Przejdź do zawartości

Bolesław dobrzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław dobrzyński
Książę dobrzyński
(razem z Władysławem Garbatym i Leszkiem?)
Okres

od 1312
do 1327/1328

Poprzednik

Siemowit dobrzyński

Następca

Władysław I Łokietek

Książę łęczycki
(razem z Władysławem Garbatym)
Okres

od 1327/1328
do 1327/1329

Poprzednik

Władysław I Łokietek

Następca

Władysław Garbaty (samodzielnie)

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie

Data urodzenia

ok. 1303/1306

Data śmierci

1 X 1327/12 III 1329, prawdop. 1328

Ojciec

Siemowit dobrzyński

Matka

Anastazja

Bolesław dobrzyński (ur. ok. między 1303 a 1306, zmarł między 1 października 1327 a 12 marca 1329, prawdop. w 1328) – książę dobrzyński w latach 1312–1327/1328 (do 1316 pod opieką matki, następnie wspólnie ze starszym bratem Władysławem Garbatym), książę łęczycki od 1327/1328 z dynastii Piastów. Syn księcia dobrzyńskiego Siemowita i Anastazji, córki księcia halickiego Lwa I.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Bolesław urodził się ok. między 1303 a 1306[1]. Był drugim lub trzecim według starszeństwa[2] synem księcia dobrzyńskiego Siemowita i Anastazji, córki Lwa I halickiego. Nie wiadomo, po kim otrzymał imię. Przypuszcza się, że miało ono nawiązywać do Bolesława II płockiego, brata stryjecznego jego ojca[3].

Nigdy nie sprawował samodzielnej władzy. Po śmierci ojca w 1312 znajdował się pod opieką matki, zaś od 1316 współrządził ze starszym bratem Władysławem Garbatym, z którym od 1322 wspólnie wystawiał dokumenty. Po raz pierwszy w źródłach pojawia się (razem z matką i bratem) w dokumencie biskupa płockiego Floriana z 10 lipca 1316 dotyczącym układu w sprawie dziesięcin. W 1323 razem z Władysławem Garbatym ufundował szpital bożogrobców w Rypinie. Ostatni znany wspólny dokument bracia wystawili 20 marca 1326.

Bolesław brał jeszcze udział w zamianie dzielnicy dobrzyńskiej na łęczycką, która w obliczu zagrożenia krzyżackiego została zawarta na przełomie 1327/1328 między książętami dobrzyńskimi a ich stryjem, królem Polski Władysławem Łokietkiem. Najwcześniej układ ten mógł być zawarty 1 października 1327[4]. 12 marca 1329 Władysław Garbaty wystawił pierwszy znany dokument bez udziału Bolesława. Nie jest wiadome, aby bracia dokonali podziału księstwa łęczyckiego, nie są również znane dokumenty samodzielnie wystawione przez Bolesława. W związku z powyższym uznaje się, że Bolesław zmarł między 1 października 1327 a 12 marca 1329[5]. Przypuszcza się, że jego zgon nastąpił w 1328, wkrótce po zamianie dzielnic, gdyż tylko nieliczni świadkowie pamiętali, że brał on w niej udział[6]. Źródła nie przekazały informacji o małżeństwie księcia i miejscu jego pochowania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 180; Tę samą datę urodzenia przedstawił S.A. Sroka, Bolesław, [w:] K. Ożóg, S. Szczur (red.), Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 244; O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 364, stwierdził, że Bolesław urodził się najpóźniej w 1304.
  2. Wątpliwości dotyczą Leszka dobrzyńskiego. W trakcie procesu warszawskiego między Polską a zakonem krzyżackim został on co prawda wspomniany przez Jana z Kisielewa jako książę dobrzyński i starszy brat Władysława i Bolesława, jednakże wobec milczenia o nim przez inne źródła zachodzi podejrzenie, że świadek pomylił go z Leszkiem inowrocławskim. Zob. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 172–173.
  3. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 179.
  4. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 180, za J. Bieniak, Kształtowanie się terytorium ziemi dobrzyńskiej w średniowieczu, [w:] „Zapiski Historyczne” 51, 1986, z. 3, s. 21 i n.
  5. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 180; S.A. Sroka, Bolesław, [w:] K. Ożóg, S. Szczur (red.), Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 245, podał, że Bolesław zmarł na początku 1328; Nieznający daty zamiany księstwa dobrzyńskiego na łęczyckie O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 364, kładł zgon księcia na okres między 20 marca 1320 a 12 marca 1329.
  6. K. Jasiński, Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich, Poznań – Wrocław 2001, s. 180.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]