Przejdź do zawartości

Bankowość inwestycyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bankowość inwestycyjna (en. investment banking) – jest to działalność instytucji finansowych (w tym np. banków inwestycyjnych) na rynku papierów wartościowych oraz związanego z tym rynkiem doradztwa, działalność doradcza w zakresie pozyskiwania kapitału i finansowania przedsiębiorstw oraz w zakresie w fuzji i przejęć[1].

Za początek bankowości inwestycyjnej przyjmuje się rok 1780, kiedy to w Anglii powstał zorganizowany rynek weksli i udziałów, a na rynku finansowym pojawiła się instytucja pośrednika[2].

W Stanach Zjednoczonych okres powstania bankowości inwestycyjnej wiąże się z rozwojem kolei żelaznych, który wywołał duże zapotrzebowanie na kapitał. Przełomem w rozwoju działalności inwestycyjnej była tam ustawa Banking Act, która zakazała łączenia działalności depozytowo-kredytowej banków z usługami bankowości inwestycyjnej (ustawa ta została ostatecznie zniesiona w 1999 r.)[2].

Obecnie granica pomiędzy bankowością inwestycyjną a tradycyjną (tj. depozytowo-kredytową) się zaciera. Wynika to z faktu, że część tradycyjnych banków oferuje produkty, które były wcześniej domeną wyłącznie banków inwestycyjnych.

Do podstawowych usług bankowości inwestycyjnej zalicza się:

  1. Operacje na rynku papierów wartościowych (np. działalność brokerską, działalność dealerską, pośrednictwo w sprzedaży papierów wartościowych, projektowanie i handel finansowymi instrumentami pochodnymi, organizację własnych i obcych emisji, gwarantowanie emisji).
  2. Operacje na rynku pieniężnym (np. transakcje na rynku krótkoterminowych papierów dłużnych przedsiębiorstw, transakcje instrumentami pochodnymi na rynku pieniężnym).
  3. Zarządzanie funduszami (np. zarządzanie aktywami i udziałami klientów, tworzenie i zarządzanie funduszami podwyższonego ryzyka).
  4. Doradztwo finansowe (np. sporządzanie analiz wykonalności projektów inwestycyjnych, opracowywanie strategii i prowadzenie restrukturyzacji przedsiębiorstw, doradztwo w zakresie fuzji i przejęć, projektowanie sekurytyzacji)[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. B. Kolecka: Bankowość inwestycyjna w procesie integracji Polski z Unią Europejską. Warszawa: Twigger, 2003. ISBN 83-88904-12-4., s. 11.
  2. a b K. Borowski: Bankowość inwestycyjna [w:] M. Zaleska: Współczesna bankowość. Warszawa: Difin, 2008. ISBN 978-83-7251-784-5., s. 127-128.
  3. R. Walkiewicz: Bankowość inwestycyjna. Warszawa: Poltext, 2001. ISBN 83-88840-00-2., s. 12-13.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • S. Bakalarczyk: Innowacje bankowe. Bankowość elektroniczna, bankowość inwestycyjna, inżynieria finansowa. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006. ISBN 83-7283-200-5.
  • K. Borowski: Bankowość inwestycyjna [w:] M. Zaleska: Współczesna bankowość. Warszawa: Difin, 2008. ISBN 978-83-7251-784-5..
  • A. F. Jacob, S. Klein: Investment banking. Emisja papierów wartościowych. Fuzje i przejęcia. Warszawa: Poltext, 1998. ISBN 83-86890-55-X.
  • B. Kolecka: Bankowość inwestycyjna w procesie integracji Polski z Unią Europejską. Warszawa: Twigger, 2003. ISBN 83-88904-12-4.
  • R. Walkiewicz: Bankowość inwestycyjna. Warszawa: Poltext, 2001. ISBN 83-88840-00-2.