Błękit Thénarda

Błękit Thénarda
	Próbka błękitu Thénarda
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
addyt.	bis[glinian(1−)] kobaltu(2+)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	glinian kobaltu(II)
inne	błękit kobaltowy, C.I. 77346
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Co(AlO; 2); 2
Inne wzory	Co[Al; 2O; 4], (CoO·Al; 2O; 3)
Masa molowa	176,89 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	1345-16-0
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Multimedia w Wikimedia Commons

Błękit Thénarda, błękit kobaltowy^[a] (nazwa Stocka: glinian kobaltu(II)), Co(AlO
2)
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy glinianów, zawierający kobalt na II stopniu utlenienia. Po raz pierwszy został opisany w latach 1775–1777 niezależnie przez Josepha Leithnera, Johana Gottlieba Gahna i Carla Friedricha Wenzela^[1]. W 1803 roku udoskonaloną procedurę otrzymywania pigmentu opracował francuski chemik Louis Jacques Thénard^[1]^[2]^[3]. W malarstwie jest to kolor najbardziej zbliżony do czystego niebieskiego (Hex #0300FD) zapisany w RGB o wartościach 3,0,253^{[potrzebny przypis]}.

Tworzy się podczas prażenia związków kobaltu z tlenkiem glinu^[4] lub podczas stapiania tlenku glinu Al
2O
3 z tlenkiem kobaltu(II) CoO^[5].

Stosowany jest w analizie chemicznej do wykrywania glinu oraz jako niebieski pigment, używany do wyrobu farb używanych do malowania szkła i porcelany^[6].

Szkło barwione błękitem kobaltowym
Porcelana barwiona błękitem Thénarda

Uwagi

↑ Błękitem kobaltowym bywają nazywane też inne błękitne pigmenty zawierające kobalt^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c NicholasN. Eastaugh NicholasN., Pigment Compendium. A Dictionary and Optical Microscopy of Historical Pigments, Routledge, 2008, s. 118–119, ISBN 978-0-7506-8980-9 .
↑ WillyW. Herbst WillyW. i inni, Industrial Organic Pigments: Production, Properties, Applications, wyd. 3, Wiley-VCH Verlag, s. 3, DOI: 10.1002/3527602429, ISBN 978-3-527-30576-6 .
↑ Industrial Inorganic Pigments, GunterG. Buxbaum (red.), GerhardG. Pfaff (red.), wyd. 3, Wiley-VCH Verlag, s. 7, DOI: 10.1002/3527603735, ISBN 978-3-527-30363-2 .
↑ błękit Thénarda, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-05-19] .
↑ Błękit Thénarda. Encyklopedia WIEM. [dostęp 2011-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-09)].
↑ Thenarda błękit. Encyklopedia Interia. [dostęp 2011-05-19].

[2] Błękitem kobaltowym bywają nazywane też inne błękitne pigmenty zawierające kobalt^[1].

[Eastaugh-1] NicholasN. Eastaugh NicholasN., Pigment Compendium. A Dictionary and Optical Microscopy of Historical Pigments, Routledge, 2008, s. 118–119, ISBN 978-0-7506-8980-9 .

[Herbst-3] WillyW. Herbst WillyW. i inni, Industrial Organic Pigments: Production, Properties, Applications, wyd. 3, Wiley-VCH Verlag, s. 3, DOI: 10.1002/3527602429, ISBN 978-3-527-30576-6 .

[Buxbaum-4] Industrial Inorganic Pigments, GunterG. Buxbaum (red.), GerhardG. Pfaff (red.), wyd. 3, Wiley-VCH Verlag, s. 7, DOI: 10.1002/3527603735, ISBN 978-3-527-30363-2 .

[5] błękit Thénarda, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-05-19] .

[6] Błękit Thénarda. Encyklopedia WIEM. [dostęp 2011-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-09)].

[7] Thenarda błękit. Encyklopedia Interia. [dostęp 2011-05-19].

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]