułowej roli nieśmiałej Amelii, która postanawia zmienić na lepsze życie swoich bliźnich w komedii romantycznej Jean-Pierre’a Jeuneta Amelia (Le Fabuleux destin d’Amélie Poulain, 2001) była nominowana do Cezara dla najlepszej aktorki i Nagrody Satelity. Była potem nominowana do Cezara: w 2005 za najlepszą główną rolę kobiecą Mathilde w melodramacie wojennym Jean-Pierre’a Jeuneta Bardzo długie zaręczyny (Un long dimanche de fiançailles, 2004), w 2010 za główną rolę Coco Chanel w dramacie biograficznym Coco Chanel (Coco avant Chanel, 2009) i w 2019 dla najlepszej aktorki w roli drugoplanowej za postać Agnès Parent w komedii kryminalnej Mój problem to ty (En liberté!, 2018).

Była na okładkach magazynów takich jak „Elle”, „Allure”, „Glamour”, „Marie Claire”, „Time”, „Grazia”, „Zwierciadło”, „Vogue”, „Gala” i „Cosmopolitan”, a także „Film” (w czerwcu 2009)[7].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Audrey Tautou, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-09-12] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  2. Audrey Tautou: how the French learned to love the star of Amelie. „The Guardian”, 14 kwietnia 2013. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  3. Audrey Tautou. AlloCiné. [dostęp 2021-09-12]. (fr.).
  4. Marie Desnos: Audrey Tautou rêve d’ailleurs. „Paris Match”, 9 sierpnia 2011. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-12)]. (fr.).
  5. Tautou dismisses Da Vinci controversy. UGO Entertainment, 11 maja 2006. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-12)]. (ang.).
  6. Lucia Bozzola: Audrey Tautou Biography. AllMovie. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  7. Audrey Tautou Magazines. FamousFix.com. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  8. Nancy Tartaglione: Hot Trailer: ‘Mood Indigo’. Deadline Hollywood, 25.04.2013. [dostęp 2022-04-17].
  9. Erik Pedersen: ‘The Jesus Rolls’ Teaser: John Turturro Returns As ‘The Big Lebowski’s Purple Reign. Deadline Hollywood, 30.01.2020. [dostęp 2022-04-17].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]