Budno (województwo zachodniopomorskie)
wieś | |
Łąki niedaleko Budna | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
37 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
463[2] |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-100[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZGL |
SIMC |
0775209 |
Położenie na mapie gminy Goleniów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego | |
53°32′46″N 14°54′33″E/53,546111 14,909167[1] |
Budno (niem. Buddendorf) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim. W 2022 roku wieś liczyła 463 mieszkańców.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży ok. 5 km na południowy wschód od Goleniowa, na Równinie Nowogardzkiej, przy drodze prowadzącej do Maszewa. Wieś głównie rolnicza, położona wśród wzgórz morenowych i lasów.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
nie nadano | Budno-Kolonia | kolonia |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki stałego osadnictwa na terenie Budna to epoka kultury łużyckiej. W czasie średniowiecza znajdowało się tutaj grodzisko, którego mieszkańcy zajmowali się uprawą roli i hodowlą zwierząt. W XIII wieku zbudowano tutaj zamek Kamieniec, opisany w 1269 roku w sporze między Barnimem I a biskupem kamieńskim. Wzmianka o wsi pochodzi również z dokumentu lokacyjnego miasta Goleniowa z roku 1314 (prawa lubeckie), w którym mowa jest o włościach miasta, docierających do wsi Buddendorf. Wieś została założona na planie ulicówki. Od XVI do XX wieku była własnością rodu von Petersdorf. W późniejszym okresie rozbudowana. Powstał tutaj folwark, pałac (dwór) oraz park, rozbudowany w XIX w. Na początku XX wieku przejęta przez Pomorskie Towarzystwo Ziemskie (Pommersche Landgesellschaft). Oprócz dworu i folwarku znajdował się tutaj ceglany kościół neogotycki, cmentarz, gospoda oraz wyrobisko żwiru. W 1925 roku zamieszkiwało tutaj ok. 210 osób. Po II wojnie światowej zespół parkowo-dworski został przejęty przez miejscowe Państwowe Gospodarstwo Rolne i doprowadzony do ruiny, dwór rozebrano, zaś park zarósł i zmienił się w dziki lasek. Folwark został w dużej części przebudowany lub rozebrany. Obecny układ budynków we wsi nie przypomina tego sprzed II wojny światowej. Zachowało się jedynie kilka zagród z początku XX wieku, reszta budynków to bloki PGR-owskie lub nowe budownictwo jednorodzinne. W 1978 roku rozebrano kościół[6].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Obecnie główną atrakcją turystyczną wsi jest aleja jaworów prowadząca do centrum Budna.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Znajduje się tutaj sklep, kilka dużych gospodarstw rolnych, elewator zbożowy oraz kilka firm. Nieopodal Budna, na wzgórzu przy drodze prowadzącej do Maszewa, w niewielkim zagajniku stoi samotna mogiła. W 2013 r. rozpoczęła się budowa schroniska, które zostało przyniesione z Miękowa. Znajduje się ono niedaleko byłego wysypiska śmieci. Został tam także wybudowany ośrodek dla ludzi bezdomnych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 12400
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 102 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Historia. „UMiG”. Goleniów.