Przejdź do zawartości

Bethnal Green (stacja metra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bethnal Green
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Dzielnica

Bethnal Green

Data otwarcia

1946

Liczba peronów

2

Central Line
Poprzednia stacja

Liverpool Street

Następna stacja

Mile End

Położenie na mapie gminy Tower Hamlets
Mapa konturowa gminy Tower Hamlets, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bethnal Green”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bethnal Green”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bethnal Green”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bethnal Green”
Ziemia51°31′38″N 0°03′20″W/51,527222 -0,055556

Bethnal Green Station jest stacją londyńskiego metra położoną na trasie Central Line w dzielnicy Bethnal Green, we wschodnim Londynie. Znajduje się pomiędzy stacjami Liverpool Street i Mile End, w drugiej strefie biletowej. Powstała w ramach długoterminowego planu rozbudowy linii Central Line na wschód 4 grudnia 1946 roku.

Rocznie stacja obsługuje 15,06 miliona pasażerów[1].

Tragedia w czasie II wojny światowej

[edytuj | edytuj kod]

Budowa stacji rozpoczęła się w latach 30. i w czasie wybuchu II wojny światowej tunele w większości były ukończone. W okresie nalotów Blitz stacja służyła jako schron przy atakach z powietrza. 3 marca 1943 roku brytyjska prasa poinformowała o ciężkim nalocie Royal Air Force na Berlin, który miał miejsce dwa dni wcześniej. O 20:27 zawyły syreny, mieszkańcy Bethnal Green ruszyli w kierunku stacji, kiedy w pobliskim Victoria Park żołnierze brytyjscy odpalili pociski rakietowe z nowych wyrzutni przeciwlotniczych. Broń była tajna, a nieznane i niespodziewane odgłosy eksplozji wywołały panikę. W chaosie ponad 300 ludzi usiłowało dostać się na niewielką stację, w wyniku zadeptania lub uduszenia 172 osoby zginęły na miejscu i jedna w szpitalu (w tym 62 dzieci)[2].

Tragedia ta była największą, pod względem liczby ofiar, w brytyjskiej historii II wojny światowej oraz w historii londyńskiego metra.

Połączenia

[edytuj | edytuj kod]

Stacja obsługiwana jest przez linie autobusowe 8, 106, 254, 309, 388, D3, D6, N8 i N253.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Annual entry and exit frequencies. www.tfl.gov.uk. [dostęp 2011-07-08]. (ang.).
  2. Fatal wartime Tube crush marked. www.news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-07-08]. (ang.).