Przejdź do zawartości

Autonomiczność okrętu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Autonomiczność okrętu – określana w dobach zdolność okrętu i jego załogi do nieprzerwanego przebywania na morzu w gotowości do wykonywania typowych zadań bojowych, bez uzupełniania zapasów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]