Przejdź do zawartości

Cai Xuetong

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cai Xuetong
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 września 1993
Harbin

Wzrost

161 cm

Debiut w PŚ

26.08 2009, Cardrona (14. miejsce – half-pipe)

Pierwsze punkty w PŚ

26.08 2009, Cardrona (14. miejsce – half-pipe)

Pierwsze podium w PŚ

5.11 2009, Saas-Fee (2. miejsce – half-pipe)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

22.01 2010, Stoneham
(half-pipe)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Chiny
Mistrzostwa świata
złoto Kreischberg 2015 Half-pipe
złoto Sierra Nevada 2017 Half-pipe
srebro Park City 2019 Half-pipe
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Nagano 2009 Half-pipe
Uniwersjada
złoto Erzurum 2011 Half-pipe
złoto Sierra Nevada 2015 Half-pipe
Winter X-Games
srebro Aspen 2017 Superpipe
brąz Aspen 2016 Superpipe
brąz Aspen 2019 Superpipe
Puchar Świata (AFU)
Kryształowa Kula
2010/2011
Kryształowa Kula
2011/2012
Kryształowa Kula
2019/2020
2. miejsce
2015/2016
Puchar Świata (Halfpipe)
Mała Kryształowa Kula
2009/2010
Mała Kryształowa Kula
2010/2011
Mała Kryształowa Kula
2011/2012
Mała Kryształowa Kula
2015/2016
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
3. miejsce
2014/2015
3. miejsce
2017/2018

Cai Xuetong (chiń. 蔡雪桐, ur. 26 września 1993 w Harbinie) – chińska snowboardzistka, dwukrotna mistrzyni świata i trzykrotna zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 19 grudnia 2008 roku w Maoer Mountain, gdzie zajęła czwarte miejsce w zawodach Asia Cup w half-pipie. W marcu 2009 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Nagano, zdobywając złoty medal w tej konkurencji. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 sierpnia 2009 roku w Cardronie, zajmując czternaste miejsce. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 5 listopada 2009 roku w Saas-Fee, kończąc rywalizację w halfpipie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Torę Bright z Australii i Francuzkę Sophie Rodriguez. Najlepsze wyniki w osiągnęła w sezonach 2010/2011, 2011/2012 i 2019/2020, kiedy to zwyciężała w klasyfikacji generalnej AFU[1]. Ponadto w sezonach 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2015/2016, 2018/2019 i 2019/2020 zdobywała Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji halfpipe’a, a w sezonach 2014/2015 i 2017/2018 była w niej trzecia.

W 2015 roku wywalczyła złoty medal w swej koronnej konkurencji podczas mistrzostw świata w Kreischbergu. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Sierra Nevada. W 2019 roku, na mistrzostwach świata w Park City wywalczyła srebrny medal, ulegając jedynie Amerykance Chloe Kim. W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując 23. miejsce. Brała też udział w igrzyskach w Soczi w 2014 roku, gdzie była szósta i igrzyskach w Pjongczangu, gdzie była piąta.

Jest trzykrotną medalistką zawodów X-Games, rozgrywanych w amerykańskim Aspen, w konkurencji superpipe. Zdobyła srebro podczas Winter X Games 21 oraz 2 brązowe medale podczas Winter X Games 20 i Winter X Games 23.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
23. 18 lutego 2010 Kanada Vancouver Halfpipe Australia Torah Bright
6. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Halfpipe Stany Zjednoczone Kaitlyn Farrington
5. 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Halfpipe Stany Zjednoczone Chloe Kim
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
27. 23 stycznia 2009 Korea Południowa Kangwŏn Halfpipe Liu Jiayu
6. 20 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Halfpipe Australia Holly Crawford
1. 17 stycznia 2015 Austria Kreischberg Halfpipe -
1. 11 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Halfpipe -
2. 8 lutego 2019 Stany Zjednoczone Park City Halfpipe Stany Zjednoczone Chloe Kim

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kanada Stoneham22 stycznia 2010 (halfpipe)
  2. Szwajcaria Saas-Fee4 listopada 2010 (halfpipe)
  3. Kanada Stoneham18 lutego 2011 (halfpipe)
  4. Kanada Calgary26 lutego 2011 (halfpipe)
  5. Nowa Zelandia Cardrona28 sierpnia 2011 (halfpipe)
  6. Kanada Stoneham23 lutego 2012 (halfpipe)
  7. Nowa Zelandia Cardrona30 sierpnia 2015 (halfpipe)
  8. Japonia Sapporo14 lutego 2016 (halfpipe)
  9. Secret Garden21 grudnia 2018 (halfpipe)
  10. Stany Zjednoczone Mammoth Mountain9 marca 2019 (halfpipe)
  11. Stany Zjednoczone Mammoth Mountain31 stycznia 2020 (halfpipe)
  12. Kanada Calgary15 lutego 2020 (halfpipe)
  13. Stany Zjednoczone Copper Mountain11 grudnia 2021 (halfpipe)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Saas-Fee5 listopada 2009 (halfpipe) – 2. miejsce
  2. Kanada Calgary30 stycznia 2010 (halfpipe) – 2. miejsce
  3. Yabuli13 lutego 2011 (halfpipe) – 2. miejsce
  4. Szwajcaria Arosa26 marca 2011 (halfpipe) – 3. miejsce
  5. Nowa Zelandia Cardrona24 sierpnia 2013 (halfpipe) – 2. miejsce
  6. Stany Zjednoczone Park City1 marca 2015 (halfpipe) – 3. miejsce
  7. Stany Zjednoczone Copper Mountain16 grudnia 2016 (halfpipe) – 3. miejsce
  8. Szwajcaria Laax21 stycznia 2017 (halfpipe) – 3. miejsce
  9. Korea Południowa Bokwang19 lutego 2017 (halfpipe) – 3. miejsce
  10. Secret Garden21 grudnia 2017 (halfpipe) – 2. miejsce
  11. Szwajcaria Laax20 stycznia 2018 (halfpipe) – 2. miejsce
  12. Stany Zjednoczone Copper Mountain8 grudnia 2018 (halfpipe) – 3. miejsce
  13. Kanada Calgary15 lutego 2019 (halfpipe) – 2. miejsce
  14. Secret Garden22 grudnia 2019 (halfpipe) – 2. miejsce
  15. Szwajcaria Laax18 stycznia 2020 (halfpipe) – 2. miejsce
  16. Stany Zjednoczone Mammoth Mountain8 stycznia 2022 (halfpipe) – 2. miejsce
  • W sumie (13 zwycięstw, 10 drugich i 6 trzecich miejsc).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Klasyfikacja generalna dyscyplin freestyle (halfpipe, slopestyle i big air)
  2. Od sezonu 2010/2011 obowiązuje osobna klasyfikacja generalna freestyle

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]