Bogusław Winid

Bogusław Winid
	; Boguslaw Winid (2014)
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1960 ; Warszawa
	Podsekretarz stanu w MON
Okres	od 2006; do 2007
	Ambasador RP przy NATO i UZE
Okres	od 2007; do 2011
Poprzednik	Jerzy Maria Nowak
Następca	Jacek Najder
	Podsekretarz stanu w MSZ
Okres	od 2011; do 2014
	Stały przedstawiciel RP przy ONZ w Nowym Jorku
Okres	od 2014; do 2017
Poprzednik	Ryszard Sarkowicz
Następca	Joanna Wronecka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bogusław Walenty Winid (ur. 3 listopada 1960 w Warszawie) – polski dyplomata, doktor nauk humanistycznych, w latach 2006–2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, w latach 2007–2011 ambasador RP przy NATO i UZE, w latach 2011–2014 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 2014–2017 ambasador RP przy ONZ, w latach 2018–2020 doradca prezydenta RP Andrzeja Dudy.

Życiorys

Absolwent Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie (1979), w 1984 ukończył z wyróżnieniem studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie podjął pracę jako asystent w Ośrodku Studiów Amerykańskich UW. W latach 1988–1989 odbył studia na Uniwersytecie Indiany. W 1991 obronił na UW pracę doktorską w zakresie historii dyplomacji pod tytułem Dyplomacja polska wobec Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1919–1939, której promotorem był Andrzej Bartnicki. Ukończył również studium dyplomatyczne w Instytucie Hoovera w Kalifornii. Jest autorem publikacji na temat historii dyplomacji i stosunków międzynarodowych, w tym stosunków polsko-amerykańskich.

W 1991 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zaczynał w Departamencie Ameryki Północnej i Południowej. W latach 1992–1997 był zatrudniony jako sekretarz Ambasady RP w Waszyngtonie, odpowiadał za stosunki z Kongresem. Koordynował działania zmierzające do uzyskania poparcia amerykańskich kongresmenów dla członkostwa Polski w NATO. W 1998 był zastępcą dyrektora Departamentu Ameryki Północnej i Południowej MSZ. W tym samym roku objął kierownictwo Departamentu Ameryki Północnej. W 2001 został mianowany zastępcą ambasadora RP w Stanach Zjednoczonych. Od sierpnia 2006 do sierpnia 2007 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej.

W sierpniu 2007 Sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała jego kandydaturę na stanowisko ambasadora – stałego przedstawiciela RP przy NATO i UZE w Brukseli. 6 września tego samego roku został mianowany na to stanowisko przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Odwołany został 24 sierpnia 2011 (z mocą od 14 listopada 2011)^[2]. W listopadzie 2011 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych^[3]. Odwołany w sierpniu 2014 w związku z objęciem stanowiska stałego przedstawiciela RP przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku^[4]. 15 listopada 2017 został odwołany z tej funkcji (ze skutkiem z dniem 30 listopada)^[5].

W kwietniu 2018 został doradcą prezydenta RP Andrzeja Dudy ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa państwa^[6]. Funkcję tę pełnił do września 2020. W tymże miesiącu minister spraw zagranicznych Zbigniew Rau powołał go na pełnomocnika ds. przewodnictwa Polski w OBWE^[7] i dyrektora Biura ds. Organizacji Przewodnictwa Polski w OBWE^[8]. W listopadzie 2021 objął stanowisko wiceprzewodniczącego Międzynarodowej Komisji Służby Cywilnej ONZ(inne języki)^[9].

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[10]
Order Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy (Estonia, 2014)^[11]
Krzyż Zasługi estońskiego Ministerstwa Obrony (2014)^[12]
Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (2019)^[13]^[14]

Publikacje książkowe

Bogusław W.B.W. Winid Bogusław W.B.W., W cieniu Kapitolu. Dyplomacja polska wobec Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1919–1939, Warszawa: PoMost, 1991, s. 268, ISBN 83-85219-09-9 .
Bogusław W.B.W. Winid Bogusław W.B.W., Santiago 1898, Warszawa: Bellona, 1995, s. 215, ISBN 83-11-08413-0 .
Bogusław W.B.W. Winid Bogusław W.B.W., Rozszerzenie NATO w Kongresie Stanów Zjednoczonych, 1993–1998, Warszawa: OSA UW, 1999, s. 121, ISBN 83-905843-7-9 .
The power of international law: upholding international law within the context of the maintenance of peace and security, KrzysztofK. Szczerski, BogusławB. Winid (red.), Warszawa: Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2019, s. 200, ISBN 978-83-64626-38-8 .

Przypisy

↑ Jacek Najder był wyłącznie ambasadorem RP przy NATO.
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2011 r. nr 110-28-2011 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 90, poz. 939), zm. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 września 2011 r. nr 110-31-2011 o zmianie postanowienia w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 104, poz. 1047).
↑ Bogusław Winid Podsekretarzem Stanu w MSZ, msz.gov.pl, 24 listopada 2011 [zarchiwizowane 2017-12-01] .
↑ Nowi ambasadorzy RP w Moskwie i Stałym Przedstawicielstwie przy ONZ, msz.gov.pl, 13 sierpnia 2014 [zarchiwizowane 2014-12-04] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2017 r. nr 110.87.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1160).
↑ Bogusław Winid nowym Doradcą Prezydenta RP, prezydent.pl, 16 kwietnia 2018 [zarchiwizowane 2018-04-16] .
↑ Bogusław Winid odebrał nominację na pełnomocnika ds. przewodnictwa w OBWE, wnp.pl, 18 września 2020 [zarchiwizowane 2021-11-23] .
↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 4 listopada 2021 [zarchiwizowane 2021-11-23] .
↑ Dwóch Polaków z nominacjami w Organizacji Narodów Zjednoczonych, polskieradio24.pl, 10 listopada 2021 [zarchiwizowane 2021-11-23] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 337).
↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid, president.ee [zarchiwizowane 2014-12-18] (est.).
↑ Wiceminister Bogusław Winid odznaczony Krzyżem Zasługi estońskiego Ministerstwa Obrony, msz.gov.pl, 17 lipca 2014 [zarchiwizowane 2019-05-12] .
↑ 100-lecie stosunków dyplomatycznych Polski i Rumunii, prezydent.pl, 1 października 2019 [zarchiwizowane 2021-08-25] .
↑ Ordinul naţional „Steaua României”, presidency.ro [zarchiwizowane 2021-11-09] (rum.).

Bibliografia

Podsekretarz stanu ds. polityki bezpieczeństwa – Bogusław Winid [online], msz.gov.pl [dostęp 2021-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-23] .
Dr Bogusław Winid, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-11-27] .

[1] Jacek Najder był wyłącznie ambasadorem RP przy NATO.

[2] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2011 r. nr 110-28-2011 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 90, poz. 939), zm. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 września 2011 r. nr 110-31-2011 o zmianie postanowienia w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 104, poz. 1047).

[3] Bogusław Winid Podsekretarzem Stanu w MSZ, msz.gov.pl, 24 listopada 2011 [zarchiwizowane 2017-12-01] .

[4] Nowi ambasadorzy RP w Moskwie i Stałym Przedstawicielstwie przy ONZ, msz.gov.pl, 13 sierpnia 2014 [zarchiwizowane 2014-12-04] .

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2017 r. nr 110.87.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1160).

[6] Bogusław Winid nowym Doradcą Prezydenta RP, prezydent.pl, 16 kwietnia 2018 [zarchiwizowane 2018-04-16] .

[7] Bogusław Winid odebrał nominację na pełnomocnika ds. przewodnictwa w OBWE, wnp.pl, 18 września 2020 [zarchiwizowane 2021-11-23] .

[8] Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gov.pl, 4 listopada 2021 [zarchiwizowane 2021-11-23] .

[9] Dwóch Polaków z nominacjami w Organizacji Narodów Zjednoczonych, polskieradio24.pl, 10 listopada 2021 [zarchiwizowane 2021-11-23] .

[10] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 337).

[11] Eesti Vabariigi teenetemärgid, president.ee [zarchiwizowane 2014-12-18] (est.).

[12] Wiceminister Bogusław Winid odznaczony Krzyżem Zasługi estońskiego Ministerstwa Obrony, msz.gov.pl, 17 lipca 2014 [zarchiwizowane 2019-05-12] .

[13] 100-lecie stosunków dyplomatycznych Polski i Rumunii, prezydent.pl, 1 października 2019 [zarchiwizowane 2021-08-25] .

[14] Ordinul naţional „Steaua României”, presidency.ro [zarchiwizowane 2021-11-09] (rum.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]