Przejdź do zawartości

Borut Pahor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borut Pahor
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1963
Postojna

Prezydent Słowenii
Okres

od 22 grudnia 2012
do 22 grudnia 2022

Poprzednik

Danilo Türk

Następca

Nataša Pirc Musar

Premier Słowenii
Okres

od 7 listopada 2008
do 10 lutego 2012

Przynależność polityczna

Socjaldemokraci

Poprzednik

Janez Janša

Następca

Janez Janša

Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego
Okres

od 10 listopada 2000
do 12 lipca 2004

Przynależność polityczna

Socjaldemokraci

Poprzednik

Janez Podobnik

Następca

Feri Horvat

podpis
Odznaczenia
Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy Order Wolności (Ukraina) Order Lwa Białego I klasy (Czechy)

Borut Pahor (ur. 2 listopada 1963 w Postojnie) – słoweński polityk. Deputowany do parlamentu w latach 1990–2004 oraz 2008–2012, przewodniczący Zgromadzenia Państwowego w latach 2000–2004, poseł do Parlamentu Europejskiego w latach 2004–2008. Premier Słowenii w latach 2008–2012 oraz lider Socjaldemokratów w latach 1997–2012, prezydent Słowenii w latach 2012–2022.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i młodość

[edytuj | edytuj kod]

Borut Pahor urodził się w Postojnie w ówczesnej Socjalistycznej Republice Słowenii. Dzieciństwo spędził w mieście Šempeter przy granicy z Włochami. Uczęszczał do szkoły średniej w Novej Goricy. W latach 1983–1987 studiował nauki polityczne na Wydziale Socjologii, Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Lublańskiego. Za swoją pracę magisterską uzyskał najwyższą krajową nagrodę (Prešernova nagrada)[1]. W celu opłacenia studiów pracował m.in. jako model[2].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Działalność do 2008

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 podczas nauki w szkole średniej wstąpił do Związku Socjalistycznej Młodzieży Słowenii, organizacji młodzieżowej Związku Komunistów Słowenii. Do Związku Komunistów Słowenii przystąpił w czasie studiów w 1986. Pod koniec lat 80. deklarował się jako zwolennik reformatorskiego skrzydła partii skupionego pod przywództwem Milana Kučana. W pierwszych wolnych wyborach w kwietniu 1990, przeprowadzonych jeszcze w ówczesnej Socjalistycznej Republice Słowenii, z listy postkomunistycznej Partii Demokratycznej Odnowy dostał się do Zgromadzenia Socjalistycznej Republiki Słowenii. Pełnił w nim funkcję przewodniczącego Komisji Spraw Młodzieży oraz wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych[1][3].

W wyborach parlamentarnych w grudniu 1992, pierwszych w historii niepodległej Słowenii, uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Państwowego z listy nowo utworzonej socjaldemokratycznej koalicji Zjednoczona Lista. W maju 1993, po przekształceniu koalicji w jednolitą partię polityczną o nazwie Zjednoczona Lista Socjaldemokratów (ZLSD), objął stanowisko wiceprzewodniczącego tej partii, na czele której stanął Janez Kocijančič. W marcu 1997 został wybrany na stanowisko przewodniczącego tego ugrupowania, które w kwietniu 2005 przyjęło nazwę Socjaldemokraci[1].

W Zgromadzeniu Państwowym I kadencji wchodził w skład komisji do spraw Unii Europejskiej, obrony oraz nadzoru nad służbami specjalnymi. W 1995 pełnił również funkcję przewodniczącego komisji spraw zagranicznych. W kolejnych wyborach w listopadzie 1996 uzyskał reelekcję do parlamentu. W nowej kadencji pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Państwowego w latach 1996–1997. Został również członkiem komisji spraw zagranicznych, komisji konstytucyjnej oraz komisji obrony. Po wyborach parlamentarnych z października 2000 Socjaldemokraci zawiązali koalicję ze zwycięską Liberalną Demokracją Słowenii Janeza Drnovška, a Borut Pahor objął w listopadzie tegoż roku urząd przewodniczącego Zgromadzenia Państwowego, który sprawował do lipca 2004[1][3].

W czasie wykonywania mandatu deputowanego był ponadto przewodniczącym słoweńskiej delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy (w latach 1993–2000), a w 1996 jednym z jego wiceprzewodniczących. W 2001 został natomiast jego honorowym członkiem. W latach 1993–1997 był członkiem Zgromadzenia Unii Zachodnioeuropejskiej, a od 1995 do 1996 członkiem Komitetu Wykonawczego Unii Międzyparlamentarnej[3].

W czerwcu 2004 został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji. Mandat objął 20 lipca tego samego roku i sprawował go 14 października 2008. W PE należał do Partii Europejskich Socjalistów, zasiadał w Komitecie Kontroli Budżetowej oraz Komitecie Spraw Konstytucyjnych PE. Był także wiceprzewodniczącym Wspólnej Komisji Parlamentarnej UE-Chorwacja[1][3].

Premier

[edytuj | edytuj kod]

W wyborach parlamentarnych z 21 września 2008 Socjaldemokraci po raz pierwszy w historii odnieśli zwycięstwo (zdobyli 29 mandatów), pokonując Słoweńską Partią Demokratyczną (SDS) Janeza Janšy (28 mandatów)[4]. 3 listopada 2008 prezydent Danilo Türk desygnował Boruta Pahora na stanowisko premiera, który w tym celu zrezygnował wcześniej z mandatu eurodeputowanego, i powierzył mu misję stworzenia rządu[5]. Trzy dni później Socjaldemokraci podpisali porozumienie koalicyjne, zakładające stworzenie wspólnego rządu z trzema partiami: Zaresem, Demokratyczną Partią Emerytów Słowenii oraz z Liberalną Demokracją Słowenii[6].

7 listopada 2008 Zgromadzenie Państwowe, głosami 59 za do 24 przeciw, zatwierdziło go na stanowisku premiera Słowenii[7]. Nowy premier zapowiedział działania mające zmierzać do przezwyciężenia kryzysu gospodarczego, w tym podniesienie konkurencyjności słoweńskiej gospodarki i redukcję wydatków budżetowych. Zobowiązał się także do prowadzenia stopniowej i przejrzystej prywatyzacji, dialogu społecznego oraz kontynuowania dotychczasowej polityki zagranicznej[8].

W czerwcu 2010 obywatele w powszechnym referendum opowiedzieli się za proponowanym przez rząd arbitrażowym rozwiązaniem sporu terytorialnego z Chorwacją. Jednakże w tzw. super-referendum z 5 czerwca 2011 sprzeciwili się forsowanemu podniesieniu wieku emerytalnego do 65 lat. Przeciwko zmianom było 72% głosujących. Głosowanie w ocenie komentatorów stanowiło również plebiscyt poparcia dla władz i było oznaką spadku zaufania społecznego[9].

W obliczu pogłębiającego się kryzysu gospodarczego, kwietniu 2011 z koalicji rządowej wystąpiło ugrupowanie DeSUS, a w lipcu 2011 Zares, w wyniku czego rząd utracił większość w parlamencie. Obie partie oskarżały socjaldemokratów o nieradzenie sobie z zarządzaniem gospodarką kraju[9]. 20 września tego samego roku rząd Boruta Pahora przegrał głosowanie nad wotum zaufania zgłoszone przez opozycję[10]. Zgodnie z konstytucją parlament miał 30 dni na powołanie nowego rządu, po których prezydent miał prawo rozwiązania parlamentu i ogłoszenia nowych wyborów. Ponieważ większość partii politycznych opowiadało się za nowymi wyborami, nowy rząd nie został powołany w konstytucyjnym terminie, a prezydent Danilo Türk wyznaczył wybory na 4 grudnia 2011.

W przedterminowych wyborach Borut Pahor utrzymał mandat poselski, jednakże Socjaldemokraci stracili 2/3 mandatów (z 29 mandatów zachowali 10)[11]. Wybory wygrała nowo powstała partia Pozytywna Słowenia, przed prowadzącą w sondażach Słoweńską Partią Demokratyczną[12]. Obowiązki premiera Borut Pahor wykonywał do czasu powołania nowego gabinetu. W wyniku rozmów koalicyjnych 10 lutego 2012 na czele nowego rządu stanął były premier Janez Janša z SDS[13].

Prezydent

[edytuj | edytuj kod]

2 czerwca 2012 Borut Pahor utracił stanowisko przewodniczącego Socjaldemokratów na rzecz Igora Lukšiča. Na kongresie partii przegrał z nim stosunkiem głosów 180 do 190[14]. Jednocześnie ogłosił zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich, a 5 czerwca 2012 jego kandydaturę poparły nowe władze Socjaldemokratów[15].

W pierwszej turze wyborów prezydenckich z 11 listopada 2012 zajął pierwsze miejsce z wynikiem 39,87% głosów, pokonując urzędującego prezydenta Danila Türka (35,88% głosów) oraz Milana Zvera z SDS (24,25% głosów)[16]. W drugiej turze wyborów 2 grudnia 2012 pokonał Danila Türka, uzyskując 67,37% głosów poparcia[17][18]. Urząd prezydenta objął 22 grudnia 2012[19].

W 2017 zdecydował się ubiegać o reelekcję w wyborach prezydenckich jako kandydat niezależny[20]. W pierwszej turze głosowania z 22 października otrzymał 47,21% głosów, zajmując 1. miejsce wśród 9 kandydatów[21]. Przeszedł do drugiej tury wyborów, w której jego konkurentem został aktor i samorządowiec Marjan Šarec (z poparciem 24,76% głosujących)[21][22]. W głosowaniu z 12 listopada otrzymał 53,09% głosów, wygrywając ze swoim konkurentem i zapewniając sobie wybór na drugą kadencję[21][23]. 22 grudnia 2017 został zaprzysiężony na drugą kadencję[24]. Zakończył urzędowanie 22 grudnia 2022, kiedy to zastąpiła go Nataša Pirc Musar.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Borut Pahor jest żonaty, ma syna[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Prime Minister Borut Pahor. nekdanji-pv.gov.si. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  2. Former male model, Borut Pahor, wins election in Slovenia. heraldsun.com.au, 22 września 2008. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  3. a b c d Borut Pahor. europarl.europa.eu. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  4. Opposition leads Slovenia’s polls. BBC News, 22 września 2008. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  5. Slovenia President Nominates Pahor Prime Minister. Javno World, 3 listopada 2008. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  6. Four Slovenian parties initial coalition agreement. xinhuanet.com, 7 listopada 2008. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  7. Slovenia selects new Prime Minister. dailyexpress.co.uk, 7 listopada 2008. (ang.).
  8. New Slovenia PM Says Focus Is On Economy. Javno World, 7 listopada 2008. [dostęp 2012-12-02]. (ang.).
  9. a b The Super Aftermath of Super Referendum. sloveniatimes.com, 5 lipca 2012. [dostęp 2012-12-08]. (ang.).
  10. Concern for Slovene bailout vote after government falls. BBC News, 21 września 2012. [dostęp 2012-12-08]. (ang.).
  11. Republic of Slovenia Early Elections for Deputies to the National Assembly 2011. volitve.gov.si. [dostęp 2012-12-08].
  12. Shock win in Slovenia election, early results show. BBC News, 4 grudnia 2011. [dostęp 2012-12-08]. (ang.).
  13. Parliament Confirms Janša Cabinet (IV). sta.si, 10 lutego 2012. [dostęp 2012-12-08]. (ang.).
  14. SD bo odslej vodil Lukšič. delo.si, 2 czerwca 2012. [dostęp 2012-12-08].
  15. SD podprli Pahorja. delo.si, 5 czerwca 2012. [dostęp 2012-12-08].
  16. Elections of the President 2012: Official data for the first round of elections of the president of the republic. volitve.gov.si. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
  17. Elections of the President 2012:Official data for the second round of elections of the president of the republic. volitve.gov.si. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
  18. Slovenian ex-PM Borut Pahor wins presidency. BBC News, 3 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-08]. (ang.).
  19. Ex-premier Borut Pahor sworn in as Slovenian president. yahoo.com, 22 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-30]. (ang.).
  20. Ekskluzivni intervju: Na volitve grem kot neodvisni kandidat!. reporter.si, 18 czerwca 2017. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  21. a b c Volitve predsednika RS – leto 2017. dvk-rs.si. [dostęp 2021-11-21]. (słoweń.).
  22. Pahor in Šarec v drugi krog volitev. delo.si, 23 października 2017. [dostęp 2017-10-23]. (słoweń.).
  23. Borut Pahor dobil nov predsedniški mandat. delo.si, 12 listopada 2017. [dostęp 2017-11-12]. (słoweń.).
  24. Pahor zaprisegel za drugi predsedniški mandat. delo.si, 22 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-22]. (słoweń.).
  25. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 397/2021 Про нагородження Б. Пахора орденом князя Ярослава Мудрого. president.gov.ua, 23 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-24]. (ukr.).
  26. Seznam vyznamenaných. hrad.cz. [dostęp 2024-05-08]. (cz.).
  27. Указ Президента України № 483/2016 Про нагородження Б. Пахора орденом Свободи. rada.gov.ua, 3 listopada 2016. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).