Britonoj
La britonoj estis kelta popolgrupo, kiuj dominis sur areo de la hodiaŭa Britanio, ekde la ferepoko ĝis la mezepoko. Ili parolis la insulan keltan lingvon, konatan kiel brita aŭ britona lingvo. Ili vivis sude de Firth of Forth, sur granda parto de la Brita insulo.
Ili elmigris kaj setlis ekde la 5-a jarcento en la kontinenta Eŭropo, precipe en Bretonio de Francio kaj en Britonio (hodiaŭ Galegio de Hispanio). Norde de Forth vivis la piktoj, kiuj parolis parencan lingvon.
La pruvaĵoj de la britonoj reiras al la ferepoko, post konkero fare de la romia imperio en 43 p.K., la romia-britona kulturo ekfloris. Ekde la 5-a jarcento, la anglosaksa okupado disigis la britonan lingvon kaj kulturon. Je la 11-a jarcento elformiĝis diversaj grupoj de la popolo, diversaj mencias la popolon de kimria, korna, bretona kaj popolo de Hen Ogledd („Olda Nordok”). La brita lingvo evoluis al kimria, korna, bretona kaj kumbria lingvoj.