Bart Picqueur
Bart Picqueur (Zele, 18 augustus 1972) is een Belgisch componist, muziekpedagoog, dirigent en klarinettist.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Picqueur studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Gent waar hij de diploma's behaalde van meester in de muziek bij Dirk Brossé HaFa-directie (1996), Freddy Arteel klarinet (1997), alsook het aggregatiediploma. Verder studeerde hij twee jaar orkestdirectie bij Fabrice Bollon.
Als dirigent was/is hij werkzaam in de blaasmuziekwereld van onder meer de Musikalo Sint-Katherina-Lombeek (1996-2004), Jeugdharmonie van de Koninklijke Harmonie "St.-Cecilia", Zele (1990-) en de Koninklijke Stedelijke Harmonie Hulst te Hulst (2004-2010). Hij is medeoprichter en dirigent van de "WonderBrass AweFul PowerBand".
Als componist had hij groot succes met de musicals Devil’s Paradise (1997) en Jan Praet (2000). Als arrangeur bewerkt hij zowel klassieke alsook lichte muziek voor onder anderen Dirk Brossé, het Nationaal Orkest van België, voor het Remuze Festival, de Hasselt Proms en vele harmonie- en fanfareorkesten in België en Nederland. De compositie A Froghitters’ Fantasy, kaapte op de internationale compositiewedstrijd van het "Europees Muziekfestival voor de Jeugd" te Neerpelt de publieksprijs weg.
Composities
[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor harmonie- en fanfareorkest en brassband
[bewerken | brontekst bewerken]- 2004 Symfonie nr. 0 - Phoenix ex cinere suo renascitur, voor harmonieorkest
- 2004 Puitenkloppersfantasie, voor harmonieorkest
- 2005 A Froghitters’ Fantasy, voor harmonie- en fanfareorkest
- 2007 Clowns and Acrobats - a little Circus fantasy, voor harmonie- en fanfareorkest
- 2007 De Bello Gallico, voor harmonie- en fanfareorkest en brassband
- 2008 Danzas Del Infierno (Dances from Hell), voor harmonieorkest
- The devil’s dance hall
- The devil’s tango
- Intermezzo
- The devil’s waltz
- The devil's Can Can
- 2017 Sinfonietta #1, voor harmonieorkest
Muziektheater
[bewerken | brontekst bewerken]Musicals
[bewerken | brontekst bewerken]Voltooid in | Titel | Uitvoeringen | Première | Libretto | Verdere liedteksten | Choreografie |
---|---|---|---|---|---|---|
1997 | Devil’s Paradise | |||||
2000 | Jan Praet |
Filmmuziek
[bewerken | brontekst bewerken]- 1998 Zolang er scheepsbouwers zingen documentatie van Jan Vromman
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Flavie Roquet: Lexicon: Vlaamse componisten geboren na 1800, Roeselare, Roularta Books, 2007, 946 p., ISBN 978-90-8679-090-6
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Biografie op de internetpagina van Kameleon editions (gearchiveerd)
- ↑ Symfonie nr. 0 - Phoenix ex cinere suo renascitur, deel 1: "Fanfare voor Ra, god van de zon" en deel 2: "Bij de bron - Lied en dans van de Phoenix" door Banda Unión Musical de Meaño o.l.v. David Fiuza Soutu
- ↑ Symfonie nr. 0 - Phoenix ex cinere suo renascitur, deel 3: "Dood en wedergeboorte" door Banda Unión Musical de Meaño o.l.v. David Fiuza Soutu
- ↑ Symfonie nr. 0 - Phoenix ex cinere suo renascitur, deel 4: "Vlucht naar Heliopolis" door Banda Unión Musical de Meaño o.l.v. David Fiuza Soutu
- ↑ De Bello Gallico, 1e deel: Battlefield door Concertharmonie Crescendo Bissegem
- ↑ De Bello Gallico, 2e deel: Ritual door Concertharmonie Crescendo Bissegem
- ↑ De Bello Gallico, 3e deel: Victory... as it seems door Concertharmonie Crescendo Bissegem