Ben Turpin
| Ben Turpin | |
|---|---|
_in_a_top_hat.jpg?lang=sh) godine 1924. | |
| Ime po rođenju | Bernard Turpin |
| Rođen/a | 19. 9. 1869. New Orleans |
| Umro/a | 1. 7. 1940. (dob: 70) Santa Monica |
| Medium | komičar, glumac |
| Državljanstvo | Amerikanac |
| Godine aktivnosti | 1907–1940 |
| Žanrovi | nijemi filmovi |
| Suprug/a/zi/ge | Carrie Turpin (1907–Greška izraza: Neočekivani < operator)[1] Babette Dietz (1926–Greška izraza: Neočekivani < operator) |
Ben Turpin (19. septembar 1869 - 1. jul 1940) bio je američki glumac, koji je stekao slavu kao zvijezda kratkih slapstick komedija u doba nijemog filma.
Rodio se u New Orleansu kao dijete vlasnika slastičarnice. Prije nego što se počeo baviti filmom, nastupao je u cirkusu i vodviljima. Tamo je koristio vlastitu razrokost, koju je kasnije tumačio posljedicom nesreće u mladosti. Prvi filmske nastupe je imao za čikaški studio Essanay, gdje je nakon nekoliko godina radio zajedno s mladim Charliejem Chaplinom. Njihova suradnja nije dobro završilo, a što se tumači različitim temperamentima i komičarskim sklonostima - za razliku od metodičnog Chaplina, Turpin je volio improvizacije i "sirovi" slapstick. Kasnije se preselio u Hollywood i radio za Macka Sennetta. Nakon dolaska zvučnog filma se dobrovoljno povukao sa scene, smatrajući da se ne može prilagoditi novoj tehnologiji. S druge strane je već bio financijski zbrinut uspješnom trgovinom nekretninama.
U privatnom životu je Turpin bio rimokatolik. Bio je oženjen za dva puta - prvo za glumicu Carrie Le Mieux, a nakon njene smrti za Babette Dietz. Umro je od srčanog udara.
- ↑ „Wife Of Ben Turpin Is Dead”. The Southeast Missourian. 2 October 1925. Pristupljeno 23. XI 2010.
- Ben Turpin na sajtu IMDb
- Turpin biography on entertainment.msn.com Arhivirano 2003-05-14 na Wayback Machine-u
- Ben Turpin na Find a Grave
- Ben Turpin at Virtual History
- "BEN TURPIN: The Rear Guard of Saxicolous Wayfarers of Cinematic Finitude"
- Mr. Flip available for free download from archive.org
- Ben Turpin on the cover of Life magazine, posthumously(9 years after his death), September 5 1949