Przejdź do zawartości

Beata Doczekalska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beata Doczekalska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1972
Szamotuły

doktor habilitowany nauk rolniczych
Specjalność: chemiczna technologia drewna, modyfikacja polimerów naturalnych i syntetycznych
Alma Mater

Politechnika Poznańska

Doktorat

12 czerwca 2001 – technologia chemiczna
Wydział Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej[1]

Habilitacja

15 kwietnia 2011 – drzewnictwo
Wydział Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu[1]

Uczelnia

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Okres zatrudn.

od 2001

Beata Doczekalska (ur. 5 listopada 1972 w Szamotułach[2]) – polska leśnik, doktor habilitowany nauk rolniczych, profesor na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu[3], specjalistka od chemicznej technologii drewna oraz modyfikacji polimerów naturalnych i syntetycznych[1].

Kariera naukowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku na Politechnice Poznańskiej uzyskała tytuł magistra inżyniera. W 2001 roku na Wydziale Technologii Chemicznej tej samej uczelni uzyskała stopień doktora nauk chemicznych w zakresie technologii chemicznej na podstawie rozprawy pt. Synteza oligomerów 1,4-benzenosulfenoamidowych[4][1], której promotorem był Aleksander Żuk[5]. W tym samym roku została zatrudniona na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, gdzie w 2011 roku uzyskała na jego Wydziale Technologii Drewna stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w dyscyplinie drzewnictwa na podstawie pracy pt. Badania nad modyfikacją drewna w aspekcie jego wykorzystania jako napełniacza polipropylenu[4][1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Dr hab. inż. Beata Doczekalska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-02].
  2. Kronika nauki polskiej 2011–2014, wyd. Mastermedia 2015, s. 283
  3. Prof. UPP dr hab. inż. Beata Doczekalska [online] [dostęp 2024-05-09].
  4. a b Dr hab. Beata Doczekalska, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-02].
  5. Synteza oligomerów 1,4-benzenosulfenoamidowych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].