Busta Rhymes
 Busta Rhymes, 2002 | |
| Imię i nazwisko |
Trevor Tahiem Smith Jr. |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1972 |
| Gatunki | |
| Aktywność |
od 1989 |
| Wydawnictwo |
Flipmode Entertainment |
| Powiązania |
DJ Scratch, J Dilla, Dr. Dre, Raekwon, The Notorious B.I.G., Eminem, LL Cool J, B-Real, Method Man, Coolio, Craig Mack |
| Zespoły | |
| Leaders of the New School Flipmode Squad | |
| Strona internetowa | |
Busta Rhymes, właśc. Trevor George Smith Jr. (ur. 20 maja 1972 w Brooklynie[2] w Nowym Jorku) – amerykański raper, autor tekstów, producent muzyczny i aktor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Wychował się w Uniondale w Nowym Jorku jako syn emigrantów z Jamajki, Geraldine Green i Trevora Smitha Seniora[3][4]. Jego ojciec był hydraulikiem, a matka była bezrobotna. Jamajskie pochodzenie rodziców miało na Busta duży wpływ, czego obrazem jest jego styl rapowania oraz elementy reggae widoczne w jego twórczości. Jako dwunastolatek Busta wraz z rodzicami przeprowadził się do Long Island, gdzie na poważnie zainteresował się rapem i hip-hopem. Właśnie w tamtejszej szkole, Uniondale High School[5], poznał kilku MC's, którzy podobnie jak Busta chcieli robić karierę w branży muzycznej.
Kariera i jej początki
[edytuj | edytuj kod]W połowie lat 80. Busta Rhymes wystartował w konkursie muzycznym sponsorowanym przez legendy hip-hopu Chucka D oraz Public Enemy i bardzo dobrze wypadł. Po tym on i koledzy ze szkoły MC: Charlie Brown, Dinco D oraz Cut Monitor Milo postanowili założyć grupę Leaders of the New School. Ponieważ Busta zaimponował raperom z Public Enemy, ci pozwolili Leaders of the New School nagrywać w ich studiu. Tam Busta spędził wiele godzin, w wyniku czego opuścił szkołę i zakończył edukację w wieku 17 lat, do końca poświęcając się muzyce[6].
Pierwsza płyta zespołu zatytułowana Future Without a Past ukazała się w 1991 roku, a następna T.I.M.E. – w 1993 roku. Mimo iż Leaders of the New School nie uzyskali nigdy wielkiego sukcesu, Busta Rhymes jako lider formacji został zauważony przez osoby z branży muzycznej. Nagrał utwory między innymi z Boyz II Men, Mary J. Blige i TLC[6].
W 1994, po narodzinach syna T'Ziah, Busta Rhymes odłączył się od swojej formacji i postanowił postawić na karierę solową[6].
Kariera solowa
[edytuj | edytuj kod]W 1996 wydał swój pierwszy solowy album pod tytułem The Coming. Okazała się ona wielkim sukcesem, osiągając status platynowej płyty. Singiel zatytułowany „Woo-Hah! Got You All In Check” dostał się na amerykańskie i brytyjskie notowania Top 10. Następna płyta zatytułowana When Disaster Strikes… nie zdobyła aż takiej popularności w USA, jak jego poprzednia kompozycja, ale umocniła pozycję Busta na światowym rynku hiphopowym. Pomimo tego na albumie znalazły się dwa hity zatytułowane „Dangerous” i „Put Your Hands Where My Eyes Can See”[6].
Następnie Busta Rhymes przyłączył się do Flipmode Squad wraz z raperami Rampage, Lord Have Mercy, Spliff Star, Rah Digga i Baby Sham nagrali album E.L.E. (Extinction Level Event): The Final World Front. W styczniu 1999 singiel z tej płyty zatytułowany „Gimme Some More” osiągnął 5. miejsce na brytyjskiej liście singli. W kwietniu tego samego roku, wraz z Janet Jackson nagrał utwór pod tytułem „What's It Gonna Be?!”[6].
W tym czasie Busta Rhymes zainteresował się filmem i spróbował swoich sił jako aktor. Wystąpił w kilku produkcjach, w tym w dramacie kryminalnym Johna Singletona Studenci (1995) i dramacie Gusa Van Santa Szukając siebie (2000)[7]. W 2000 wydał kolejną płytę, zatytułowaną Anarchy. Po jej wydaniu postanowił zakończyć współpracę z wytwórnią Elektra Records, jego dotychczasową wytwórnią fonograficzną. W 2001 podpisał kontrakt z inną wytwórnią – J Records. W tym samym roku wydał album pt. Genesis, która okazała się ogromnym sukcesem. Rhymes po kilku cichych miesiącach znów wrócił na listy przebojów z takimi hitami jak „Break Ya Neck” i „Pass the Courvoisier”, współtworzone przez Dr. Dre i The Neptunes. W 2002 wydał płytę zatytułowaną It Ain’t Safe No More. W piosence pod tytułem „Make it Clap” wystąpił z Erickiem B, Rakimem oraz z Sean Paulem[6].
Pod koniec 2004 zakończył współpracę z J Records i podpisał kontrakt z wytwórnią fonograficzną założoną przez Dr. Dre – Aftermath Entertainment. Busta razem z nową wytwórnią w czerwcu 2006 wydali płytę The Big Bang. Wystąpił m.in. z takimi artystami jak Sean Paul, Rah Digga, Mary J. Blige, Missy Elliott, DMX, Brooke, Papoose, P. Diddy czy Lloyd Banks[8].
Pod koniec października 2007 wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1 – Hip Hop Honors 2007 oraz w dyskusji stacji MTV – Black History Month. W 2008 wydał razem z zespołem Linkin Park singiel „We Made It”[6].
W 2022 w Los Angeles wystąpił podczas inauguracji X3 Expo gali wręczenia nagród XBIZ Award[9].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie źródła[10].
Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]
|
Leaders of the New School[edytuj | edytuj kod]Flipmode Squad[edytuj | edytuj kod]
Kompilacje[edytuj | edytuj kod] |
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 1993 | Kto jest mężczyzną? (Who's the Man?) | Jawaan | Ted Demme |
| 1993 | Handlarze (Strapped) | Buster | Forest Whitaker |
| 1995 | Studenci (Higher Learning) | Dreads | John Singleton |
| 1998 | Pełzaki: Gdzie jest bobas? (The Rugrats Movie) | Reptar Wagon (głos) | Norton Virgien, Igor Kovaljov |
| 2000 | Shaft | Rasaan | John Singleton |
| 2000 | Backstage. Za kulisami (Backstage, dokumentalny) | w roli samego siebie | Chris Fiore |
| 2000 | Szukając siebie (Finding Forrester) | Terrell Wallace | Gus Van Sant |
| 2002 | Na tropie zła (Narc) | Darnell 'Big D Love' Beery | Joe Carnahan |
| 2002 | Halloween: Resurrection | Freddie Harris | Rick Rosenthal |
| 2004 | Full Clip | Pope | mink |
| 2009 | Breaking Point | Al Bowen | Jeff Celentano |
| 2011 | The Unforgiven | Lick Wilson | Elias Goday |
| 2016 | King of the Dancehall | Allestar 'All Star Toasta' | Nick Cannon |
Produkcje telewizyjne
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1996 | Oblicza Nowego Jorku (New York Undercover) | w roli samego siebie | odc.: „Kill the Noise” |
| 1997 | Cosby | Phillip | odc.: „Dating Games”" |
| 1997 | The Steve Harvey Show | Zack | odc.: „Everybody Loves Regina”" |
| 1998 | The Wayans Bros. | w roli samego siebie | odc.: „Busta Saves the Day” |
| 1999 | Pełzaki (Rugrats) | Reptar Wagon (głos) | odc.: „Wrestling Grandpa/Chuckie Collects” |
| 2001 | Space Ghost Coast to Coast | w roli samego siebie | odc.: „Flipmode” |
| 2007–2008 | The Boondocks | Flonominal (głos) | 3 odcinki |
| 2015 | Specjalista od niczego (Master of None) | w roli samego siebie | odc.: „Indians on TV” |
| 2016 | Przepis na amerykański sen (Fresh Off the Boat) | w roli samego siebie | odc.: „Hi, Name Is ...My” |
| 2018 | Greenowie w wielkim mieście (Big City Greens) | Fish (głos) | odc.: „Fill Bill” |
| 2020 | The Masked Singer | Dragon | |
| 2020 | The Tonight Show Starring Jimmy Fallon | w roli samego siebie | Sezon 8, odc. 1339 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Busta Rhymes w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Busta Rhymes w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Busta Rhymes w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Busta Rhymes What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
- ↑ Busta Rhymes Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2008-09-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g John Bush: Biografia Busty Rhymesa. AllMusic. [dostęp 2011-06-30]. (ang.).
- ↑ Busta Rhymes. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
- ↑ Iman Stevenson: A Rising Designer Brings Hip-Hop to Homeware. „The New York Times”. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
- ↑ X3 Expo Day 2 Celebrates Fans, Creators With High Energy. xbiz.com. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
- ↑ Dyskografia Busty Rhymesa. Allmusic. [dostęp 2011-06-30]. (ang.).