Bateria Riħama
35°50′59″N 14°33′56″E/35,849722 14,565556
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Tal-Munxar, St Thomas Bay |
| Typ budynku |
militarny |
| Rozpoczęcie budowy |
1714 |
| Ukończenie budowy |
1716 |
| Pierwszy właściciel |
Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
Położenie na mapie Malty  | |
| 35°50′59″N 14°33′56″E/35,849722 14,565556
| |
Bateria Riħama (malt. Batterija ta' Riħama, ang. Riħama Battery) – bateria zbudowana w latach 1714–1716 na południe od miejscowości Marsaskala na wyspie Malta[1]. Jest także znana jako Ducluseaux Battery (malt. Batterija ta' Ducluseaux), Tal-Franċiż Battery (malt. Batterija tal-Franċiż) lub Tan-Naz Battery (malt. Batterija tan-Naz). Usytuowana jest na południowym brzegu St Thomas Bay na kilkumetrowym klifie.
Została zbudowana za panowania wielkiego mistrza Ramon Perellos y Roccaful. Jest jedną z wielu fortyfikacji, które zostały zbudowane na wybrzeżach Malty za panowania Ramona Perellos y Roccafula w realizowanym przez niego planie umocnienia wybrzeży wyspy siecią fortyfikacji nabrzeżnych. Służyła obronie zatoki St Thomas Bay razem z Bateria Maħsel, która była położona po przeciwnej stronie zatoki. Łańcuch baterii broniących zatoki został uzupełniony wybudowaniem u podnóża wieży św. Tomasza.
Budowa umocnień rozpoczęła się w 1714 roku, a główne prace zakończono w grudniu 1716 roku. Bateria została zbudowana na planie półokręgu[2]. Bateria Rihama ma kształt wielokąta, którego dziedziniec jest miejscem umiejscowienia dział. Tylna część baterii zamknięta była prostokątnym budynkiem, który należał do największych tego typu budowali na Malcie. Budynek składał się z trzech pomieszczeń. Centralny, który był największym służył jako miejsce zakwaterowania załogi baterii. W dwóch bocznych składowano broń oraz zapasy żywnościowe. Dach budynku opierał się na 17 łukach[1]. Bateria była uzbrojona w siedem dział, z których trzy ośmiofuntowe były zamontowane z prawej strony baterii, a cztery czterofuntowe z lewej.
Pierwszy i jedyny raz w historii bateria została użyta w dniu 10 czerwca 1798 roku, w momencie inwazji wojsk Napoleona na Maltę. Po odzyskaniu Malty przez wojska brytyjskie znaczenie większości niewielkich fortyfikacji nadbrzeżnych systematycznie malało. Bateria została opuszczona prawdopodobnie w latach dwudziestych XIX wieku, a wycofana z eksploatacji na początku lat trzydziestych[2]. W następnych latach została przekazana władzom cywilnym wyspy i pełniła różne role. Była nadmorską rezydencją, fabryką mydła czy rzeźnią. Wówczas dokonano pewnych przebudów głównego budynku. Od 1979 roku ponownie jest w posiadaniu władz wyspy. Obecnie jest przekazana pozarządowej organizacji Ghaqda BAJJA SAN TUMAS[1].
28 czerwca 2013 roku została wpisana na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 001385[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Rihama Battery. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. (ang.).
- ↑ a b Dr. Stephen C Spiteri Ph.D: Campaigning for Rihama Battery. Military Architecture. (ang.).