Przejdź do zawartości

Bogdan Hillebrandt

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogdan Hillebrandt
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1931
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk

Bogdan Hillebrandt (ur. 2 lutego 1931 w Warszawie[1]) – polski historyk dziejów najnowszych i działacz partyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Hugo Bonifacego Hillebranta[2] i Teodozji z domu Młynarczyk[1][3]. Ojciec był ślusarzem pochodzącym z Pabianic[3][4]. W 1954 ukończył studia historyczne I stopnia w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie. W 1956 został przyjęty na IV rok studiów historycznych Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w 1959. Doktorat obronił 16 maja 1964[5] pod kierunkiem Stanisława Herbsta (Partyzantka na Kielecczyźnie w okresie drugiej wojny światowej)[6]. Od 1954 pracował w Wydziale Historii Partii, następnie w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR i Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[7]. W październiku 1981 powołany przez Plenum Komitetu Centralnego PZPR w skład Zespołu dla przygotowania naukowej syntezy dziejów polskiego ruchu robotniczego[8].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Działania oddziałów i brygad partyzanckich Gwardii i Armii Ludowej na Kielecczyźnie, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1962.
  • Z działalności PPR, GL i AL w Kielecczyźnie. 1942–1954, Kielce: Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 1962 (współautor: Jan Naumiuk).
  • Szlakiem Gwardii i Armii Ludowej. Poradnik bibliograficzny, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1965.
  • Partyzantka na Kielecczyźnie 1939–1945, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967 (wyd. 2 popr. – 1970).
  • Szlakiem Gwardii i Armii Ludowej. Poradnik bibliograficzny. Uzupełnienia 1965–1968, Warszawa: Biblioteka Narodowa 1969.
  • W suchedniowskich i radoszyckich lasach, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1969.
  • Młodzież Warszawy w walce z hitlerowskim okupantem, Warszawa: „Wiedza Powszechna” 1970.
  • Nasze tradycje. Postępowe organizacje młodzieżowe w Polsce w latach 1918–1957, Warszawa: „Iskry” 1970 (wyd. 2 – 1973).
  • Związek Walki Młodych, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1971 (wyd. 2 – 1975).
  • Udział młodzieży w podziemnej walce z hitlerowskim okupantem, Warszawa: Wydawnictwo „Ruch” 1972.
  • Konspiracyjne organizacje młodzieżowe w Polsce 1939–1945, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1973.
  • Warszawska organizacja PPR 1942–1948, Warszawa: PWN 1978 (współautor Józef Jakubowski)
  • Wkład Związku Młodzieży Polskiej w budowę socjalistycznej Polski. Odczyt, Katowice: Śląski Instytut Naukowy 1978.
  • PZPR a ruch młodzieżowy w latach 1948–1976, Warszawa: Wyższa Szkoła Nauk Społecznych 1979.
  • Postępowy ruch młodzieżowy w Polsce. Przewodnik bibliograficzny, Warszawa: „Iskry” 1980.
  • Związek Młodzieży Polskiej, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1980.
  • 40-lecie Polskiej Partii Robotniczej. Materiały sesji, 5-6 styczeń 1982 r., red. nauk. Bogdan Hillebrandt, Warszawa: WSNS 1982.
  • Ruch młodzieżowy w Polsce. Zarys historii postępowego nurtu, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1982.
  • Marzec 1968. Geneza i przebieg wypadków, Warszawa: WSNS 1983.
  • Konspiracja młodzieży w okupowanej Polsce, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1985.
  • Polska Rzeczpospolita Ludowa w latach 1956–1970. Zarys historii, Warszawa: ANS 1985.
  • Polskie organizacje młodzieżowe XIX i XX wieku. Zarys historii, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1986.
  • Polska w II wojnie światowej, Warszawa: ANS 1987.
  • Polska Ludowa w latach 1944–1956. Zarys historii, Warszawa: ANS 1988.
  • Postępowe organizacje młodzieżowe w Warszawie. 1864–1976, pod red. Bogdana Hillebrandta, Warszawa: PWN 1988.
  • Czyn zbrojny Związku Walki Młodych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1989.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2024-10-16].
  2. ↑ Taki zapis nazwiska widnieje zarówno w akcie małżeństwa, jak i akcie urodzenia.
  3. ↑ a b Genealodzy PL Genealogia, Metryki - Skanoteka - Baza skanów akt metrykalnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2024-10-16] (pol.), wpis nr 66.
  4. ↑ Genealodzy PL Genealogia, Metryki - Skanoteka - Baza skanów akt metrykalnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2024-10-16] (ros.), wpis nr 551.
  5. ↑ J. T., Rozprawy doktorskie pracowników Zakładu Historii Polski przy KC PZPR bronione w latach 1964–1966, „Z Pola Walki” 9 (1966), nr 4 (36), s. 254.
  6. ↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 572, przyp. 151, ISBN 978-83-235-0318-7.
  7. ↑ Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A-D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1978, s. 5
  8. ↑ Trybuna Robotnicza, nr 208, 19 października 1981, s. 2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007, s. 572, przyp. 151.
  • Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja, Kraków 2010
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bogdan_Hillebrandt&oldid=75030260”