Przejdź do zawartości

Basil Rathbone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Basil Rathbone
Ilustracja
Basil Rathbone (1935)
Imię i nazwisko

Philip St. John Basil Rathbone

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1892
Johannesburg

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1967
Nowy Jork

Zawód

aktor

Współmałżonek

Ethel Marion Foreman
(1914–1926; rozwód)
Ouida Bergère
(1926–1967; jego śmierć)

Lata aktywności

1911–1967

Multimedia w Wikimedia Commons

Basil Rathbone, MC (właśc. Philip St. John Basil Rathbone; ur. 13 czerwca 1892 w Johannesburgu, zm. 21 lipca 1967 w Nowym Jorku) – angielski aktor filmowy i teatralny, dwukrotnie nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za występy w filmach Romeo i Julia (1936) i Żebrak w purpurze (1938)[1].

Uważany za jednego najlepszych odtwórców postaci Sherlocka Holmesa, którego grał 14 razy[2][3]. 8 lutego 1960 otrzymał trzy własne gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdujące się przy 6549 Hollywood Boulevard (film), 6915 Hollywood Blvd. (telewizja) i 6300 Hollywood Blvd. (radio)[4][5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Johannesburgu[6] w Republice Południowej Afryki jako najstarszy z trójki dzieci Anny Barbary (z domu George), skrzypaczki, i Edgara Philipa Rathbone’a, inżyniera górnictwa[7]. Miał młodszą siostrę Beatrice i młodszego brata Johna[7]. W 1895, gdy miał trzy lata, jego rodzina przeniosła się do Wielkiej Brytanii, po tym, jak jego ojciec został oskarżony przez Burów o bycie szpiegiem po rajdzie Jamesona. W latach 1906–1910 uczęszczał do Repton School w Derbyshire, gdzie wyróżniał się w sporcie, a koledzy ze szkoły nadali mu przydomek „Ratters”. Następnie został na krótko zatrudniony jako urzędnik ubezpieczeniowy w firmach ubezpieczeniowych, aby zaspokoić życzenie ojca.

W 1911 zadebiutował na scenie Theatre Royal w Ipswich jako Hortensjo w Poskromieniu złośnicy. W 1912 zagrał w kilku innych sztukach szekspirowskich: Romeo i Julia jako Parys, Wesołe kumoszki z Windsoru w roli Fentona i Jak wam się podoba jako Sylwiusz.

W latach 1915–18 brał udział w I wojnie światowej, został odznaczony Military Cross[7].

W 1922 trafił na Broadway w roli hrabiego Aleksieja Czernego w przedstawieniu Czarina[8]. W 1948 zdobył Tony Award za rolę doktora Austina Slopera w spektaklu Dziedziczka.

Zmarł 21 lipca 1967 na zawał serca w wieku 75 lat[9].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Basil Rathbone Awards. AllMovie. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  2. ↑ Jacek Szczerba, Sir Arthur Conan Doyle. Uśmiercił Sherlocka Holmesa w afekcie, „Gazeta Wyborcza”, 13 lutego 2019 [dostęp 2019-02-17] [zarchiwizowane z adresu].
  3. ↑ Sherlock Holmes and the actors, „Los Angeles Times”, 9 grudnia 2009 [dostęp 2024-09-15] (ang.).
  4. ↑ Basil Rathbone. Walk of Fame. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  5. ↑ Art Berman, Hollywood Star Walk: Basil Rathbone, Actor, „Los Angeles Times”, 22 lipca 1967 [dostęp 2024-09-15] (ang.).
  6. ↑ Basil Rathbone. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  7. ↑ a b c The Life of Basil Rathbone (1892—1967). BasilRathbone.net. [dostęp 2023-03-22]. (ang.).
  8. ↑ Basil Rathbone. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  9. ↑ Art Berman, From the Archives: Basil Rathbone Dies After 56-Year Career, „Los Angeles Times”, 22 lipca 1967 [dostęp 2024-09-15] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michael B Druxman: Basil Rathbone: His Life and His Films. BearManor Media, 2011. ISBN 978-1593936594.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Basil_Rathbone&oldid=74773682”