Przejdź do zawartości

Bernardino Machado

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernardino Machado
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1851
Rio de Janeiro

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1944
Porto

Prezydent Portugalii
Okres

od 1915
do 1917

Poprzednik

Teófilo Braga

Następca

Sidónio Pais

Okres

od 1925
do 1926

Poprzednik

Manuel Teixeira Gomes

Następca

Mendes Cabeçadas

Premier Portugalii
Okres

od 1914
do 1914

Poprzednik

Afonso Costa

Następca

Victor Hugo de Azevedo Coutinho

Okres

od 1921
do 1921

Poprzednik

Liberato Pinto

Następca

Mendes Cabeçadas

podpis
Odznaczenia
Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Wielki Łańcuch Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Avis (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Wielki Łańcuch Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Wolności (Portugalia) Łańcuch Orderu Karola III (Hiszpania)

Bernardino Luís Machado Guimarães (ur. 28 marca 1851 w Rio de Janeiro, zm. 29 kwietnia 1944 w Porto) – portugalski polityk, dwukrotny premier (1914 i 1921) i dwukrotny prezydent państwa (1915–1917 i 1925–1926)[1].

W 1866 roku rozpoczął studia na uniwersytecie w Coimbrze[2], od 1879 roku profesor tego uniwersytetu[3]. Dwukrotnie (1890 i 1894) był powoływany do Izby Parów(inne języki), jako reprezentant tej uczelni[3]. W 1893 był ministrem robót publicznych, stworzył pierwszy w Portugalii sąd pracy[3]. Od ok. 1897 deklarował poglądy republikańskie, w 1902 został wybrany przewodniczącym ciała zarządzającego Partii Republikańskiej[1]. W 1906 z jej ramienia został wybrany deputowanym[1]. Po obaleniu monarchii w 1910, Machado objął w rządzie republiki funkcję ministra spraw zagranicznych (1910–1911)[3]. W 1914 był premierem i ministrem spraw wewnętrznych[3]. W latach 1915–1917 pełnił urząd prezydenta, podczas jego urzędowania (w marcu 1916) Portugalia przystąpiła do I wojny światowej po stronie Ententy[3]. W 1921 ponownie był przed dwa miesiące premierem[1]. Od 1925 ponownie prezydent, został obalony przez przewrót wojskowy gen. António Óscara de Fragoso Carmony 28 maja 1926[3]. Skazany na banicję w 1927, przeniósł się do Francji, skąd prowadził kampanię przeciwko dyktaturze Nowego Państwa[1]. W 1940 pozwolono mu na powrót do Portugalii[3].

W 1882 roku poślubił Elzirę Dantas, z którą miał osiemnaścioro dzieci[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Index Ma-Mam § Machado Guimarães, Bernardino Luís. Rulers. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
  2. a b Bernardino Machado. presidencia.pt. [dostęp 2020-12-31]. (port.).
  3. a b c d e f g h Bernardino Luís Machado, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-11-07] (ang.).