Bernard Massey
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| profesor kontraktowy nauk filologicznych | |
| Specjalność: filologia angielska | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1921-1939 |
Bernard Wilfrid Arbuthnot Massey (ur. 1884, zm. 1960) – angielski anglista, tłumacz, pedagog, profesor kontraktowy Uniwersytetu Poznańskiego, żołnierz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był absolwentem Uniwersytetu Cambridge. Ukończył tam pedagogikę w 1909. Studia kontynuował potem jeszcze w Jenie i Monachium. W 1912 ożenił się z Polką - Ireną Heleną z domu Bittner (1883-1957). Od 1915 do 1919 walczył we Flandrii i w Nadrenii w artylerii brytyjskiej, gdzie doszedł do stopnia kapitana. W boju stracił lewą rękę i prawą nogę, w wyniku czego został przeniesiony do korpusu wychowawczego. Po zakończeniu I wojny światowej rodzina przeniosła się do Polski, gdzie nabyła dwór w Chybach pod Poznaniem, położony nad jeziorem Kierskim. Mimo niepełnosprawności Massey przez większą część roku prawie codziennie przepływał wpław jezioro Kierskie (łącznie był to dystans około 1300 metrów)[1].
W latach 1921-1939 i 1946-1950 pracował na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie kierował seminarium anglistycznym. Podczas II wojny światowej mieszkał w Anglii. Przetłumaczył tam na język angielski Krzyżaków (The Teutonic Knights) Henryka Sienkiewicza, a tłumaczenie to doczekało się czterech wydań. Od 1939 był dyrektorem Domu Polskiego w Londynie[2]. Na początku 1946 powrócił na Uniwersytet Poznański. Współpracował też z Instytutem Zachodnim. W 1948 otrzymał z Ministerstwa Oświaty pierwszą odmowę kontynuowania współpracy z uczelnią, ale jeszcze do 1950 udało mu się utrzymać na stanowisku. Nie przywrócono go do pracy nawet po zbiorowym wystąpieniu profesorów Wydziału Humanistycznego[1]. W 1950 piastował też stanowisko wicekonsula brytyjskiego w Poznaniu[2].
W 1944 ukazało się jego tłumaczenie Cudzoziemki (The stranger) autorstwa Marii Kuncewiczowej (Hutchinson International Authors)[3].
Mieszkając w dworze w Chybach żywo interesował się archeologią, często współpracując w zakresie lokalnych odkryć z zamieszkałym w pobliżu (w willi na ul. Biskupińskiej) profesorem Józefem Kostrzewskim[1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Z Ireną Heleną Bittner miał dwójkę dzieci: Helenę Marię (Massey-Kornobis, 1913-1993) oraz Lewisa Harolda (ur. 1918)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Andrzej Prinke, Mekka archeologów. Willa profesora Józefa Kostrzewskiego w Strzeszynku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2013, s.194-195, ISSN 0137-3552
- ↑ a b Ognisko Polskie, Still keeping the home fire burning after 75 years. The Polish Hearth 1939 - 2014
- ↑ The stranger / by Maria Kuncewiczowa ; transl. from the Pol. by B. W. A. Massey