Benedykt Bogusław Łuszczyk
 Łukocz | |
| Data śmierci | |
|---|---|
Benedykt Bogusław Łuszczyk herbu Łukocz (zm. 2 lutego 1707 roku) – wojski połocki w latach 1688–1707, podczaszy mścisławski w 1686 roku.
Syn Mikołaja Łuszczyka, podczaszego mścisławskiego (1674), elektora królów Michała i Jana III. Benedykt miał trzy siostry: 1) Annę (zm. 1687) - żonę Mikołaja Niemirowicza-Szczytta (zm. 1676); 2) Joannę - żonę Jerzego Porzeckiego, łowczego lidzkiego (1679); 3) Felicjannę - żonę Floriana Pruskiego, cześnika brasławskiego (1704); oraz brata Nikodema[1][2].
Żonaty z Marianną Podbereską, miał synów: Michała i Dominika oraz córki: Konstancję - żonę Samuela Wolbeka, Felicjannę - żonę Jana Rypińskiego, Joannę - żonę Franciszka Rypińskiego.
Deputat województwa połockiego do rady stanu rycerskiego rokoszu łowickiego w 1697 roku.
Dziedzic Świeczy, Trogdziewicz, Starzynek, zastawny posiadacz Sielca, w lepelskim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Herbarz polski, t. XVI, Warszawa 1913, s. 157.
- ↑ T. Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik IV, Poznań 1882, s. 361-362
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Herbarz polski, t. XVI, Warszawa 1913, s. 157.
- Rokosz Generalny ku obronie wiary swiętey katolickiey y zaszczytu wolności uczyniony na poparciu elekcyey w okopach elekcyalnych między Wolą a Warszawą die 26 Augusti Anno Millesimo Sexcentesimo Nonagesimo 7mo, [b.n.s]
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy Tom 5. Ziemia połocka i województwo połockie XIV–XVIII wiek, pod redakcją Henryka Lulewicza, Warszawa 2018, s. 281.