Bitis atropos

Bitis atropos
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	żmijowate
Podrodzina	żmije
Rodzaj	Bitis
Gatunek	B. atropos
Synonimy Coluber atropos – Linnaeus, 1754 [Coluber] Atropos – Linnaeus, 1758 Cobra Atropos – Laurenti, 1768 Vipera Atropos – Sonnini & Latreille, 1801 [Vipera (Echidna)] Atropos – Merrem, 1820 Vipera montana – A. Smith, 1826 [Echidna] Atropos – Wagler, 1830 Clotho [(Bitis)] Atropos – Gray, 1842 E[chidna]. ocellata – Tschudi, 1845 Calechidna ocellata – Tschudi, 1845 Edchidna atropos – Duméril, Bibron & Duméril, 1854 Bitis atropos – Günther, 1858 V[ipera]. (Echidna) atropos – Jan, 1863 Bitis atropos – Boulenger, 1893 [Bitis atropos] atropos – FitzSimons, 1959 Bitis atropos atropos – Broadley, 1962 Bitis atropos – Carpenter & Furguson, 1977 Bitis atropos – Broadley, 1983 Viper atropos – Golay et al., 1993 Bitis atropos – Golay et al., 1993
Podgatunki
B. a. atropos (Linnaeus, 1758) B. a. unicolor FitzSimons, 1959
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Bitis atropos – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Epitet gatunkowy łacińskiej nazwy pochodzi z mitologii greckiej.

Opis

Dorosły osobnik osiąga zazwyczaj od 30 do 40 cm długości, ale niektóre samice dorastają do 50, a w niewoli nawet 60 cm.

Występowanie

Izolowane populacje spotykane są w górzystych rejonach południowej Afryki: Inyanga Highlands i góry Chimanimani we wschodnim Zimbabwe i w okolicy Mozambiku, w Południowej Afryce zaś wzdłuż Drakensberg Escarpments w prowincji Transvaal i w zachodnim Natalu, w Lesotho i wschodnim Wolnym Państwie, a także w południowych przybrzeżnych górach Kraju Przylądkowego. Spawls & Branch (1995) wymieniają także Półwysep Przylądkowy w Kraju Przylądkowym.

Lokalizacja typowa została określona jako "Ameryka", ale jest to oczywista pomyłka. Bardziej prawdopodobny jest Przylądek Dobrej Nadziei.

Siedlisko

Zajmuje dużą liczbę zróżnicowanych siedlisk. Preferuje względnie chłodne środowiska o dużej ilości opadów. W północnej części swego zasięgu, gdzie zimy są chłodne i suche, a lata ciepłe i wilgotne, granica jej zasięgu przebiega na wyższej wysokości: do 3000 metrów nad poziomem morza, W Zimbabwe nie spotkano jej poniżej 1500 m. Z reguły występuje w okolicy stoków górskich i skalistych zboczy, zapuszcza się jednak także na górskie łąki z kępkami buszu i krzewów.

W południowej części zasięgu występowania (Kraj Przylądkowy), gdzie zimy są chłodne i wilgotne, a lata ciepłe i suche, można ją spotkać na przybrzeżnych i górskich wrzosowiskach, jak i niewielkich skałach na poziomie morza oraz na terenach trawiastych z gąszczem krzaków.

Podgatunki

Wyróżniono dwa podgatunki B. atropos:

• Bitis atropos atropos
• Bitis atropos unicolor